Kawaler Orderu Orła Białego (1773). Poseł z województwa brzeskiego na sejm w 1773, na którym podpisano pierwszy rozbiór Polski. Protegowany O.Stackelberga, ambasadora moskiewskiego, został marszałkiem izby poselskiej (obok Adama Ponińskiego), pełniąc tę niechlubną rolę do końca sejmu. Później wyjechał z kraju unikając procesu. Po powrocie nie podjął działalności politycznej. W VIII 1792 zgłosił akces do konfederacji targowickiej i w IV.1793 z jej ramienia został prezesem Komisji Edukacji Narodowej. Koniunkturalista, skąpiec (z własnym synem procesował się o majątek) i pieniacz, nie cieszył się sympatią i popularnością. W Nieborowie, swojej głównej rezydencji, prowadził wzorowe gospodarstwo rolne. Znany w Europie kolekcjoner i znawca dzieł sztuki, właściciel wspaniałej biblioteki, zawierającej m.in. prywatny księgozbiór króla Ludwika XVIII. Jego żona, Helena z Przeździeckich była założycielką Arkadii, najsłynniejszego parku romantycznego.