Rada Najwyższa Republiki Litewskiej,
uwzględniając, że więcej niż trzy czwarte mieszkańców Litwy mających czynne prawo wyborcze wyraziło swą wolę poprzez powszechne wypowiedzenie się (plebiscyt) przeprowadzone w dniu 9 lutego 1991 r., aby "Państwo Litewskie było niepodległą republiką demokratyczną",
zaświadczając, że Naród Litwy wyrażoną suwerennie wolą raz jeszcze potwierdził swe niezłomne postanowienie w kwestii niepodległości Państwa Litewskiego,
uznając rezultat plebiscytu jako wyraz zdecydowania społeczeństwa umacniania i obrony niepodległości Litwy oraz tworzenia republiki demokratycznej i
wykonując wolę Narodu Litewskiego,
przyjmuje i uroczyście ogłasza tę ustawę.
Stwierdzenie, że "Państwo Litewskie jest niepodległą republiką demokratyczną" stanowi normę konstytucyjną Republiki Litewskiej i fundamentalną zasadę państwa.
Sformułowana w art. 1 ustawy norma konstytucyjna i fundamentalna zasada państwa może być zmieniona jedynie w drodze powszechnego wypowiedzenia się (plebiscytu) Narodu Litewskiego, jeżeli opowiedziałoby się za tym co najmniej 3/4 czwarte obywateli Litwy mających czynne prawo wy-borcze.
VYTAUTAS LANDSBERGIS
Wilno, 11 lutego 1991 r.