Kneset jest parlamentem Państwa.

Miejscem posiedzeń Knesetu jest Jerozolima.

Kneset składa się ze stu dwudziestu członków pochodzących z wyborów.

Kneset jest wybierany w wyborach powszechnych, ogólnokrajowych, bezpośrednich, równych i proporcjonalnych, w głosowaniu tajnym, zgodnie z ustawą o wyborach do Knesetu; niniejszy artykuł może zostać zmieniony wyłącznie głosami większości członków Knesetu.

Każdy obywatel Izraela, który ukończył osiemnaście lat, ma prawo głosowania w wyborach do Knesetu, chyba że został pozbawiony tego prawa przez sąd na podstawie ustawy; ustawa wyborcza określa, od której chwili uznaje się, że dana osoba ukończyła osiemnaście lat dla celów wykonywania prawa głosowania w wyborach do Knesetu.

Listy kandydatów do Knesetu mogą być zgłaszane wyłącznie przez partie polityczne; strukturę oraz rejestrowanie partii politycznych, a także zasady zgłaszania list kandydatów określa ustawa.

(a) Każdy obywatel Izraela, który ukończył dwadzieścia jeden lat w dniu rejestracji listy kandydatów zawierającej jego    nazwisko, ma bierne prawo wyborcze, chyba że został on pozbawiony tego prawa przez sąd na podstawie ustawy lub został skazany na karę pozbawienia wolności bez zawieszenia na okres co najmniej pięciu lat za przestępstwo przeciwko    bezpieczeństwu państwa określone przez ustawę o wyborach do Knesetu, a od dnia ukończenia odbywania kary nie    upłynęło pięć lat.
(b) uchylony

(a) Członek Knesetu, który wystąpił ze swojej frakcji parlamentarnej i nie złożył mandatu niezwłocznie po wystąpieniu, nie     może kandydować w kolejnych wyborach do Knesetu z listy kandydatów zgłaszanej przez partię posiadającą frakcję     parlamentarną w Knesecie upływającej kadencji; niniejszego przepisu nie stosuje się do podziału frakcji w rozumieniu     ustawy o wyborach do Knesetu.
(b) W niniejszym artykule:
przez "wystąpienie z frakcji" rozumie się między innymi oddanie głosu na posiedzeniu Knesetu wbrew stanowisku przyjętemu przez frakcję w głosowaniu nad wotum zaufania lub wotum nieufności; głosowania w sposób wyżej określony nie uważa się jednak za wystąpienie z frakcji, jeżeli członek Knesetu nie uzyskał żadnej korzyści w zamian za głosowanie; przez "korzyść" rozumie się zarówno korzyść bezpośrednią jak i pośrednią w postaci obietnicy lub zobowiązania na przyszłość, w tym również obietnicy powołania na określone stanowisko członka Knesetu lub innej osoby.
 
 

Nie mogą być kandydatami do Knesetu:
(1)  Prezydent Państwa,
(2)  obaj naczelni rabini,
(3)  sędzia, dopóki piastuje stanowisko,
(4)  sędzia trybunału religijnego, dopóki piastuje stanowisko,
(5)  Kontroler Państwowy,
(6)  Szef Sztabu Generalnego Obronnych Sił Zbrojnych Izraela,
(7)  rabini oraz duchowni innych wyznań w czasie zajmowania płatnego stanowiska,
(8)  wyżsi urzędnicy państwowi oraz oficerowie Sił Zbrojnych, posiadający stopnie lub rangi określone przez ustawę albo pełniący funkcje określone przez ustawę,
(9)  policjanci i strażnicy więzienni, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie.
 
 

 Lista kandydatów nie może brać udziału w wyborach, jeżeli cele lub działania  kandydatów z tej listy w sposób otwarty lub ukryty obejmują:
(1)  negowanie istnienia Państwa Izrael jako Państwa Narodu Żydowskiego;
(2)  negowanie demokratycznego charakteru państwa;
(3)  nawoływanie do rasizmu.
 
 

Kadencja Knesetu trwa cztery lata i rozpoczyna  się w dniu wyborów.

Wybory do Knesetu odbywają się w trzeci wtorek miesiąca cheszwan, w roku, w którym upływa kadencja Knesetu, a jeżeli rok, który poprzedzał wymieniony rok, był rokiem przestępnym⁶⁾ , wybory odbywają się w pierwszy wtorek tego miesiąca.

(a) Kneset może przedłużyć swoją kadencję wyłącznie w drodze ustawy przyjętej przez co najmniej osiemdziesięciu członków Knesetu, jeżeli zachodzą okoliczności, które uniemożliwiają przeprowadzenie wyborów; okres, o który przedłuża się kadencję, nie może być dłuższy niż czas trwania tych okoliczności;  wymieniona ustawa określa dzień wyborów.
(b) Kneset może, decyzją podjętą głosami większości członków Knesetu, przyspieszyć dzień wyborów określony zgodnie z ustępem (a) pod warunkiem, że wyznaczony w ten sposób dzień wyborów nie wypadnie wcześniej niż dzień wyborów     określony zgodnie z artykułem 9; przepis ten nie narusza przepisu artykułu 34.

Dzień wyborów jest dniem wolnym od pracy, ale transport i inne służby publiczne funkcjonują normalnie.

Wyniki wyborów ogłasza się w Reszumot⁷⁾  w ciągu ośmiu dni od dnia wyborów.

Kneset zbiera się na pierwsze posiedzenie w poniedziałek, w drugim tygodniu następującym po tygodniu, w którym ogłoszone zostały wyniki wyborów, o godzinie czwartej po południu, a jeżeli dzień ten jest dniem świątecznym lub dniem poprzedzającym dzień świąteczny - w pierwszy dzień roboczy, który następuje po dniu świątecznym.

Pierwsze posiedzenie Knesetu otwiera Prezydent Państwa, a w razie jego nieobecności - najstarszy wiekiem członek Knesetu obecny na posiedzeniu; jeżeli pierwsze posiedzenie Knesetu otwiera Prezydent Państwa, przekazuje on przewodniczenie obradom najstarszemu wiekiem członkowi Knesetu, obecnemu na posiedzeniu.

Sposób przeprowadzenia pierwszego posiedzenia określa ustawa; odzwierciedla on charakter Państwa Izrael i jego dziedzictwa.

(a) Członek Knesetu składa ślubowanie; rota ślubowania jest następująca:
"Ślubuję dochować wierności Państwu Izrael oraz sumiennie wykonywać mój mandat w Knesecie".
(b) Tryb składania ślubowania określa ustawa.

Jeżeli Przewodniczący Knesetu wezwał członka Knesetu do złożenia ślubowania, a wezwany członek tego nie uczynił, członek ten do czasu złożenia ślubowania nie korzysta z praw przysługujących członkom Knesetu.

Członek Knesetu będący jednocześnie obywatelem innego państwa, którego prawo umożliwia mu uzyskanie zwolnienia z obywatelstwa, może złożyć ślubowanie dopiero po uprzednim podjęciu wszelkich działań niezbędnych do uzyskania zwolnienia z obywatelstwa; do czasu złożenia ślubowania nie korzysta on z praw przysługujących członkom Knesetu.

Członkom Knesetu przysługuje immunitet; szczegóły określa ustawa.

Budynki Knesetu są nienaruszalne; szczegóły określa ustawa.

Kneset ustala samodzielnie swoją procedurę; w zakresie, w jakim procedura nie została określona w ustawie, Kneset ustala ją w swoim regulaminie; w zakresie, w jakim procedura nie została określona w opisany wyżej sposób, Kneset przestrzega uznanej praktyki i zwykłego toku działania.

(a) Kneset wybiera spośród swoich członków Przewodniczącego i Zastępcę Przewodniczącego.
(b) Kneset w swoim regulaminie może ustanowić ograniczenia w zakresie wyboru członka Knesetu na stanowisko Przewodniczącego Knesetu lub Zastępcy Przewodniczącego.
(c) Kneset uchwałą podjętą głosami większości swoich członków może zawiesić Przewodniczącego Knesetu lub Zastępcę Przewodniczącego Knesetu lub ustanowić ograniczenia dotyczące sprawowania urzędu.
(d) Kneset uchwałą podjętą głosami większości deputowanych do Knesetu lub wyższej większości określonej w ustawie może odwołać Przewodniczącego Knesetu lub Zastępcę Przewodniczącego Knesetu; szczegóły określa ustawa.

(a) Jeżeli Przewodniczący Knesetu opuści terytorium Państwa, Zastępca Przewodniczącego pełni obowiązki Przewodniczącego do czasu jego powrotu.
(b) Jeżeli Przewodniczący Knesetu zawiadomił o tym Komisję Knesetu  albo Komisja Knesetu⁸⁾ uznała, że Przewodniczący jest czasowo niezdolny do wykonywania swoich obowiązków, Zastępca Przewodniczącego pełni obowiązki Przewodniczącego do momentu, gdy Przewodniczący zawiadomi Komisję Knesetu lub Komisja Knesetu uzna, że      Przewodniczący może wykonywać swoje obowiązki.
(c) Jeżeli urząd Przewodniczącego Knesetu został opróżniony ze względu na zrzeczenie się urzędu, śmierć lub uznanie przez     Komisję Knesetu za trwale niezdolnego do sprawowania funkcji - Zastępca Przewodniczącego pełni funkcję Tymczasowego Przewodniczącego do czasu wyboru nowego Przewodniczącego przez Kneset.
(c1) (1) Jeżeli Przewodniczący Knesetu został zawieszony w sprawowaniu urzędu w drodze uchwały podjętej na podstawie
artykułu 20 ust. (c), Zastępca Przewodniczącego pełni funkcję Tymczasowego Przewodniczącego do chwili uchylenia
uchwały o zawieszeniu lub do chwili wyboru nowego Przewodniczącego, stosownie do okoliczności.
(2) Jeżeli Przewodniczący Knesetu został odwołany w drodze uchwały podjętej na podstawie artykułu 20 ustęp (d),
Zastępca Przewodniczącego pełni funkcję Tymczasowego Przewodniczącego do chwili wyboru nowego
Przewodniczącego.
(d) Zastępcę Przewodniczącego, który pełni obowiązki Przewodniczącego lub działa w charakterze Tymczasowego Przewodniczącego Knesetu, wybiera Komisja Knesetu.
(e) Podczas pełnienia obowiązków przewodniczącego lub pełnienia funkcji Tymczasowego Przewodniczącego Knesetu,      Zastępca Przewodniczącego wykonuje wszelkie zadania powierzone Przewodniczącemu Knesetu przez prawo i wykonuje wszelkie uprawnienia przyznane Przewodniczącemu Knesetu przez prawo.
(f) Przepisy niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio, jeżeli okoliczności określone w    ustępach (a), (b), (c) lub (c1)      dotyczą osoby pełniącej obowiązki Przewodniczącego    lub  działającej w charakterze Tymczasowego Przewodniczącego.

(a) Kneset powołuje ze swojego składu komisje stałe oraz może powoływać ze swojego składu komisje do rozpatrzenia
określonych spraw; zadania, uprawnienia i tryb działania komisji, w zakresie, w jakim nie zostały uregulowane w
ustawie, określa regulamin Knesetu.
(b) Regulamin może zawierać przepisy dotyczące uprawnień komisji w zakresie wzywania osób zajmujących stanowiska
publiczne, urzędników państwowych i samorządowych urzędników rad religijnych oraz pracowników spółek
państwowych i przedsiębiorstw działających na podstawie ustaw, oraz w zakresie żądania przedstawienia informacji, które
osoby te posiadają w związku z zajmowanym stanowiskiem, przy czym ujawnianie informacji nie może naruszać prawa,
tajemnicy zawodowej ani obowiązku lojalności określonego w ustawie, a danej osobie muszą być przyznane uprawnienia
przysługujące świadkom w postępowaniu sądowym; wezwanie jest dokonywane za pośrednictwem właściwego ministra i
w porozumieniu z nim, a w przypadku osoby, która nie pełni służby państwowej - za pośrednictwem kierownika jednostki,
w której dana osoba jest zatrudniona; właściwy minister lub kierownik jednostki, w której dana osoba jest zatrudniona,
może zawiadomić komisję, że stawi się osobiście zamiast osoby wzywanej.
(c) [uchylony]

Kneset może tworzyć komisje śledcze - przyznając odpowiednie uprawnienia jednej z komisji stałych lub powołując komisję spośród swoich członków - w celu zbadania spraw określonych przez Kneset; uprawnienia i zadania komisji śledczej określa Kneset; w skład każdej komisji śledczej wchodzą także przedstawiciele frakcji, które nie uczestniczą w Rządzie, stosownie do liczebności frakcji w Knesecie.

Członek Rządu, który nie jest członkiem Knesetu, we wszystkim  co dotyczy Knesetu, posiada identyczny status jak członek Rządu, który jest członkiem Knesetu, z wyjątkiem prawa głosowania.

Kneset obraduje i podejmuje decyzje bez względu na liczbę członków obecnych, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, Kneset podejmuje decyzje większością członków biorących udział w głosowaniu, przy czym członkowie, którzy wstrzymali się od głosu, nie są uważani za biorących udział w głosowaniu; tryb głosowania określa regulamin Knesetu.

Posiedzenia Knesetu odbywają się w jego siedzibie, z tym że w szczególnych okolicznościach Przewodniczący Knesetu, po zasięgnięciu opinii  Zastępcy Przewodniczącego, może zwołać posiedzenie w innym miejscu. Posiedzenia Knesetu odbywają się w dni robocze.
 
 

Publikowanie informacji o przebiegu jawnych posiedzeń oraz wypowiedzi podczas takich posiedzeń nie podlega ograniczeniom i nie pociąga za sobą odpowiedzialności karnej ani cywilnej.

(a) Kneset odbywa dwie sesje w ciągu roku; pierwsza z  nich rozpoczyna się w ciągu czterech tygodni od Święta Sukot⁹⁾ , a
druga - w ciągu czterech tygodni od Święta Niepodległości; łączny czas trwania obu sesji nie może być krótszy niż osiem miesięcy.
(b) Jeżeli Kneset został wybrany w innym dniu niż dzień określony w artykule 9, okresy obu sesji w ciągu roku, w którym
został on wybrany, ustala Komisja Knesetu.
 
 

Jeżeli Kneset nie został zwołany w okresie czterech tygodni, o którym mowa w artykule poprzedzającym, zbiera się on w poniedziałek przypadający w piątym tygodniu, o godzinie czwartej po południu.

Poza wymienionymi wyżej okresami sesji, Przewodniczący Knesetu zwołuje Kneset na wniosek trzydziestu członków Knesetu lub na wniosek Rządu.

Kneset może rozwiązać się przed upływem kadencji wyłącznie w drodze ustawy uchwalonej w tym celu głosami większości członków Knesetu.

Ustawa o rozwiązaniu Knesetu zawiera przepis określający dzień wyborów do Knesetu kolejnej kadencji.

Jeżeli Kneset podejmie decyzję o rozwiązaniu się, kolejna kadencja Knesetu trwa do miesiąca cheszwan następującego po upływie czterech lat od wyborów do Knesetu.

Kneset, którego kadencja kończy się, działa do czasu zebrania się Knesetu kolejnej kadencji.

Wszelki akt normatywny, który miałby utracić moc obowiązującą w ciągu ostatnich dwóch miesięcy kadencji Knesetu lub w ciągu czterech miesięcy po podjęciu przez Kneset decyzji o rozwiązaniu się albo w ciągu trzech pierwszych miesięcy kadencji nowego Knesetu, zachowuje moc obowiązującą do czasu, kiedy upłynie wymieniony okres trzech miesięcy.

Członkowie Knesetu otrzymują wynagrodzenie określone przez ustawę.

Członek Knesetu może zrzec się mandatu; zrzeczenie następuje poprzez osobiste wręczenie Przewodniczącemu Knesetu przez członka Knesetu listu informującego o zrzeczeniu się mandatu, a w przypadku, gdy członek nie może wręczyć listu osobiście - poprzez przekazanie go w sposób określony w regulaminie; list informujący o zrzeczeniu się mandatu musi zostać podpisany w dniu wręczenia lub przekazania Przewodniczącemu Knesetu.

Jeżeli członek Knesetu zrzekł się mandatu, jego mandat wygasa po upływie czterdziestu ośmiu godzin od chwili, w której jego list dotarł do Przewodniczącego Knesetu, chyba że członek wycofa oświadczenie o zrzeczeniu się mandatu.

Jeżeli członek Knesetu został wybrany lub mianowany na jedno ze stanowisk, których piastuni nie mogą kandydować do Knesetu, jego mandat wygasa z chwilą wyboru lub mianowania.

Jeżeli członek Knesetu został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo na karę pozbawienia wolności bez zawieszenia, a sąd z własnej inicjatywy lub na wniosek  Prokuratora stwierdził, że przestępstwo zostało popełnione z niskich pobudek, mandat członka Knesetu wygasa w dniu, w którym wyrok staje się prawomocny, bez względu na to, czy przestępstwo zostało popełnione podczas piastowania mandatu członka Knesetu czy też przed uzyskaniem mandatu.

(a) Jeżeli członek Knesetu został skazany za przestępstwo, Komisja Knesetu może, na wniosek każdego z członków Knesetu,
zawiesić go w sprawowaniu mandatu członka Knesetu do czasu uprawomocnienia się wyroku.
(b) Jeżeli członek Knesetu został skazany za przestępstwo na karę pozbawienia wolności, Komisja Knesetu może, na
wniosek każdego z członków Knesetu, zawiesić go w sprawowaniu mandatu członka Knesetu na czas odbywania kary
pozbawienia wolności.
(c) Komisja Knesetu nie może podjąć uchwały na podstawie niniejszego artykułu bez uprzedniego umożliwienia członkowi
Knesetu przedstawienia swojego stanowiska.

(a) Jeżeli mandat członka Knesetu wygasł, mandat nabywa kandydat z tej samej listy kandydatów, umieszczony na tej liście
na kolejnym miejscu po ostatnim z wybranych kandydatów.
(b) Jeżeli członek Knesetu został zawieszony w sprawowaniu mandatu na podstawie artykułu 42B, jego mandat staje się
nieobsadzony na czas trwania zawieszenia i zostaje objęty przez kandydata, o którym mowa w ustępie (a). Jeżeli dany
członek Knesetu ponownie obejmie mandat, ostatni z kandydatów z tej samej listy, który objął mandat, przestaje
sprawować mandat, jednakże zachowuje on prawo do ponownego objęcia mandatu na podstawie ustępu (a).

Bez względu na przepisy innych ustaw, rozporządzenia nadzwyczajne nie mogą zmieniać niniejszej ustawy, czasowo jej zawieszać, ani określać warunków jej stosowania.

Artykuł 44 oraz artykuł niniejszy mogą zostać zmienione wyłącznie wtedy, gdy opowie się za tym co najmniej osiemdziesięciu członków Knesetu.

Przepis artykułu 45 stosuje się również do artykułu 9A ustęp (a).

Większość potrzebna zgodnie z  niniejszą ustawą dla wprowadzenia zmian w artykułach 4, 9A, 44 i 45 jest wymagana przy podejmowaniu decyzji przez Kneset w pierwszym, drugim i trzecim czytaniu. Zmiana w rozumieniu niniejszego artykułu może być wyraźna lub dorozumiana.