CZĘŚĆ II
§ 5
Król nie może panować w innych państwach bez zgody Folketingu.§ 6
Król winien należeć do Ewangelickiego Kościoła Luterańskiego.§ 7
Z chwilą ukończenia osiemnastu lat Król osiąga pełnoletność. Postanowienie to odnosi się też do następcy tronu.§ 8
Przed objęciem tronu Król składa wobec Rady Państwowej uroczyste przyrzeczenie na piśmie, że będzie wiernie przestrzegał Konstytucji. Sporządza się dwa oryginalne egzemplarze przyrzeczenia, z których jeden jest przekazywany Folketingowi na przechowanie w jego archiwach, zaś drugi podlega złożeniu w Archiwum Państwowym. Jeśli Król - z powodu nieobecności lub z innych przyczyn - nie jest w stanie podpisać wspomnianego uprzednio przyrzeczenia bezpośrednio przy obejmowaniu tronu, władza będzie - o ile ustawa nie stanowi inaczej - sprawowana przez Radę Państwową aż do momentu podpisania takiego przyrzeczenia. W przypadku, gdy wspomniane przyrzeczenie Król podpisał jeszcze jako następca tronu, obejmuje on tron bezpośrednio z chwilą jego opróżnienia.§ 9
Ustawa określi reguły tyczące sprawowania władzy monarszej w przypadku niepełnoletności, choroby bądź nieobecności Króla. W przypadku opróżnienia tronu i braku następcy Folketing wybiera Króla i ustanowia przyszły porządek dziedziczenia tronu.§ 10
(1) Listę cywilną Króla 3 określa w okresie jego panowania ustawa. Ustawa ta winna nadto wskazać zamki, pałace i inne dobra państwowe, które zostaną pozostawione w dyspozycji Króla do jego użytku.§ 11
Członkom Domu Panującego ustawa może przyznać roczne apanaże. Przychody takie nie mogą być spożytkowane poza granicami Królestwa bez zgody Folketingu.