Artykuł 220

Przejawy myślenia, twórczość, wypowiedzi i informacje, niezależnie od postaci, formy działania lub środka przekazu, nie podlegają żadnym ograniczeniom, pod warunkiem przestrzegania przepisów niniejszej Konstytucji.

§ 1. Żadna ustawa nie może zawierać przepisu, który mógłby stanowić przeszkodę dla całkowitej wolności informacji dziennikarskiej przekazywanej w jakimkolwiek środku społecznego przekazu, przy czym przestrzega się przepisów art. 5 pkt IV, V, X, XIII i XIV.

§ 2. Zabrania się jakiejkolwiek cenzury o charakterze politycznym, ideologicznym i artystycznym.

§ 3. Do ustawy federalnej należy:

I - normowanie rozrywek i spektakli publicznych; do władzy publicznej należy informowanie o ich naturze, przedziałach wiekowych, dla których nie są wskazane, lokalach i godzinach, w których ich organizowanie jest nieodpowiednie;

II - ustanowienie środków prawnych, które gwarantują osobom i rodzinom możliwość ochrony przed audycjami lub programami radiowymi i telewizyjnymi, które są sprzeczne z przepisem art. 221, a także przed reklamą wyrobów, działań i usług, które mogą być szkodliwe dla zdrowia i dla środowiska.

§ 4. Reklama tytoniu, napojów alkoholowych, pestycydów, lekarstw i terapii podlega ograniczeniom prawnym, na zasadach określonych w pkt II paragrafu poprzedniego i zawiera, zawsze kiedy jest to konieczne, ostrzeżenie o zagrożeniach związanych z ich użyciem.

§ 5. Środki społecznego przekazu nie mogą być, bezpośrednio lub pośrednio, przedmiotem monopolu lub oligopolu.

§ 6. Publikacja tekstów drukowanych nie wymaga zezwolenia władz.

Artykuł 221

Produkcja i rozkład audycji radiowych i telewizyjnych podlegają następującym zasadom:

I - preferencje dla celów edukacyjnych, artystycznych, kulturalnych i informacyjnych;

II - promowanie kultury narodowej i regionalnej oraz pobudzanie produkcji niezależnej dążącej do jej upowszechniania;

III - regionalizacja twórczości kulturalnej, artystycznej i dziennikarskiej, zgodnie z proporcjami procentowymi określonymi w ustawie;

IV - poszanowanie wartości etycznych i społecznych osób i rodzin.

Artykuł 222

Własność przedsiębiorstw prasowych, radiofonicznych lub telewizyjnych jest zastrzeżona dla Brazylijczyków z urodzenia lub naturalizowanych przed ponad dziesięciu laty oraz dla osób prawnych utworzonych na podstawie ustaw brazylijskich i posiadających swoją siedzibę w kraju.

§ 1. W każdym przypadku co najmniej siedemdziesiąt procent ogółu udziałów oraz udziałów uprawniających do głosowania w przedsiębiorstwach prasowych, radiofonicznych lub telewizyjnych powinno należeć, bezpośrednio lub pośrednio, do Brazylijczyków z urodzenia lub naturalizowanych przed ponad dziesięciu laty, do których musi też należeć zarządzanie ich działalnością i ustalanie zawartości programów.

§ 2. Odpowiedzialność redakcyjna oraz czynności w zakresie doboru audycji i kierowania programami, we wszystkich środkach przekazu społecznego, są zastrzeżone dla Brazylijczyków z urodzenia lub naturalizowanych przed ponad dziesięciu laty.

§ 3. Elektroniczne środki przekazu społecznego, niezależnie od technologii użytej do świadczenia usług, powinny przestrzegać zasad wymienionych w art. 221, na zasadach określonych przez ustawę szczególną, która zagwarantuje ponadto pierwszeństwo specjalistów brazylijskich przy realizacji produkcji krajowych.

§ 4. Ustawa reguluje udział kapitału zagranicznego w przedsiębiorstwach, o których mowa w § 1.

§ 5. Zmiany w kontroli udziałów przedsiębiorstw, o których mowa w § 1, są komunikowane Kongresowi Narodowemu.

Artykuł 223

Do władzy wykonawczej należy wydawanie i odnawianie koncesji, zezwoleń i pozwoleń na nadawanie programów radiowych i telewizyjnych, zgodnie z zasadą komplementarności systemu prywatnego, publicznego i państwowego.

§ 1. Kongres Narodowy rozpatruje akt w terminie określonym w art. 64 § 2 i § 4, liczonym od dnia jego otrzymania.

§ 2 - Nieodnowienie koncesji lub zezwolenia wymaga zatwierdzenia przez co najmniej dwie piąte Kongresu Narodowego w głosowaniu imiennym.

§ 3 - Akt przyznania lub odnowienia wywołuje skutki prawne dopiero po podjęciu uchwały przez Kongres Narodowy, na zasadach określonych w paragrafach poprzednich.

§ 4 - Cofnięcie koncesji lub zezwolenia przed upływem terminu następuje na podstawie orzeczenia sądowego.

§ 5 - Koncesje lub zezwolenia są przyznawane na okres dziesięciu lat w przypadku programów radiowych i piętnastu lat w przypadku telewizji.

Artykuł 224

W celu realizacji przepisów niniejszego rozdziału, Kongres Narodowy ustanawia, na zasadach określonych w ustawie, jako organ pomocniczy, Radę Komunikacji Społecznej.