Artykuł 142

Siły zbrojne składają się z Marynarki, Wojsk Lądowych i Lotnictwa i są instytucjami narodowymi o charakterze stałym i regularnym, których organizacja opiera się na hierarchii i dyscyplinie, pod najwyższym dowództwem Prezydenta Republiki; ich celem jest obrona Ojczyzny, zachowanie władz konstytucyjnych oraz, z inicjatywy tych ostatnich, prawa i porządku.

§ 1. Ustawa uzupełniająca ustanawia normy ogólne określające organizację, przygotowanie i wykorzystanie sił zbrojnych.

§ 2. Nie stosuje się habeas corpus w zakresie wojskowych kar dyscyplinarnych.

§ 3. Do członków sił zbrojnych, określonych mianem wojskowych, stosuje się, oprócz przepisów określonych w ustawie, następujące przepisy:

I - patenty wraz z wynikającymi z nich prerogatywami, prawami i obowiązkami, są nadawane przez Prezydenta Republiki; oficerom w służbie czynnej, oficerom rezerwy lub w stanie spoczynku zapewnia się pełnię przywilejów oraz wyłączność tytułów i stanowisk wojskowych i, wraz z innymi członkami armii, używania munduru sił zbrojnych;

II - wojskowi w służbie czynnej, którzy obejmują stały urząd lub stanowisko cywilne są przenoszeni do rezerwy, na zasadach określonych w ustawie;

III - wojskowy w służbie czynnej, który zgodnie z ustawą obejmuje nieobieralny urząd, stanowisko lub czasową funkcję publiczną, w tym także w administracji pośredniej, pozostaje w danej jednostce i, w czasie trwania w tej sytuacji, może uzyskać awans jedynie z tytułu czasu służby; czas służby uwzględnia się jedynie do uzyskania awansu i przeniesienia do rezerwy; po upływie okresu dwóch latach niewykonywania funkcji wojskowych w sposób ciągły lub z przerwami wojskowy zostaje przeniesiony do rezerwy, na zasadach określonych w ustawie;

IV - wojskowym zabrania się tworzyć związki zawodowe i strajkować;

V - wojskowy podczas pełnienia służby czynnej nie może być członkiem partii politycznej;

VI - oficer może utracić swoje stanowisko i patent tylko wtedy, gdy zostanie uznany za niegodnego bycia oficerem lub niezdolnego do sprawowania tej funkcji, wyrokiem sądu wojskowego o charakterze stałym w czasie pokoju lub sądu specjalnego w czasie wojny;

VII - oficer skazany prawomocnym wyrokiem sądu powszechnego lub wojskowego na karę pozbawienia wolności przekraczającą dwa lata, podlega osądzeniu zgodnie z punktem poprzednim;

VIII - do wojskowych stosuje się przepisy art. 7 pkt VIII, XII, XVII, XVIII, XIX i XXV i art. 37 pkt XI, XIII, XIV i XV;

IX – [uchylony poprawką do Konstytucji, nr 41 z 2003 r.]

X - ustawa określa zasady przyjmowania do sił zbrojnych, granice wieku, trwałość stosunku służbowego i inne zasady przeniesienia wojskowego w stan spoczynku, prawa, obowiązki, wynagrodzenie, prerogatywy i inne regulacje szczególne dla wojskowych, uwzględniając specyficzny charakter ich działalności, w tym także tej prowadzonej w wyniku porozumień międzynarodowych i wojny.

Artykuł 143

§ 1. Do kompetencji sił zbrojnych należy, na zasadach określonych w ustawie, wyznaczanie w czasie pokoju formy służby zastępczej dla tych, którzy po wpisaniu na listę poborowych odmawiają wykonania zasadniczych czynności natury wojskowej z powodu nakazu sumienia, przez który rozumie się nakaz wypływający z wierzeń religijnych albo przekonań filozoficznych lub politycznych.

§ 2. Kobiety i duchowni są zwolnieni z obowiązkowej służby wojskowej w czasie pokoju; mogą oni zostać jednak wezwani do wykonania innych zadań powierzonych im przez ustawę.