Karierę wojskową rozpoczął pod koniec panowania Augusta II. W 1733 opowiedział się za Stanisławem Leszczyńskim i po przegranej króla udał się z nim na emigrację do Francji. Przez osiem lat służył jako wolontariusz w wojsku francuskim. Po powrocie do kraju przystał do stronnictwa "Patriotów" Potockich (przeciwników "Familii" Czartoryskich), kontynuując karierę wojskową i polityczną - był m.in. wielokrotnym posłem (ambasadorem) polskim do obcych dworów. Na sejmie 1748 protestował przeciwko przemarszowi wojsk rosyjskich przez Polskę. Z ramienia króla próbował mediacji z przywódcami konfederacji barskiej (1768). Wielokrotny poseł i członek Trybunału, zyskał sławę jako wybitny negocjator, szanowany nawet przez przeciwników. Kawaler Orderu Orła Białego (1776). Pierwszy polski mason, założyciel loży w Warszawie (1744).