Konstytucja Republiki Francuskiej
Rozdział 4
Parlament
Artykuł 24
Parlament składa się ze Zgromadzenia Narodowego i Senatu.
Deputowani do Zgromadzenia Narodowego wybierani są w wyborach
bezpośrednich.
Senat wybierany jest w wyborach pośrednich. Zapewnia on reprezentację
wspólnot terytorialnych Republiki. Francuzi zamieszkali poza Francją są
reprezentowani w Senacie.
Artykuł 25
Ustawa organiczna określa kadencję każdej z izb, liczbę jej członków,
ich diety, warunki wybieralności, zasady niewybieralności i
niepołączalności.
Określa ona również warunki, na których wybierane są osoby powołane w
przypadku opróżnienia mandatu do zastępowania deputowanych lub
senatorów aż do momentu całkowitego lub częściowego odnowienia składu
izby, do której należeli.
Artykuł 26 18
Żaden członek parlamentu nie może być ścigany, poszukiwany,
zatrzymany, aresztowany bądź sądzony z powodu wyrażonych poglądów w
związku wykonywaniem swych funkcji lub z powodu głosowania.
Żaden członek parlamentu nie może być aresztowany ani poddany
pozbawieniu lub ograniczeniu wolności w sprawach dotyczących zbrodni
lub występku bez zgody biura 19 izby, do
której należy. Zgoda taka nie
jest wymagana w przypadku schwytania na gorącym uczynku lub skazania
prawomocnym wyrokiem.
Uwięzienie, stosowanie środków pozbawienia lub ograniczenia wolności
albo ściganie członka Parlamentu ulega zawieszeniu na okres trwania
sesji, jeżeli zażąda tego izba, do której należy.
Właściwa izba zbiera się z mocy prawa na nadzwyczajne posiedzenie w
celu zastosowania w określonych przypadkach postanowień poprzedniego
ustępu.
Artykuł 27
Wszelki mandat imperatywny jest nieważny.
Prawo głosowania członków parlamentu ma charakter osobisty.
Ustawa organiczna może przewidywać wyjątkowo zgodę na udzielenie
upoważnienia do głosowania w zastępstwie. W takim przypadku nikt nie
może otrzymać więcej niż jednego upoważnienia.
Artykuł 28 20
Parlament zbiera się z mocy prawa na jedną sesję zwyczajną w
roku, która rozpoczyna się w pierwszy roboczy dzień października i
kończy się w ostatni roboczy dzień czerwca.
Liczba dni posiedzeń, które każda z izb może odbyć w okresie sesji
zwyczajnej nie może przekroczyć stu dwudziestu. Tygodnie, w których
odbywają się posiedzenia, określa każda z izb.
Premier, po przeprowadzeniu konsultacji z przewodniczącym
zainteresowanej izby, lub z większością członków każdej z izb, może
zdecydować o odbyciu dodatkowych dni posiedzeń.
Dni i godziny posiedzeń określają regulaminy izb.
Artykuł 29
Parlament zbiera się na sesję nadzwyczajną z określonym porządkiem
dziennym na żądanie premiera lub większości członków Zgromadzenia
Narodowego.
Jeżeli sesja nadzwyczajna odbywa się na żądanie członków Zgromadzenia
Narodowego, dekret zamykający ją zostaje wydany po wyczerpaniu przez
parlament porządku dziennego, który był podstawą zwołania sesji i nie
później niż dwunastego dnia, licząc od jego zebrania się.
Tylko premier może żądać zwołania nowej sesji przed upływem miesiąca od
wydania dekretu zamykającego poprzednią sesję.
Artykuł 30
Z wyjątkiem przypadków, w których parlament zbiera się z mocy prawa,
sesje nadzwyczajne są zwoływane i zamykane dekretem Prezydenta
Republiki.
Artykuł 31
Członkowie rządu mają prawo wstępu na obrady obu izb. Są wysłuchiwani,
kiedy tego zażądają.
Mogą im towarzyszyć wyżsi urzędnicy
21
.
Artykuł 32
Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego jest wybierany na okres kadencji
izby. Przewodniczący Senatu jest wybierany po każdorazowym częściowym
odnowieniu składu izby.
Artykuł 33
Posiedzenia obu izb są jawne. Pełne sprawozdania z obrad są publikowane
w Journal Official 22
.
Każda izba może uchwalić tajność obrad na wniosek premiera lub jednej
dziesiątej swych członków.
18 Treść ust. 2, 3 i 4
art.26 w brzmieniu nadanym przez art. 7 ustawy konstytucyjnej nr 95-880
z 4 sierpnia 1995 r.
19 Odpowiednik
Prezydium izby.
20 Treść art.,
poprzednio zmienionego ustawą konstytucyjną nr 63-1327 z 30 grudnia
1963 r., obecnie w brzmieniu nadanym przez art. 2 ustawy konstytucyjnej
nr 95-880 z 4 sierpnia 1995 r.
21 W oryginale: " des
commissaires du Gouvernement", dosłownie: komisarze rządu.
22 Oficjalny organ
publikacyjny Republiki Francuskiej