MUZ * opalinski122.html

ŁUKASZ OPALIŃSKI, herbu Łodzia (1612-1662)

Marszałek sejmu
zwyczajnego w Warszawie (10.III-1.V.1638)

Starosta pobiedziński od 1631, podkomorzy kaliski 1638-40, podkomorzy poznański od 1640, marszałek nadworny koronny od 1650.

Działalność polityczną rozpoczął w wieku 20 lat na sejmie w 1632, na którym głosował za wyborem królewicza Władysława na króla Polski. Wielokrotnie posłował na sejmy i był członkiem rozmaitych komisji sejmowych (wojskowych, skarbowych i traktatowych). Podejmował próby zreformowania systemu obrad sejmowych, co znalazło odbicie w wydanym anonimowo dziele Rozmowa Plebana z Ziemianinem albo Dyskurs o postanowieniu teraźniejszym Rzeczypospolitej i o sposobie zawierania sejmów (1641). Po śmierci Władysława IV podpisał elekcję Jana Kazimierza i wiernie stał przy królu w czasie "potopu", popierając także dworskie projekty elekcji vivente rege na sejmach w 1661 i 1662. Poeta i moralista - uznawany był za najwybitniejszego pisarza politycznego XVII w.


Portret Łukasza Opalińskiego, 1653

Rytował Jeremiasz Falck wg obrazu Daniela Schultza
miedzioryt, 31,8 x 23,2 cm
Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. Gr.Pol.1360.