AKT O SUKCESJI TRONU
z 27 marca 1953 roku 5

§ 1

Tron dziedziczą zstępni Króla Chrystiana X i Królowej Aleksandry.

§ 2

(1) W razie śmierci Króla tron dziedziczy jego syn lub córka, z pierwszeństwem syna przed córką; jeżeli zaś jest kilkoro dzieci tej samej płci, starsze ma pierwszeństwo przed młodszym.
(2) W razie śmierci jednego z dzieci królewskich, jego potomkowie uzyskują miejsce zmarłego zgodnie z zasadami dziedziczenia w linii prostej oraz postanowieniami pierwszej części niniejszego paragrafu.

§ 3

W razie śmierci Króla, który nie pozostawił potomstwa uprawnionego do dziedziczenia tronu, tron dziedziczy jego brat lub siostra, z pierwszeństwem dla brata. Jeżeli Król ma jednego lub więcej braci, lub jedną bądź więcej sióstr albo też w razie śmierci któregoś z jego braci lub sióstr, zasady § 2 stosuje się odpowiednio.

§ 4

Jeśli żadna z osób nie ma prawa do dziedziczenia tronu zgodnie z zasadami § 2 i 3, tron przechodzi na najbliższą w kolejności dziedziczenia linię boczną zstępnych Króla Christiana X i Królowej Aleksandry, zgodnie z zasadami dziedziczenia w linii prostej i odpowiednio z pierwszeństwem mężczyzn przed kobietami i starszych przed młodszymi, jak postanawiają § 2 i 3.

§ 5

(1) Tylko dzieci zrodzone z legalnego związku małżeńskiego mają prawo sukcesji tronu.
(2) Król nie może zawrzeć związku małżeńskiego bez zgody Folketingu.
(3) Jeśli osoba uprawniona do dziedziczenia tronu zawrze związek małżeński bez zgody Króla, udzielonej na forum Rady Państwowej, traci ona prawo sukcesji dla siebie i dla dzieci zrodzonych z takiego małżeństwa oraz dla ich potomstwa.

§ 6

Postanowienia § 2-5 stosuje się odpowiednio w przypadku abdykacji Króla.

§ 7

Niniejszy Akt wchodzi w życie jednocześnie z Konstytucją Królestwa Danii z 5 czerwca 1953 r.
5 Podstawę przekładu niniejszego Aktu stanowił tekst w języku duńskim Tronfolgelov af 27 marts 1953 ogłoszony w oficjalnym organie publikacyjnym Danii "Lovtidende for Kongeriget Danmark" [Cz.] w 1953 r. nr XVII, lov [ustawa] nr 170. W toku prac nad przekładem uzupełniająco korzystano z angielskiej i niemieckiej wersji aktu (przyp.red.).