Sekcja II

GRANICE WŁADZTWA DANINOWEGO

Artykuł 150

Bez uszczerbku dla innych gwarancji zapewnionych podatnikowi, zabrania się Unii, stanom, Dystryktowi Federalnemu i gminom:

I - pobierania lub podwyższania danin bez ustawy, która je ustanawia;

II - różnicowania podatników, znajdujących się w podobnej sytuacji; zakazane jest wprowadzanie różnicowań z racji wykonywanego zawodu lub sprawowanej funkcji, niezależnie od prawnego określenia dochodów, tytułów lub praw;

III - pobierania danin:

a) związanych ze zdarzeniami, które wystąpiły przed wejściem w życie ustawy, które je ustanawia lub podwyższa;

b) dla tego okresu podatkowego, w którym została opublikowana ustawa, która je ustanawia lub podwyższa;

c) przed upływem dziewięćdziesięciu dni od dnia opublikowania ustawy, która je ustanawia lub podwyższa, zgodnie z przepisem podpunktu b);

IV - wykorzystywania podatków w celu konfiskaty;

V - ustanawiania ograniczeń w ruchu osób lub dóbr w postaci danin międzystanowych lub międzygminnych, z wyjątkiem podatku drogowego z tytułu korzystania z dróg utrzymywanych przez władze publiczne;

VI - ustanawiania podatków:

a) mających jednocześnie za przedmiot mienie, dochody lub usługi, w przypadku gdy jedne wynikają z drugich;

b) od świątyń jakichkolwiek wyznań;

c) od mienia, dochodów lub zysków partii politycznych, w tym także ich fundacji, pracowniczych organizacji związkowych, instytucji edukacyjnych i instytucji pomocy społecznej o celach niezarobkowych, zgodnie z wymaganiami ustawy;

d) od książek, gazet, czasopism oraz papieru potrzebnego do ich wydrukowania.

§ 1. Zakazu ustanowionego w pkt III b) nie stosuje się do podatków przewidzianych w art. 153 pkt I, II, IV i V oraz art.154 pkt II.

§ 2. Zakazy, o którym mowa w pkt VI a), obejmuje również władze lokalne i fundacje ustanowione i utrzymywane przez władze publiczne i dotyczy mienia, dochodów i zysków związanych z ich celami zasadniczymi lub z celami z nich wynikającymi.

§ 3. Zakazów zawartych w pkt VI b) oraz w paragrafie poprzednim nie stosuje się do mienia, dochodów i zysków związanych z wykonywaniem działalności gospodarczej, podlegającej normom obowiązującym przedsiębiorstwa prywatne, lub w przypadku której ma miejsce świadczenie wzajemne lub zapłata cen lub taryf przez użytkownika; zakazy te nie zwalniają kupującego z obowiązku zapłacenia podatku od nieruchomości.

§ 4. Zakazy zawarte w pkt VI, podpunkty b) i c), obejmują jedynie mienie, dochody i zyski związane z zasadniczymi celami jednostek w nich wymienionych.

§ 5. Ustawa określa środki mające na celu informowanie konsumentów o podatkach od towarów i usług.

§ 6. Jakakolwiek subwencja lub zwolnienie z podatku, zmniejszenie podstawy opodatkowania, kredyt podatkowy, amnestia lub umorzenie w zakresie podatków, opłat lub dopłat mogą zostać przyznane jedynie przez specjalną ustawę federalną, stanową lub gminną, która reguluje wyłącznie materie wyżej wymienione albo odpowiednią daninę lub dopłatę, bez uszczerbku dla przepisów art. 155 § 2 pkt XII g).

§ 7. Ustawa może nałożyć na podmiot obowiązku daninowego obowiązek zapłaty podatku lub dopłaty w przypadku, gdy zdarzenie stanowiące przedmiot daniny ma nastąpić później, przy zapewnieniu natychmiastowego zwrotu zapłaconej kwoty, jeżeli zdarzenie to nie wystąpi.

Artykuł 151

Zabrania się Unii:

I - ustanawiania daniny, która nie byłaby jednolita na całym terytorium narodowym lub która pociągałaby za sobą różnicowanie, lub korzyści na rzecz jednego stanu, Dystryktu Federalnego albo gminy, kosztem innego; dozwolone jest przyznawanie przywilejów podatkowych mających na celu oddziaływanie na rzecz równowagi między różnymi regionami kraju w zakresie rozwoju społeczno-gospodarczego;

II - nakładania podatków od dochodów z obligacji skarbowych stanów, Dystryktu Federalnego i gmin, a także od wynagrodzeń i dochodów ich urzędników, wyższych niż w przypadku obligacji i urzędników Unii;

III - ustanawiania zwolnień od podatków należących do kompetencji stanów, Dystryktu Federalnego lub gmin.

Artykuł 152

Stanom, Dystryktowi Federalnemu i gminom zabrania się różnicowania w dziedzinie danin jakiegokolwiek mienia lub usług w związku z ich pochodzeniem lub przeznaczeniem.