Rozdział trzeci
SZCZEGÓLNA ODPOWIEDZIALNOŚĆ PREZYDENTA REPUBLIKI
Artykuł 49
1. Prezydent Republiki nie ponosi żadnej odpowiedzialności za akty podejmowane podczas wypełniania swoich obowiązków, z wyjątkiem zdrady stanu lub świadomego łamania Konstytucji. W odniesieniu do aktów niezwiązanych z wypełnianiem obowiązków, postępowanie karne ulega zawieszeniu do czasu upływu kadencji Prezydenta Republiki.
2. Wniosek o postawienie Prezydenta Republiki w stan oskarżenia i pociągnięcie go do odpowiedzialności jest składany Izbie Deputowanych po uzyskaniu podpisów co najmniej 1/3 jej członków; jego przyjęcie wymaga większości 2/3 głosów ogólnej liczby jej członków.
3. Jeżeli wniosek zostanie przyjęty, Prezydent Republiki staje przed sądem, o którym mowa w art. 86; postanowienia dotyczące tego sądu stosuje się odpowiednio.
4. Z chwilą postawienia Prezydenta Republiki w stan oskarżenia, przestaje on wypełniać swoje obowiązki i jest zastępowany zgodnie z postanowieniami art. 34; obejmuje na nowo swoje obowiązki, o ile jego kadencja nie upłynęła w momencie ogłoszenia wyroku o uniewinnieniu go przez sąd, o którym mowa w art. 86.
5. Ustawa uchwalona przez Izbę Deputowanych na posiedzeniu plenarnym określa zasady stosowania postanowień niniejszego artykułu.
Artykuł 50
Prezydent Republiki ma tylko te kompetencje, które wyraźnie przyznaje mu Konstytucja i odpowiednie ustawy.