CZĘŚĆ IV
§ 28
Folketing składa się z jednej izby, liczącej nie więcej niż 179 członków, spośród których dwóch wybieranych jest na Wyspach Owczych i dwóch na Grenlandii.
§ 29
(1) Każdy z obywateli duńskich, który stale zamieszkuje w Królestwie i który osiągnął wiek wymagany dla prawa głosowania, określony w ustępie 2 niniejszego paragrafu, ma prawo głosowania w wyborach do Folketingu, o ile nie został uznany za niezdolnego do kierowania swymi sprawami. Ustawa określi, w jakich granicach skazanie bądź korzystanie z pomocy społecznej dla ubogich pociąga za sobą utratę prawa głosowania.
(2) Wymagany dla prawa wybierania wiek jest taki, jak określiło referendum przeprowadzone na podstawie ustawy z 25 marca 1953 r. Granica wieku wymaganego dla prawa wybierania może być w każdym czasie zmieniona przez ustawę. Stosowny projekt ustawy uchwalony przez Folketing otrzyma sankcję królewską tylko wówczas, gdy przepis o zmianie granicy wieku wyborczego zostanie poddany pod referendum zgodnie z § 42, ustęp 5, i wynik referendum nie przyniesie odrzucenia tegoż przepisu.
§ 30
(1) Każdy uprawniony do głosowania w wyborach do Folketingu może być wybrany na członka Folketingu, chyba że został skazany za czyn, który w oczach obywateli czyni go niegodnym członkostwa Folketingu.
(2) Funkcjonariusze państwowi, którzy zostali wybrani na członków Folketingu, nie są obowiązani ubiegać się o zgodę rządu na przyjęcie mandatu.
§ 31
(1) Deputowani do Folketingu są wybierani w powszechnym, bezpośrednim i tajnym głosowaniu.
(2) Szczegółowe przepisy o wykonywaniu prawa wyborczego określi ordynacja wyborcza, która gwarantując równość w reprezentowaniu zróżnicowanych poglądów wyborców, ustali w szczególności tryb przeprowadzania wyborów, a zwłaszcza postanowi, czy zasada reprezentacji proporcjonalnej realizowana będzie w powiązaniu z wyborami w okręgach jednomandatowych, czy też nie.
(3) W określaniu liczby mandatów przydzielonych każdemu z okręgów bierze się pod uwagę liczbę mieszkańców, liczbę wyborców i gęstość zaludnienia.
(4) Ordynacja wyborcza może przewidzieć szczegółowe przepisy odnoszące się do wyboru zastępców deputowanych i ich włączania w skład Folketingu, jak również procedurę, jaka winna być zastosowana, gdy należy przeprowadzić wybory uzupełniające.
(5) Ustawa może określić szczególne reguły dotyczące reprezentacji Grenlandii w Folketingu.
§ 32
(1) Deputowani do Folketingu wybierani są na cztery lata.
(2) Król może zarządzić nowe wybory w każdym czasie, co sprawia, że mandaty w istniejącym dotychczas Folketingu są nieobsadzone do czasu nowych wyborów. Wybory takie nie mogą jednakże zostać zarządzone po powołaniu nowego rządu, a przed przedstawieniem przez premiera jego programu Folketingowi.
(3) Premier może spowodować przeprowadzenie wyborów przed upływem kadencji Folketingu.
(4) Żaden mandat nie może pozostawać nieobsadzony do czasu nowych wyborów.
(5) Ustawa może określić szczególne reguły dotyczące powstawania i wygaśnięcia pełnomocnictw reprezentantów Wysp Owczych i Grenlandii w Folketingu.
(6) Z chwilą utraty zdolności do sprawowania mandatu przez deputowanego do Folketingu, jego mandat staje się nieważny.
(7) Po stwierdzeniu ważności wyboru każdy nowy deputowany składa uroczyste przyrzeczenie, że będzie wiernie przestrzegał Konstytucji.
§ 33
Folketing sam rozstrzyga o ważności wyboru każdego ze swych członków; decyduje też, czy członek utracił zdolność do pełnienia mandatu, czy też nie.
§ 34
Uprawnienia Folketingu są nienaruszalne. Każdy, kto atakuje jego bezpieczeństwo bądź wolność lub też kto wydaje, lub podporządkuje się rozkazom sprowadzającym takie zagrożenie, staje się winnym zbrodni stanu.