Artykuł 225

Wszyscy mają prawo do ekologicznie zrównoważonego środowiska, będącego dobrem wykorzystywanym wspólnie przez lud i niezbędnego dla zdrowej jakości życia; do władzy publicznej i do społeczności należy obowiązek jego obrony i ochrony dla obecnych i przyszłych pokoleń.

§ 1. W celu zapewnienia realizacji tego prawa, do władzy publicznej należy:

I - ochrona i odnawianie podstawowych procesów ekologicznych i przyczynianie się do ekologicznego wykorzystywania gatunków i ekosystemów;

II - zachowywanie różnorodności i integralności dziedzictwa genetycznego kraju i nadzorowanie jednostek, które zajmują się badaniami nad materiałem genetycznym i manipulowaniem nim;

III - określanie, we wszystkich jednostkach federacji, obszarów i ich składników, które podlegają specjalnej ochronie; ich zmiana lub zniesienie może nastąpić wyłącznie na podstawie ustawy; zabronione jest jakiekolwiek działanie, które szkodzi integralności cech obszaru, które są powodem jego ochrony;

IV - wymaganie, na zasadach określonych w ustawie, w przypadku robót lub działań, które zagrażają poważnym zniszczeniem środowiska naturalnego, uprzedniego zbadania wpływu tych działań na środowisko; ich wyniki są podawane do wiadomości publicznej;

V - kontrolowanie produkcji, komercjalizacji i stosowania technik, metod i substancji, które stanowią zagrożenie dla zdrowia, dla jakości życia i dla środowiska;

VI - promowanie edukacji na rzecz środowiska na wszystkich szczeblach szkolnictwa i rozwijanie świadomości publicznej w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego;

VII - ochrona fauny i flory; zabronione są, na zasadach określonych w ustawie, działania, które zagrażają ich funkcji ekologicznej, powodują zanikanie gatunków lub poddają zwierzęta okrutnemu traktowaniu.

§ 2. Ten, kto wydobywa zasoby mineralne, ma obowiązek odtworzyć zdegradowane środowisko naturalne, za pomocą rozwiązania technicznego wymaganego przez właściwy organ publiczny, na zasadach określonych w ustawie.

§ 3. Czyny i działalność, uznane za szkodliwe dla środowiska, pociągają za sobą dla osób fizycznych lub prawnych, które się ich dopuściły, sankcje karne i administracyjne, niezależnie od obowiązku naprawienia wyrządzonych szkód.

§ 4. Brazylijska Puszcza Amazońska, Las Atlantycki, Serra do Mar, Pantanal Mato-Grossense i strefa przybrzeżna stanowią dziedzictwo narodowe; są one wykorzystywane na zasadach określonych w ustawie, w warunkach, które zapewniają ochronę środowiska, również w przypadku użytkowania zasobów naturalnych.

§ 5. Nieużytki lub tereny odzyskane przez stany w postępowaniach mających na celu ustalanie ich właściciela, są niezbywalne, jeżeli są niezbędne do ochrony ekosystemów naturalnych.

§ 6. Lokalizację zakładów, w których działają reaktory jądrowe, określa ustawa federalna; w razie jej braku zakłady takie nie mogą zostać wybudowane.