Studiował w Szkole Rycerskiej 1761-1792. Na Sejmie Wielkim w 1788 został marszałkiem konfederacji litewskiej. Początkowo skłaniał się ku stronnictwu hetmańskiemu (spokrewniony z hetmanem Franciszkiem Ksawerym Branickim), pod wpływem Stanisława Małachowskiego przeszedł na stronę zwolenników reform i zaprzysiągł Konstytucję 3 Maja. Ostro oprotestował przystąpienie Stanisława Augusta do konfederacji targowickiej i opuścił Polskę. Po wybuchu powstania kościuszkowskiego powrócił do kraju i walczył w randze kapitana artylerii, a po upadku insurekcji ponownie udał się na emigrację. Jego mowy sejmowe zostały wydane drukiem, wiersze publikował w "Zabawach Przyjemnych i Pożytecznych".