Artykuł 48

Do uprawnień Kongresu Narodowego, wymagających sankcji Prezydenta Republiki, poza materiami wyszczególnionymi w art. 49, 51 i 52, należy regulowanie materii należących do kompetencji Unii, a w szczególności w zakresie:

I - systemu podatkowego, uzyskiwania i rozdzielania dochodów;

II - planów wieloletnich, dyrektyw budżetowych, budżetu rocznego, transakcji kredytowych, długu publicznego i emisji prawnych środków płatniczych niewymienialnych na złoto¹⁶ ;

III - ustalania i zmiany stanu sił zbrojnych;

IV - narodowych, regionalnych i sektorowych planów oraz programów rozwoju;

V - granic terytorium narodowego, przestrzeni powietrznej i morskiej oraz mienia należącego do Unii;

VI - przyłączania, podziału lub rozczłonkowania części terytoriów lub stanów, po wysłuchaniu opinii zainteresowanych Zgromadzeń Ustawodawczych;

VII - tymczasowego przeniesienia siedziby Rządu Federalnego;

VIII - uchwalania amnestii;

IX - organizacji administracji, sądownictwa, prokuratury i obrony publicznej Unii i terytoriów oraz organizacji sądownictwa, prokuratury i obrony publicznej Dystryktu Federalnego;

X - tworzenia, przekształcania i likwidowania urzędów, stanowisk i funkcji publicznych, zgodnie z przepisem art. 84 pkt VI b);

XI - tworzenia i likwidowania ministerstw i organów administracji publicznej;

XII - telekomunikacji i radiofonii;

XIII - materii finansowych, dewizowych i monetarnych oraz instytucji finansowych i ich działania;

XIV - pieniądza, ograniczeń jego emisji oraz wysokości długu federalnego z tytułu emisji papierów wartościowych;

XV - określania wynagrodzeń członków Federalnego Sądu Najwyższego, zgodnie z przepisami art. 39 § 4, art. 150 pkt II, art. 153 pkt III i art. 153 § 2 pkt I.

Artykuł 49

Do wyłącznych kompetencji Kongresu Narodowego należy:

I - definitywne rozstrzyganie w sprawie traktatów, porozumień i aktów międzynarodowych, z którymi wiążą się obciążenia lub zobowiązania dotyczące mienia narodowego;

II - upoważnianie Prezydenta Republiki do wypowiadania wojny, zawierania pokoju, zezwalanie na przemarsz wojsk obcych przez terytorium narodowe lub na ich tymczasowy pobyt na terytorium, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie uzupełniającej;

III - upoważnianie Prezydenta i Wiceprezydenta Republiki do wyjazdu z kraju, jeżeli okres nieobecności wynosi ponad piętnaście dni;

IV - zatwierdzanie stanu obrony i interwencji federalnej, zezwalanie na wprowadzenie stanu oblężenia lub zawieszanie któregokolwiek z tych środków;

V - zawieszanie aktów normatywnych władzy wykonawczej, które wykraczają poza zakres kompetencji do stanowienia aktów podustawowych lub poza granice upoważnienia ustawodawczego;

VI - tymczasowe przeniesienie swojej siedziby;

VII - ustalanie jednakowych wynagrodzeń dla deputowanych federalnych i dla senatorów, zgodnie z przepisami art. 37 pkt XI, art. 39 § 4, art. 150 pkt II, art. 153 pkt III i art. 153 § 2 pkt I;

VIII - ustalanie wynagrodzeń Prezydenta Republiki i Wiceprezydenta Republiki oraz ministrów stanu, zgodnie z przepisami art. 37 pkt XI, art. 39 § 4, art. 150 pkt II, art. 153 pkt III i art. 153 § 2 pkt I;

IX - coroczne przyjmowanie rachunków przedstawianych przez Prezydenta Republiki i ocena sprawozdań z realizacji planów rządowych;

X - nadzorowanie i kontrolowanie, bezpośrednio lub za pośrednictwem którejkolwiek z izb, aktów władzy wykonawczej, w tym także administracji pośredniej;

XI - stanie na straży własnych kompetencji ustawodawczych wobec uprawnień prawodawczych innych władz;

XII - ocena aktów nadawania i odnawiania koncesji stacjom radiowym i telewizyjnym;

XIII - wybieranie dwóch trzecich członków Trybunału Obrachunkowego Unii;

XIV - wyrażanie zgody na inicjatywy władzy wykonawczej dotyczących energii jądrowej;

XV - wyrażanie zgody na referendum i zarządzanie plebiscytów;

XVI - wyrażanie zgody, na ziemiach należących do autochtonów, na poszukiwanie i wykorzystywanie zasobów wodnych oraz poszukiwanie i eksploatację złóż mineralnych;

XVII - uprzednie wyrażanie zgody na zbycie lub udzielenie koncesji na użytkowanie gruntów publicznych o powierzchni powyżej dwóch tysięcy pięciuset hektarów.

Artykuł 50

Izba Deputowanych i Senat Federalny lub którakolwiek z ich komisji mogą wezwać ministra stanu lub jakąkolwiek inną osobę zajmującą stanowisko w organach bezpośrednio podporządkowanych Prezydentowi Republiki, aby osobiście udzieliła informacji na temat uprzednio ustalony; nieusprawiedliwiona nieobecność stanowi delikt konstytucyjny¹⁷ .

§ 1. Ministrowie stanu mogą wystąpić przed Senatem Federalnym, Izbą Deputowanych lub którąkolwiek z ich komisji z własnej inicjatywy i w porozumieniu z właściwym Prezydium, aby przedstawić sprawę należącą do zakresu działalności ich ministerstwa.

§ 2. Prezydia Izby Deputowanych i Senatu Federalnego mogą przekazywać pisemne zapytania ministrom stanu lub wszystkim innym osobom wymienionym w nagłówku niniejszego artykułu; odmowa lub brak odpowiedzi w ciągu trzydziestu dni bądź przedstawienie fałszywych informacji stanowi delikt konstytucyjny.