Już w wieku 14 lat posłował z powiatu oszmiańskiego na sejm 1748. Przeciwnik "Familii" Czartoryskich, a później króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jako marszałek konfederacji radomskiej (1767) był posłusznym wykonawcą poleceń ambasadora rosyjskiego Repnina. Po upadku konfederacji emigrował, a w 1777 pogodzony z królem, wrócił do kraju. Osiadł w Nieświeżu nie biorąc udziału w życiu publicznym. Na początku Sejmu Wielkiego (1788) zbliżył się do antykrólewskiego stronnictwa hetmańskiego. Uwielbiany przez szlachtę, którą hojnie podejmował w Nieświeżu, był jedną z najbarwniejszych postaci swojej epoki i bohaterem wielu anegdot, które przeszły do legendy i literatury (m.in. bohaterem Pamiątek Soplicy Henryka Rzewuskiego).