Artykuł 70

Kontrola rachunków, finansów, budżetu, działalności i mienia Unii oraz jednostek administracji bezpośredniej i pośredniej, z punktu widzenia legalności, celowości, gospodarności, przyznawania subwencji i rezygnacji z dochodów jest wykonywana przez Kongres Narodowy w formie kontroli zewnętrznej oraz za pośrednictwem systemu kontroli wewnętrznej każdej z władz.

Paragraf jedyny. Rachunki przedstawiają wszystkie osoby fizyczne lub prawne, prawa publicznego lub prywatnego, które wykorzystują, pozyskują, przechowują, zarządzają lub administrują zasobami pieniężnymi, mieniem i papierami wartościowymi będącymi własnością publiczną lub za które odpowiada Unia, oraz osoby które, w imieniu Unii, wypełniają zobowiązania o charakterze finansowym.

Artykuł 71

Kontrola zewnętrzna przynależna Kongresowi Narodowemu jest sprawowana przy pomocy Trybunału Obrachunkowego Unii, do którego należy:

I - ocena rachunków przedstawianych corocznie przez Prezydenta Republiki w uprzedniej opinii, która jest opracowywana w ciągu sześćdziesięciu dni od ich otrzymania;

II - ocena rachunków administratorów i innych osób odpowiedzialnych za publiczne zasoby pieniężne, mienie i papiery wartościowe administracji pośredniej i bezpośredniej, w tym także fundacji i spółek ustanowionych i utrzymywanych przez federalne władze publiczne, oraz rachunków osób, które spowodowały stratę, sprzeniewierzenie lub inną nieprawidłowość, z której wynika szkoda dla mienia publicznego;

III - ocena, w celu rejestracji, legalności aktów zatrudniania personelu, na jakiejkolwiek podstawie, w administracji bezpośredniej i pośredniej, w tym także w fundacjach utworzonych i utrzymywanych przez władze publiczne, z wyjątkiem nominacji na stanowiska, w przypadku których ustawa pozostawia swobodę w zakresie powoływania i odwoływania, a także ocena przyznawania emerytur, emerytur wojskowych, i rent, bez uszczerbku dla późniejszych ulepszeń, które nie zmieniają podstawy prawnej aktu przyznania;

IV - przeprowadzanie, z własnej inicjatywy, z inicjatywy Izby Deputowanych, Senatu Federalnego, komisji technicznej lub śledczej, inspekcji i audytów w zakresie księgowości, finansów, budżetu, działalności i mienia jednostek administracyjnych władzy wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej, oraz innych jednostek, o których mowa w pkt II;

V - kontrola rachunków krajowych przedsiębiorstw ponadnarodowych, w których kapitale zakładowym ma udział Unia, w sposób bezpośredni lub pośredni, na zasadach określonych w akcie założycielskim;

VI - kontrola wykorzystania wszelkich środków przekazanych przez Unię w wyniku umowy, porozumienia, uzgodnienia lub jakichkolwiek innych podobnych instrumentów, stanom, Dystryktowi Federalnemu lub gminom;

VII - przekazywanie informacji, których żąda Kongres Narodowy, którakolwiek z Izb lub którakolwiek z ich komisji, na temat kontroli księgowości, finansów, budżetu, działalności i mienia oraz na temat wyników wykonanych audytów i inspekcji;

VIII - w przypadku nielegalności wydatków lub nieprawidłowości w rachunkach stosowanie wobec osób odpowiedzialnych sankcji przewidzianych w ustawie, która określa, między innymi, odszkodowanie pieniężne proporcjonalne do szkody wyrządzonej w mieniu publicznym;

IX - wyznaczanie terminu, aby organ lub jednostka podjęła niezbędne działania konieczne do wykonania ustawy, jeżeli zostało stwierdzone naruszenie prawa;

X – w razie niepodjęcia tych działań zawieszanie wykonania kwestionowanego aktu oraz poinformowanie o podjętej decyzji Izby Deputowanych i Senatu Federalnego;

XI - przedstawianie właściwej władzy wykrytych nieprawidłowości lub nadużyć.

§ 1. W przypadku umowy akt jej zawieszenia jest przyjmowany bezpośrednio przez Kongres Narodowy, który żąda natychmiastowego podjęcia właściwych środków przez władzę wykonawczą.

§ 2. Jeżeli w ciągu dziewięćdziesięciu dni Kongres Narodowy lub władza wykonawcza nie podejmą środków przewidzianych w paragrafie poprzednim, decyzję w tej sprawie podejmuje Trybunał.

§ 3. Decyzje Trybunału, z których wynika ustalenie długu lub grzywny mają moc tytułu wykonawczego.

§ 4. Trybunał przekazuje Kongresowi Narodowemu kwartalne i coroczne sprawozdania ze swojej działalności.

Artykuł 72

Stała komisja mieszana, o której mowa w art. 166 § 1, w obliczu dowodów wskazujących na niedozwolone wydatki, również w postaci nieplanowanych inwestycji lub nie zaaprobowanych subsydiów, może zażądać od właściwej jednostki rządowej, aby w ciągu pięciu dni przedstawiła niezbędne wyjaśnienia.

§ 1. Jeżeli wyjaśnienia nie zostaną przedstawione lub zostaną uznane za niewystarczające, komisja przedstawia Trybunałowi żądanie ostatecznego wypowiedzenia się w danej materii w ciągu trzydziestu dni.

§ 2. W razie uznania przez Trybunał wydatku za nieprawidłowy komisja, jeżeli uważa, że wydatek może spowodować nienaprawialną szkodę lub poważnie zaszkodzić gospodarce publicznej, proponuje Kongresowi Narodowemu jego zawieszenie.

Artykuł 73

Trybunał Obrachunkowy Unii, złożony z dziewięciu członków, ma siedzibę w Dystrykcie Federalnym, posiada własny personel, obejmuje swoim zakresem działania całe terytorium narodowe i wykonuje, w stosownych przypadkach, uprawnienia przewidziane w art. 96.

§ 1. Członkowie Trybunału Obrachunkowego Unii są mianowani spośród Brazylijczyków, którzy spełniają następujące wymagania:

I - wiek ponad trzydzieści i mniej niż sześćdziesiąt pięć lat;

II - nieskazitelny charakter i nieposzlakowana opinia;

III - uznana wiedza w dziedzinie prawa, księgowości, ekonomii i finansów lub administracji publicznej;

IV - ponad dziesięć lat doświadczenia w pełnieniu funkcji lub czynnym wykonywaniu zawodu, które wymagają znajomości dziedzin wymienionych w punkcie poprzednim.

§ 2. Członkowie Trybunału Obrachunkowego Unii są powoływani:

I - w jednej trzeciej przez Prezydenta Republiki za zgodą Senatu Federalnego, w tym dwóch z nich na zmianę spośród audytorów i członków prokuratury przy Trybunale, zaproponowanych przez Trybunał, według kryteriów czasu i przebiegu służby, na liście obejmującej trzy razy więcej kandydatów niż stanowisk do obsadzenia;

II - w dwóch trzecich przez Kongres Narodowy.

§ 3. Członków Trybunału Obrachunkowego dotyczą takie same gwarancje, prerogatywy, ograniczenia, wynagrodzenie i przywileje jak członków Wyższego Sądu Sprawiedliwości; stosuje się wobec nich normy dotyczące emerytury i renty zawarte w art. 40.

§ 4. Audytora, który zastępuje członka Trybunału, obejmują takie same gwarancje i ograniczenia jak tego ostatniego, a w razie wykonywania pozostałych uprawnień sędziowskich - jak sędziego Federalnego Sądu Regionalnego.

Artykuł 74

Władza ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza współdziałają w utrzymaniu systemu kontroli wewnętrznej w celu:

I - oceny wykonywania zadań przewidzianych w planie wieloletnim oraz wykonywania programów rządowych i budżetów Unii;

II - badania legalności i oceny, pod kątem skuteczności i efektywności, gospodarki budżetowej, finansowej i majątkowej jednostek administracji federalnej, a także wykorzystywania środków publicznych przez jednostki prawa prywatnego;

III - sprawowania kontroli nad transakcjami kredytowymi, poręczeniami i gwarancjami, a także prawami i majątkiem Unii;

IV - wspomagania kontroli zewnętrznej w wykonywaniu jej zadań instytucjonalnych.

§ 1. Osoby odpowiedzialne za kontrolę wewnętrzną, które powzięły wiadomość o jakiejkolwiek nieprawidłowości lub naruszeniu prawa, powiadamiają o tym Trybunał Obrachunkowy Unii, pod groźbą odpowiedzialności solidarnej.

§ 2. Każdy obywatel, partia polityczna, stowarzyszenie lub związek zawodowy jest uprawniony, na zasadach określonych w ustawie, do ujawniania nieprawidłowości lub naruszeń prawa przed Trybunałem Obrachunkowym Unii.

Artykuł 75

Normy zawarte w niniejszej sekcji stosuje się, w odpowiednim zakresie, do organizacji, składu i nadzoru trybunałów obrachunkowych stanów i Dystryktu Federalnego, a także do sądów i rad obrachunkowych dla gmin.

Paragraf jedyny. Konstytucje stanowe stanowią o właściwych trybunałach obrachunkowych, w skład których wchodzi siedmiu radców.