CZĘŚĆ V
§ 35
(1) Nowo wybrany Folketing zbiera się na posiedzenie o godzinie dwunastej w południe dwunastego powszedniego dnia po dniu wyborów, chyba że Król zwołał wcześniejsze posiedzenie.
(2) Bezpośrednio po stwierdzeniu ważności mandatów Folketing konstytuuje się, wybierając Przewodniczącego i wiceprzewodniczących.
§ 36
(1) Rok obrad Folketingu rozpoczyna się w pierwszy wtorek października i trwa do pierwszego wtorku października następnego roku.
(2) W pierwszym dniu roku obrad o godzinie dwunastej w południe deputowani zbierają się na nową sesję Folketingu.
§ 37
Folketing zbiera się w miejscu, które jest siedzibą Rządu, z wyjątkiem okoliczności nadzwyczajnych, w których Folketing może zebrać się gdziekolwiek na terenie Królestwa.
§ 38
(1) Na pierwszym posiedzeniu w roku obrad premier zdaje sprawę z ogólnego stanu Królestwa oraz przedsięwzięć proponowanych przez Rząd.
(2) Sprawozdanie to staje się przedmiotem debaty generalnej.
§ 39
Przewodniczący Folketingu zwołuje jego posiedzenia, określając porządek dzienny. Przewodniczący winien zwołać posiedzenie Folketingu na pisemne żądanie co najmniej dwóch piątych deputowanych do Folketingu bądź premiera, określające porządek dzienny.
§ 40
Ministrowie z urzędu uprawnieni są do uczestniczenia w posiedzeniach Folketingu i do zabierania głosu w debacie, ilekroć uznają to za pożądane pod warunkiem, że szanować będą regulamin Folketingu. Są oni uprawnieni do głosowania tylko wówczas, gdy są deputowanymi do Folketingu.
§ 41
(1) Każdy z deputowanych do Folketingu ma prawo zgłaszania projektów ustaw i innych uchwał.
(2) Żadna ustawa nie może zostać uchwalona bez rozpatrzenia jej w trzech czytaniach przez Folketing.
(3) Dwie piąte deputowanych do Folketingu może zażądać od Przewodniczącego, by trzecie czytanie odbyło się nie wcześniej niż dwunastego dnia powszedniego po uchwaleniu projektu w drugim czytaniu. Żądanie takie musi być złożone na piśmie i podpisane przez zgłaszających je deputowanych. Wspomniane odroczenie uchwalenia projektu ustawy nie może dotyczyć projektów ustaw budżetowych, projektów ustaw o kredytach dodatkowych, projektów ustaw o prowizorium budżetowym, projektów ustaw o pożyczkach państwowych, o naturalizacji, o wywłaszczeniu, o podatkach pośrednich, a w razie nagłej potrzeby - projektów ustaw, których przyjęcie nie może być odroczone ze względu na ich cel.
(4) W przypadku nowych wyborów bądź zakończenia roku obrad projekty ustaw i wnioski, które nie zostały w sposób ostateczny uchwalone, uznaje się za wygasłe.
§ 42
(1) W przypadku uchwalenia projektu ustawy przez Folketing, jedna trzecia deputowanych do Folketingu może w ciągu trzech dni roboczych od ostatecznego głosowania nad projektem ustawy zażądać od Przewodniczącego poddania projektu ustawy pod referendum. Żądanie takie musi być złożone na piśmie i podpisane przez zgłaszających je deputowanych.
(2) Z wyjątkiem przypadku wymienionego w ustępie 7, projekt ustawy, który ma być poddany referendum, por. ustęp 6, nie może uzyskać sankcji królewskiej przed upływem terminu określonego w ustępie 1 bądź przed przeprowadzeniem wspomnianego wyżej referendum.
(3) W przypadku zażądania referendum dotyczącego projektu ustawy, Folketing może - w ciągu pięciu dni powszednich od ostatecznego głosowania - uchwalić, że projekt ustawy ulega wycofaniu.
(4) Jeśli Folketing nie podejmie uchwały stosownie do ustępu 3, wiadomość o tym, że projekt ustawy ma być poddany pod referendum, winna być niezwłocznie przekazana premierowi, który postanawia o opublikowaniu projektu ustawy wraz z informacją o zarządzeniu referendum. Referendum przeprowadza się, zgodnie z zarządzeniem premiera, nie wcześniej niż w dwanaście i nie później niż w osiemnaście dni powszednich, licząc od opublikowania projektu ustawy.
(5) W referendum oddaje się głosy za i przeciw projektowi ustawy. Dla odrzucenia projektu ustawy, przeciw musi głosować większość wyborców biorących udział w głosowaniu i nie mniej niż trzydzieści procent wszystkich uprawnionych do głosowania.
(6) Projekty ustaw budżetowych, ustaw o kredytach dodatkowych, projekty: ustawy o prowizorium budżetowym, ustawy o pożyczkach państwowych, ustawy o funkcjonariuszach państwowych i ich nowelizacje, ustawy o naturalizacji, o wywłaszczeniach, o podatkach bezpośrednich i pośrednich, jak również projekty ustaw złożone celem uwolnienia się od zaciągniętych uprzednio zobowiązań traktatowych nie mogą być poddane pod referendum. Postanowienie to stosuje się także do projektów ustaw wymienionych w § 8, 9, 10 i 11 i do uchwał przewidywanych w § 19, o ile zostanie im nadana forma ustawy, chyba że odrębna ustawa postanowi, iż uchwały takie są poddawane pod referendum. Do poprawek do Konstytucji stosuje się postanowienia § 88.
(7) W razie nagłej potrzeby projekt ustawy, który może być poddany pod referendum, może uzyskać sankcję królewską bezpośrednio po uchwaleniu pod warunkiem, że zawiera odpowiednią klauzulę. Gdy, zgodnie z postanowieniem ustępu 1, jedna trzecia deputowanych do Folketingu zażąda referendum tyczącego projektu ustawy uchwalonej przez Folketing lub ustawy, której już nadana została sankcja królewska, referendum takie będzie przeprowadzone stosownie do ustanowionych wyżej zasad. Jeśli ustawa zostanie w referendum odrzucona, Premier winien ogłosić wiadomość o tym bez zbędnej zwłoki, w każdym razie nie później niż w czternaście dni po przeprowadzeniu referendum. Z chwilą ogłoszenia tej wiadomości akt prawny traci moc.
(8) Ustawa wprowadzi szczegółowe postanowienia dotyczące przeprowadzania referendów; nadto określi ona zakres ich przeprowadzania na Wyspach Owczych i na Grenlandii.
§ 43
Żaden podatek nie może zostać nałożony, zmieniony lub zniesiony bez ustawy; nikt nie może być objęty poborem ani też nie można zaciągnąć pożyczki państwowej bez ustawy.
§ 44
(1) Żaden cudzoziemiec nie może być naturalizowany inaczej niż na podstawie ustawy.
(2) Ustawa określi zakres dopuszczalnego nabywania przez cudzoziemców na własność nieruchomości w Danii.
§ 45
(1) Projekt ustawy budżetowej na następny rok budżetowy winien być przedłożony Folketingowi nie później niż cztery miesiące przed rozpoczęciem roku budżetowego.
(2) Gdy przewiduje się, iż czytania projektu ustawy budżetowej nie zakończą się przed rozpoczęciem roku budżetowego, Folketingowi przedkłada się projekt ustawy o prowizorium budżetowym.
§ 46
(1) Podatki nie mogą być pobierane, dopóki Folketing nie uchwali ustawy budżetowej bądź też ustawy o prowizorium budżetowym.
(2) Nie wolno dokonywać żadnych wydatków poza przewidywanymi w uchwalonej przez Folketing ustawie budżetowej bądź w ustawie o kredytach dodatkowych, bądź też w ustawie o prowizorium budżetowym.
§ 47
(1) Sprawozdanie roczne z rachunków publicznych winno być przedstawione Folketingowi nie później niż w sześć miesięcy po upływie roku budżetowego.
(2) Folketing powołuje kilku kontrolerów finansowych. Kontrolerzy ci sprawdzają roczne sprawozdania z rachunków publicznych dla upewnienia się, czy zostały w nich ujęte wszystkie dochody państwa i czy nie został dokonany jakikolwiek wydatek poza przewidzianymi w ustawie budżetowej bądź też w innej ustawie o kredytach. Kontrolerzy wyposażeni są w prawo żądania każdej niezbędnej dla nich informacji oraz prawo dostępu do wszystkich niezbędnych dokumentów. Ustawa określi liczbę kontrolerów i ich obowiązki.
(3) Sprawozdanie z rachunków publicznych wraz z raportem kontrolerów przedkładane jest do decyzji Folketingowi.
§ 48
Folketing ustanawia swój regulamin, który określa porządek jego prac oraz przepisy porządkowe.
§ 49
Posiedzenia Folketingu są jawne. Na wniosek Przewodniczącego bądź takiej liczby deputowanych, jaką wskażą postanowienia regulaminu, bądź też na wniosek ministra może zostać zarządzone usunięcie osób postronnych; kwestię, czy posiedzenie jest jawne, czy też zamknięte, rozstrzyga Folketing bez przeprowadzania debaty.
§ 50
Uchwała może być ważnie podjęta, jeśli więcej niż połowa deputowanych do Folketingu obecnych jest na posiedzeniu i bierze udział w głosowaniu.
§ 51
Folketing może powoływać komisje spośród deputowanych dla zbadania spraw o znaczeniu ogólnym. Komisje takie uprawnione są do żądania ustnych i pisemnych informacji zarówno od osób prywatnych, jak i od władz publicznych.
§ 52
Wybór przez Folketing deputowanych zasiadających w komisjach oraz deputowanych mających wykonywać specjalne powinności dokonywany jest zgodnie z zasadą reprezentacji proporcjonalnej.
§ 53
Każdy deputowany może, za zgodą Folketingu, poddać pod dyskusję każdą sprawę o znaczeniu publicznym i żądać zajęcia wobec niej stanowiska przez ministrów.
§ 54
Petycje mogą być przedkładane Folketingowi jedynie za pośrednictwem jednego z deputowanych.
§ 55
Ustawa może przewidywać powołanie przez Folketing jednej lub dwóch osób nie będących deputowanymi celem nadzorowania państwowej administracji cywilnej i wojskowej.
§ 56
Deputowani do Folketingu kierują się wyłącznie własnymi przekonaniami i nie podlegają nakazom swoich wyborców.
§ 57
Żaden deputowany do Folketingu nie może być oskarżony ani też w jakikolwiek sposób uwięziony bez zgody Folketingu, chyba że zostanie schwytany na gorącym uczynku. Żaden deputowany nie może za wystąpienie w Folketingu ponieść odpowiedzialności inaczej niż przed Folketingiem, chyba że Folketing wyrazi na to zgodę.
§ 58
Deputowani do Folketingu otrzymują wynagrodzenie, które zostaje określone w ordynacji wyborczej.