TYTUŁ VI

SYSTEM DANINOWY I BUDŻET

Rozdział I

NARODOWY SYSTEM PODATKOWY

Sekcja I

ZASADY OGÓLNE

Artykuł 145

Unia, stany, Dystrykt Federalny i gminy mogą ustanawiać następujące daniny:

I - podatki;

II - opłaty z tytułu wykonywania uprawnień porządkowych albo rzeczywistego lub potencjalnego korzystania ze specyficznych i podzielnych usług publicznych świadczonych podatnikom lub oddanych do ich dyspozycji;

III - dopłaty z tytułu ulepszeń wynikających z robót publicznych.

§ 1. Zawsze gdy jest to możliwe, podatki mają charakter indywidualny i są stopniowane zgodnie z możliwościami finansowymi podatnika; administracja skarbowa może badać, w szczególności dla urzeczywistnienia wymienionych celów, mienie, przychody i działalność gospodarczą podatników, przy poszanowaniu praw indywidualnych i na zasadach określonych w ustawie.

§ 2. Opłaty nie mogą mieć takiej samej podstawy jak podatki.

Artykuł 146

Do ustawy uzupełniającej należy:

I - ustanowienie zasad rozstrzygania sporów kompetencyjnych w sprawach podatkowych pomiędzy Unią, stanami, Dystryktem Federalnym i gminami;

II - określenie konstytucyjnych granic władztwa daninowego;

III - ustanowienie norm ogólnych w dziedzinie ustawodawstwa daninowego, a w szczególności dotyczących:

a) określenia danin i ich rodzajów, a w odniesieniu do podatków wymienionych w niniejszej Konstytucji - przedmiotu, zasad ustalania ich wysokości oraz podatników;

b) obowiązków daninowych, decyzji ustalających wysokość zobowiązań, zobowiązań daninowych, ich przedawnienia oraz wygaśnięcia;

c) odpowiedniego opodatkowania czynności spółdzielczych dokonywanych przez spółdzielnie.

d) określania zróżnicowanego i uprzywilejowanego opodatkowania dla mikroprzedsiębiorstw i przedsiębiorstw o niewielkich obrotach, w tym także systemów specjalnych lub uproszczonych w przypadku podatku, o którym mowa w art. 155 pkt II, składek, o których mowa w art. 195 pkt I i §§ 12 i 13 oraz składki, o której mowa w art. 239.

Paragraf jedyny. Ustawa uzupełniająca, o której mowa w pkt III d), może również ustanowić jednolity system pobierania podatków i dopłat dla Unii, stanów, Dystryktu Federalnego i gmin, pod warunkiem, że:

I – jest on fakultatywny dla podatnika;

II – dla każdego stanu mogą być ustanowione zróżnicowane warunki dla ram jego funkcjonowania;

III – pobieranie danin jest ujednolicone i zcentralizowane, rozdzielanie części środków należących do poszczególnych jednostek federalnych jest natychmiastowe, przy czym zabronione jest opóźnianie lub uzależnianie ich przekazania od spełnienia określonych warunków.

Artykuł 146-A

Ustawa uzupełniająca może ustanowić specjalne kryteria nakładania danin w celu zapobieżenia naruszeniu równowagi w konkurencji, bez uszczerbku dla kompetencji Unii do ustanawiania norm w drodze ustawy w tym samym celu.

Artykuł 147

Na terytorium federalnym do kompetencji Unii należą podatki stanowe, a także, jeżeli terytorium nie zostało podzielone na gminy, podatki gminne; do kompetencji Dystryktu Federalnego należą podatki gminne.

Artykuł 148

Unia może, w ustawie uzupełniającej, ustanowić obowiązkowe pożyczki:

I - w celu pokrycia wydatków nadzwyczajnych, będących skutkiem klęski żywiołowej, wojny zewnętrznej lub bezpośredniego zagrożenia wojną;

II - w przypadku inwestycji publicznej o charakterze pilnym i znaczeniu ogólnonarodowym, zgodnie z przepisem art. 150 pkt III b).

Paragraf jedyny. Wykorzystanie środków pochodzących z pożyczki obowiązkowej jest powiązane z wydatkiem, który był podstawą jej ustanowienia.

Artykuł 149

Do wyłącznych kompetencji Unii należy ustanawianie składek na ubezpieczenia społeczne, w ramach interwencji w dziedzinę gospodarczą i w interesie grup zawodowych lub gospodarczych, jako instrumentu działania w danych dziedzinach, zgodnie z przepisami art. 146 pkt III i art. 150 pkt I i III, bez uszczerbku dla przepisu zawartego w art. 195 § 6 w zakresie składek, o których mowa w niniejszym w przepisie.

§ 1. Stany, Dystrykt Federalny i gminy ustanawiają składki pobierane od swoich urzędników w celu sfinansowania przeznaczonego dla nich systemu ubezpieczeń społecznych, o którym mowa w art. 40, a których stawka nie jest niższa od stawki składek urzędników zajmujących stanowiska stałe w Unii.

§ 2. Składki na zabezpieczenie społeczne w ramach interwencji w dziedzinę gospodarczą, o których mowa w nagłówku niniejszego artykułu:

I - nie obejmują dochodów pochodzących z eksportu;

II – obejmują również import produktów zagranicznych i usług;

III - mogą mieć stawki:

a) ad valorem, odniesione do podstawy w postaci: dochodów należnych, przychodów lub wartości czynności, a także, w przypadku importu, do wartości celnej;

b) specyficzne, odniesione do podstawy wyrażonej w odpowiedniej jednostce miary.

§ 3. Osoba fizyczna, będąca nabywcą w ramach transakcji importowych, może zostać zrównana z osobami prawnymi, na zasadach określonych w ustawie.

§ 4. Ustawa określa przypadki, w których składki są pobierane tylko jeden raz.

Art 149-A

Gminy i Dystrykt Federalny mogą ustanawiać opłaty, na zasadach określonych we właściwych ustawach, w celu finansowania oświetlenia publicznego, zgodnie z przepisami art. 150 pkt I i III.

Paragraf jedyny. Zezwala się na pobieranie opłaty, o której mowa w nagłówku, w ramach należności za zużycie energii elektrycznej.