Sekcja IV
PODATKI STANÓW I DYSTRYKTU FEDERALNEGO
Artykuł 155
Do kompetencji stanów i Dystryktu Federalnego należy ustanawianie podatków od:
I - dziedziczenia lub darowizn rzeczy lub praw;
II - czynności dotyczących przepływu towarów i świadczenia usług transportowych między stanami i gminami, nawet jeżeli te czynności i usługi zostały zapoczątkowane za granicą;
III - własności pojazdów silnikowych.
§ 1. Podatek, o którym mowa pkt I:
I - obejmujący nieruchomości i związane z nimi prawa, należy do kompetencji stanu, w którym się one znajdują, lub do Dystryktu Federalnego;
II - obejmujący rzeczy ruchome, papiery wartościowe i wierzytelności, należy do kompetencji stanu, w którym sporządza się spis inwentarza lub uproszczony spis inwentarza, do kompetencji stanu, w którym zamieszkuje darczyńca, lub do kompetencji Dystryktu Federalnego;
III - ustawa uzupełniająca określa, do kogo należy kompetencja do ustanowienia podatku:
a) jeżeli darczyńca zamieszkuje lub przebywa za granicą;
b) jeżeli dana osoba posiadała majątek za granicą, zamieszkiwała lub przebywała za granicą albo gdy spis inwentarza jej majątku został sporządzony za granicą;
IV - stawki maksymalne podatku ustanawia Senat Federalny.
§ 2. Podatek, o którym mowa w pkt II podlega następującym zasadom:
I - nie może być naliczany od podatku zapłaconego wcześniej; podatek należny od każdej czynności związanej z przepływem towarów lub świadczeniem usług jest pomniejszany o kwotę pobraną z tytułu czynności wcześniejszych przez ten lub inny stan lub przez Dystrykt Federalny;
II - zastosowanie zwolnienia lub zaniechania nałożenia podatku, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:
a) nie jest uznawane za zaliczkę na poczet kwoty podatku należnej z tytułu późniejszych czynności lub usług;
b) jest zaliczane na poczet kwoty podatku należnej z tytułu czynności wcześniejszych;
III - może być selektywny, w zależności od znaczenia towarów i usług;
IV - uchwała Senatu Federalnego, z inicjatywy Prezydenta Republiki lub jednej trzeciej Senatorów, przyjęta bezwzględną większością głosów jego członków, ustanawia stawki podatkowe dla czynności i usług międzystanowych i eksportowych;
V - Senat Federalny jest uprawniony do:
a) ustanawiania stawek minimalnych dla czynności wewnętrznych w drodze uchwały, przyjętej z inicjatywy jednej trzeciej swoich członków bezwzględną większością głosów;
b) ustanawiania stawek maksymalnych dla tych samych czynności w celu rozstrzygnięcia specyficznych sporów dotyczących interesu stanów w drodze uchwały, przyjętej z inicjatywy bezwzględnej większości jego członków, większością dwóch trzecich jego członków;
VI - stawki wewnętrzne dla czynności związanych z przepływem towarów i świadczeniem usług nie mogą być mniejsze niż stawki przewidziane dla czynności międzystanowych, z wyjątkiem przypadku odstąpienia od tej zasady przez stany i Dystrykt Federalny, zgodnie z przepisem pkt XII g);
VII - w związku z czynnościami i usługami, których celem jest dostarczenie dóbr i usług konsumentowi końcowemu do innego stanu, przyjmuje się:
a) stawkę międzystanową, jeżeli nabywca podlega obowiązkowi podatkowemu;
b) stawkę wewnętrzną, jeżeli nabywca nie podlega obowiązkowi podatkowemu;
VIII - w przypadku, o którym mowa w podpunkcie a) punktu poprzedniego, do stanu, w którym znajduje się nabywca, należy kwota odpowiadająca różnicy pomiędzy stawką wewnętrzną a stawką międzystanową;
IX - podatek obejmuje również:
a) przywóz dóbr lub towarów importowanych przez osoby fizyczne lub prawne, nawet jeżeli są one objęte obowiązkiem podatkowym w ramach tego podatku, niezależnie od ich przeznaczenia, a także usługi świadczone poza granicami stanu; podatek przypada stanowi, w którym znajduje się przedsiębiorstwo będące nabywcą towarów, dóbr lub usług;
b) pełną wartość czynności w przypadku, gdy towary zostały dostarczone razem z usługami nie objętymi kompetencją podatkową gmin.
X - podatek nie obejmuje:
a) czynności związanych z wysyłaniem towarów za granicę ani usług świadczonych usługobiorcom za granicą, pod warunkiem utrzymywania i właściwego wykorzystania kwoty podatku pobranego z tytułu czynności i usług wcześniejszych;
b) czynności związanych z wysyłaniem do innych stanów ropy naftowej, w tym także olei, paliw płynnych i gazowych z niej uzyskanych oraz energii elektrycznej;
c) złota, w przypadkach określonych w art. 153 § 5;
d) świadczenia usług w dziedzinie środków przekazu w formie nadawania dźwięku oraz dźwięku i obrazu w wolnym i bezpłatnym odbiorze;
XI - podstawa opodatkowania nie obejmuje kwoty podatku od produktów przemysłowych, jeżeli czynność dokonana między podatnikami, dotycząca wyrobu przeznaczonego do przetworzenia lub sprzedaży, stanowi podstawę opodatkowania w przypadku dwóch podatków;
XII - do ustawy uzupełniającej należy:
a) określanie podatników;
b) określanie zasad odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe;
c) określanie systemu potrącania podatku;
d) określanie miejsca czynności związanych z przepływem towarów i świadczeniem usług, w celu pobrania podatku i ustalenia przedsiębiorstwa odpowiedzialnego;
e) zwolnienie z podatku, w przypadku eksportu za granicę, usług i innych wyrobów z wyjątkiem wymienionych w pkt X a);
f) określanie przypadków utrzymania kredytu, związanego z dostarczeniem usług i towarów innemu stanowi i z eksportem za granicę;
g) regulowanie zasad przyznawania i cofania zwolnień, ulg i przywilejów podatkowych - w drodze uchwały stanów i Dystryktu Federalnego.
h) określanie paliw i olejów, na które podatek będzie nakładany jeden raz, niezależnie od ich przeznaczenia, w tym przypadku nie stosuje się przepisu pkt X b);
i) określanie podstawy opodatkowania, tak aby obejmowała ona kwotę podatku również w przypadku importu dóbr, towarów i usług.
§ 3. Z wyjątkiem podatków, o których mowa w pkt II nagłówka niniejszego artykułu oraz w art. 153, pkt I i II, żaden inny podatek nie może zostać nałożony na czynności mające za przedmiot energię elektryczną, usługi telekomunikacyjne, krajowe wyroby pochodne ropy naftowej oraz paliwa i minerały.
§ 4. W przypadku określonym w pkt XII, stosuje się następujące zasady:
I - w przypadku czynności dotyczących olejów i paliw będących pochodnymi ropy naftowej, podatek przypada stanowi, w którym zostały one wykorzystane;
II - w przypadku transakcji międzystanowych między podatnikami, dotyczących gazu ziemnego i jego produktów pochodnych oraz olejów i paliw nie objętych przepisem pkt I niniejszego paragrafu, podatek jest dzielony pomiędzy stan pochodzenia wyrobu i stan przeznaczenia, przy czym utrzymuje się te same proporcje jak w przypadku czynności dotyczących innych towarów;
III - w przypadku transakcji międzystanowych dotyczących gazu ziemnego i jego produktów pochodnych oraz olejów i paliw nie objętych przepisem pkt I niniejszego paragrafu, dostarczanych osobom nie objętym obowiązkiem podatkowym, podatek przypada stanowi pochodzenia wyrobu;
IV - stawki podatku są określane w drodze decyzji stanów i Dystryktu Federalnego zgodnie z § 2 pkt XII g), przy poszanowaniu następujących zasad:
a) stawki są jednolite na całym terytorium narodowym; mogą być zróżnicowane w zależności od produktu;
b) stawki mogą być specyficzne, odniesione do przyjętej jednostki miary lub ad valorem, obejmując wartość transakcji lub cenę, którą produkt lub podobny wyrób uzyskałby w przypadku sprzedaży na wolnym rynku;
c) stawki mogą być zmniejszane i przywracane; nie stosuje się do nich przepisu art. 150 pkt III b) .
§ 5. Reguły niezbędne do wykonania przepisu § 4, w tym także te związane z pobieraniem i przeznaczeniem podatku, są ustalane w drodze decyzji stanów i Dystryktu Federalnego, na zasadach określonych w § 2 pkt XII g).
§ 6 – W przypadku podatku, o którym mowa w pkt III:
I – minimalne stawki są ustalane przez Senat Federalny;
II – mogą zostać wprowadzone stawki zróżnicowane w zależności od typu i zastosowania.