Artykuł 215

Państwo gwarantuje wszystkim pełne korzystanie z praw kulturalnych i dostęp do źródeł kultury narodowej oraz wspiera i zachęca do ochrony wartości i upowszechniania przejawów kultury.

§ 1. Państwo chroni przejawy kultur ludowych, indiańskich i afro-brazylijskich oraz innych grup uczestniczących w narodowym procesie cywilizacyjnym.

§ 2. Ustawa określa daty upamiętniające dni o ważnym znaczeniu dla poszczególnych grup etnicznych narodu.

Artykuł 216

Za brazylijskie dobra kulturowe uznaje się dobra o charakterze materialnym i niematerialnym, rozpatrywane indywidualnie lub zbiorowo, zawierające odniesienia do tożsamości, działań oraz pamięci różnych grup tworzących społeczeństwo brazylijskie; do tych dóbr zalicza się:

I - formy wyrazu;

II - sposoby tworzenia, wytwarzania i życia;

III - utwory naukowe, artystyczne i technologiczne;

IV - dzieła, przedmioty, dokumenty, budynki i inne przestrzenie przeznaczone na imprezy artystyczno-kulturalne;

V - zespoły miejskie i miejsca o wartości historycznej, krajobrazowej, artystycznej, archeologicznej, paleontologicznej, ekologicznej i naukowej.

§ 1. Władza publiczna przy współpracy społeczności promuje i chroni brazylijskie dobra kulturowe, za pomocą inwentarzy, rejestrów, nadzoru, klasyfikowania i wywłaszczenia oraz innych działań zapobiegawczych i ochronnych.

§ 2. Do administracji publicznej należy, na zasadach określonych w ustawie, zarządzanie dokumentacją rządową i podjęcie działań umożliwiających jej konsultowanie tym, którzy tego potrzebują.

§ 3. Ustawa ustanawia bodźce dla wytwarzania i poznawania dóbr i wartości kulturowych.

§ 4. Powodowanie szkód i zagrożeń dla dóbr kulturowych podlega karze na zasadach określonych w ustawie.

§ 5. Wszystkie dokumenty i miejsca noszące historyczne ślady dawnych quilombos²⁹ są uznane za zabytki.

§ 6. Stany i Dystrykt Federalny mogą przeznaczyć na rzecz stanowego funduszu wspierania kultury do pięciu dziesiętnych procent swoich dochodów netto z podatków w celu finansowania programów i projektów kulturalnych zakazane jest wykorzystywanie tych środków na:

I – wydatki na personel i obciążenia socjalne;

II – obsługę długu;

III – jakiekolwiek inne wydatki bieżące nie związane bezpośrednio ze wspieranymi inwestycjami lub działaniami.