Konstytucja Republiki Słowenii

IV. USTRÓJ PAŃSTWOWY


a) Zgromadzenie Państwowe

Artykuł 80
(skład i wybór)

Zgromadzenie Państwowe składa się z 90 posłów reprezentujących obywateli Słowenii.
Posłowie są wybierani w wyborach powszechnych, równych, bezpośrednich i w głosowaniu tajnym.
W skład Zgromadzenia Państwowego musi być zawsze wybrany jeden poseł ze wspólnoty narodowej włoskiej i jeden z węgierskiej. System wyborczy określony jest ustawą przyjętą przez Zgromadzenie Państwowe większością dwu trzecich głosów ogólnej liczby posłów.
Posłowie, z wyjątkiem posłów wspólnot narodowych, wybierani są w wyborach proporcjonalnych, po uwzględnieniu osiągnięcia w wyborach do Zgromadzenia Państwowego czteroprocentowego progu oraz z poszanowaniem zasady, że wyborcy winni posiadać decydujący wpływ na rozdział mandatów pomiędzy kandydatów 11 .

Artykuł 81
(kadencja Zgromadzenia Państwowego)

Zgromadzenie Państwowe wybierane jest na cztery lata.
Jeśli kadencja Zgromadzenia Państwowego upływa w czasie wojny lub stanu wyjątkowego, mandat Zgromadzenia przedłuża się na okres sześciu miesięcy po ustaniu działań wojennych lub zakończeniu stanu wyjątkowego, lecz mandat ten może wygasnąć wcześniej, jeśli Zgromadzenie tak postanowi.
Wybory do Zgromadzenia Państwowego zarządza Prezydent Republiki. Nowe Zgromadzenie Państwowe wybierane jest nie wcześniej niż dwa miesiące i nie później niż 15 dni przed upływem czterech lat od pierwszej sesji poprzedniego Zgromadzenia Państwowego. W razie rozwiązania Zgromadzenia Państwowego, nowe Zgromadzenie wybiera się nie później niż dwa miesiące po rozwiązaniu. Kadencja poprzedniego Zgromadzenia Państwowego kończy się wraz z pierwszym posiedzeniem nowego Zgromadzenia Państwowego, które zwołuje Prezydent Republiki nie później niż w ciągu 20 dni po wyborach.

Artykuł 82
(posłowie)

Posłowie są przedstawicielami całego ludu i nie są związani żadnymi instrukcjami.
Ustawa określa komu przysługuje prawo wybieralności oraz jakie funkcje i rodzaje działalności nie mogą być łączone z mandatem posła.
Zgromadzenie Państwowe stwierdza prawidłowość wyboru posła. Przeciw decyzji Zgromadzenia Państwowego w tej sprawie można, zgodnie z ustawą, wnieść skargę do Sądu Konstytucyjnego.

Artykuł 83
(immunitet poselski)

Poseł do Zgromadzenia Państwowego nie ponosi odpowiedzialności karnej za poglądy wypowiadane i głosy oddane na posiedzeniach Zgromadzenia Państwowego i jego organów roboczych.
Poseł nie może być aresztowany, a jeśli się powoła na immunitet, nie można podjąć przeciw niemu postępowania karnego, z wyjątkiem przypadku, gdy wyrazi na to zgodę Zgromadzenie Państwowe, chyba że został on schwytany na popełnianiu przestępstwa, za które grozi kara wyższa niż pięć lat więzienia.
Zgromadzenie Państwowe może objąć immunitetem także posła, który się na immunitet nie powoływał, lub który został schwytany na popełnianiu przestępstwa, o jakim mowa w ustępie poprzednim.

Artykuł 84
(Przewodniczący Zgromadzenia Państwowego)

Przewodniczący Zgromadzenia Państwowego wybierany jest większością głosów wszystkich posłów.

Artykuł 85
(posiedzenia Zgromadzenia Państwowego)

Zgromadzenie Państwowe obraduje na posiedzeniach zwyczajnych i nadzwyczajnych.
Posiedzenia zwyczajne i nadzwyczajne zwołuje Przewodniczący Zgromadzenia Państwowego; Przewodniczący musi zwołać posiedzenie nadzwyczajne, jeśli tego zażąda co najmniej jedna czwarta posłów do Zgromadzenia lub Prezydent Republiki.

Artykuł 86
(podejmowanie decyzji)

Zgromadzenie Państwowe może podejmować decyzje, o ile w posiedzeniu bierze udział większość posłów. Zgromadzenie Państwowe uchwala ustawy i podejmuje inne decyzje oraz wyraża zgodę na ratyfikację umów międzynarodowych większością głosów obecnych posłów, chyba że Konstytucja lub ustawa wymaga innej większości.

Artykuł 87
(kompetencje ustawodawcze Zgromadzenia Państwowego)

Zgromadzenie Państwowe może określać prawa i obowiązki obywateli i innych osób jedynie ustawą.

Artykuł 88
(inicjatywa ustawodawcza)

Projekt ustawy może być wniesiony przez Rząd lub każdego posła. Projekt ustawy może być wniesiony także przez co najmniej pięć tysięcy wyborców.

Artykuł 89
(postępowanie ustawodawcze)

Zgromadzenie Państwowe przyjmuje ustawy w postępowaniu wielostopniowym, chyba że przepisy regulaminu Zgromadzenia stanowią inaczej.

Artykuł 90
(referendum ustawodawcze)

Zgromadzenie Państwowe może zarządzić referendum w sprawach podlegających regulacji ustawowej. Zgromadzenie Państwowe jest związane wynikiem referendum.
Zgromadzenie Państwowe może zarządzić referendum, o którym mówi ustęp poprzedni z własnej inicjatywy, a musi je zarządzić, jeśli tego zażąda co najmniej jedna trzecia posłów, Rada Państwa lub czterdzieści tysięcy wyborców.
Prawo udziału w referendum służy obywatelom, którzy posiadają prawa wyborcze.
Propozycję uważa się za przyjętą, jeśli opowie się za nią większość wyborców uczestniczących w referendum.
Tryb przeprowadzenia referendum określa ustawa uchwalona przez Zgromadzenie Państwowe większością dwu trzecich głosów obecnych posłów.

Artykuł 91
(ogłaszanie ustaw)

Ustawy są ogłaszane przez Prezydenta Republiki nie później niż w ciągu 8 dni po ich uchwaleniu.
Rada Państwa w ciągu 7 dni po uchwaleniu ustawy, a przed jej ogłoszeniem może zażądać jej ponownego rozpatrzenia przez Zgromadzenie Państwowe. Do ponownego uchwalenia ustawy konieczne jest, by opowiedziała się za nią większość ogólnej liczby posłów, chyba że Konstytucja wymaga dla uchwalenia danej ustawy większej liczby głosów. Ponowna uchwała Zgromadzenia Państwowego jest ostateczna.

Artykuł 92
(wojna i stan wyjątkowy)

Stan wyjątkowy ogłasza się, gdy istnieniu państwa grozi istotne i powszechne niebezpieczeństwo. O ogłoszeniu stanu wojny lub stanu wyjątkowego, o niezbędnych środkach jego urzeczywistnienia i jego zniesieniu decyduje na wniosek Rządu Zgromadzenie Państwowe.
Zgromadzenie Państwowe decyduje o użyciu sił obronnych.
Gdyby Zgromadzenie Państwowe nie mogło się zebrać na posiedzeniu, decyzje, o których mowa w pierwszym i drugim ustępie niniejszego artykułu, podejmuje Prezydent Republiki. Decyzje te muszą być przedstawione Zgromadzeniu Państwowemu do zatwierdzenia, gdy tylko się ono zbierze.

Artykuł 93
(dochodzenie parlamentarne)

Zgromadzenie Państwowe może przeprowadzać dochodzenie w sprawach o znaczeniu publicznym, a musi to uczynić na żądanie jednej trzeciej posłów do Zgromadzenia Państwowego lub Rady Państwa. Zgromadzenie Państwowe powołuje w tym celu komisję, która posiada uprawnienia śledcze i orzekające takie same jak sądy.

Artykuł 94
(regulamin Zgromadzenia Państwowego)

Zgromadzenie Państwowe posiada regulamin, uchwalony większością dwu trzecich głosów obecnych posłów.

Artykuł 95
(wynagrodzenie poselskie)

Posłowie do Zgromadzenia Państwowego otrzymują wynagrodzenie oraz rekompensatę określone ustawą.

b) Rada Państwa

Artykuł 96
(skład)

Rada Państwa jest reprezentacją interesów społecznych, gospodarczych, zawodowych i lokalnych. Rada Państwa liczy czterdziestu członków.
W jej skład wchodzi:

- czterech przedstawicieli pracodawców;
- czterech przedstawicieli pracobiorców;
- czterech przedstawicieli rolników, rzemieślników i osób wykonujących wolne zawody;
- sześciu przedstawicieli dziedzin pozagospodarczych;
- dwudziestu dwu przedstawicieli interesów lokalnych.
Organizację Rady Państwa określa ustawa.

Artykuł 97
(kompetencje Rady Państwa)

Rada Państwa może:

- wnosić projekty ustaw do Zgromadzenia Państwowego;
- przedstawiać, w ramach swoich kompetencji, opinie Zgromadzeniu Państwowemu;
- żądać od Zgromadzenia Państwowego ponownego rozpatrzenia uchwalonej już ustawy;
- żądać przeprowadzenia referendum zgodnie z art. 90 ust.2;
- żądać przeprowadzenia dochodzenia w sprawach o znaczeniu publicznym zgodnie z art. 93.
Na żądanie Zgromadzenia Państwowego, Rada Państwa obowiązana jest wyrazić swoją opinię w poszczególnych sprawach.

Artykuł 98
(wybory)

Wybory do Rady Państwa są przeprowadzane zgodnie z ustawą, uchwaloną przez Zgromadzenie Państwowe większością dwu trzecich głosów wszystkich posłów.
Członków Rady Państwa wybiera się na okres pięciu lat.

Artykuł 99
(podejmowanie decyzji)

Rada Państwa podejmuje decyzje na posiedzeniu w obecności połowy swoich członków.
Rada Państwa podejmuje decyzje większością głosów obecnych członków. Żądanie przeprowadzenia referendum wymaga decyzji podjętej większością głosów wszystkich członków Rady Państwa.

Artykuł 100
(niepołączalność i immunitet)

Członkowie Rady Państwa nie mogą być jednocześnie posłami do Zgromadzenia Państwowego.
Członkowie Rady Państwa korzystają z immunitetu jaki przysługuje posłom. Rada Państwa decyduje w sprawie immunitetu.

Artykuł 101
(regulamin Rady Państwa)

Rada Państwa posiada regulamin, uchwalony większością głosów wszystkich członków.

c) Prezydent Republiki

Artykuł 102
(urząd Prezydenta Republiki)

Prezydent Republiki reprezentuje Republikę Słowenii i jest najwyższym dowódcą sił obronnych.

Artykuł 103
(wybory Prezydenta Republiki)

Prezydent Republiki wybierany jest w wyborach bezpośrednich, powszechnych i w glosowaniu tajnym.
Za wybranego na Prezydenta Republiki uważa się kandydata, który uzyskał większość ważnie oddanych głosów.
Prezydenta Republiki wybiera się na okres pięciu lat, nie więcej niż na dwie kadencje. Jeśli koniec kadencji Prezydenta przypada na czas trwania wojny lub stanu wyjątkowego, kadencja wygasa w sześć miesięcy po zakończeniu wojny lub stanu wyjątkowego.
Na Prezydenta Republiki może być wybrany jedynie obywatel Słowenii.
Wybory Prezydenta Republiki zarządza Przewodniczący Zgromadzenia Państwowego. Prezydent Republiki musi być wybrany nie później niż 15 dni przed upływem kadencji poprzednika.

Artykuł 104
(przysięga Prezydenta Republiki)

Przed objęciem urzędu Prezydent Republiki składa przed Zgromadzeniem Państwowym następującą przysięgę:
"Przysięgam, że będę szanował(-ła) porządek konstytucyjny, że będę postępował(-ła) zgodnie ze swoim sumieniem i ze wszystkich sił działał(-ła) dla dobra Słowenii".

Artykuł 105
(niepołączalność urzędu Prezydenta Republiki)

Urzędu Prezydenta Republiki nie można łączyć z piastowaniem innego urzędu publicznego lub z wykonywaniem pracy zawodowej.

Artykuł 106
(zastępstwo Prezydenta Republiki)

W sytuacji trwałej niezdolności do sprawowania urzędu, śmierci, rezygnacji i w innych przypadkach opróżnienia urzędu Prezydenta, urząd ten sprawuje czasowo aż do czasu wyboru nowego Prezydenta Republiki Przewodniczący Zgromadzenia Państwowego. Wybory nowego Prezydenta Republiki zarządza się nie później niż w ciągu 15 dni po opróżnieniu urzędu.
Przewodniczący Zgromadzenia Państwowego pełni czasowo urząd Prezydenta Republiki również, gdy Prezydent jest niezdolny do jego sprawowania.

Artykuł 107
(kompetencje Prezydenta Republiki)

Prezydent Republiki:
- zarządza wybory do Zgromadzenia Państwowego;
- ogłasza ustawy;
- stosownie do ustaw, powołuje funkcjonariuszy państwowych;
- powołuje i odwołuje ambasadorów i posłów Republiki oraz przyjmuje listy uwierzytelniające od obcych przedstawicieli dyplomatycznych;
- wydaje dokumenty ratyfikacyjne;
- korzysta z prawa łaski;
- nadaje odznaczenia i tytuły honorowe;
- wykonuje inne uprawnienia przyznane przez niniejszą Konstytucję.
Na żądanie Zgromadzenia Państwowego Prezydent Republiki obowiązany jest wyrazić swoją opinię we wskazanych sprawach.

Artykuł 108
(dekrety z mocą ustawy)

Jeśli Zgromadzenie Państwowe nie może się zebrać z powodu stanu wyjątkowego lub wojny, Prezydent Republiki może, na wniosek Rządu, wydawać dekrety z mocą ustawy.
Dekretem z mocą ustawy mogą być wyjątkowo ograniczone niektóre prawa i podstawowe wolności, stosownie do art. 16 niniejszej Konstytucji.
Prezydent Republiki przedstawia dekrety z mocą ustawy Zgromadzeniu Państwowemu do zatwierdzenia, gdy tylko się ono zbierze.

Artykuł 109
(odpowiedzialność Prezydenta Republiki)

Jeśli Prezydent Republiki sprawując swój urząd, naruszy Konstytucję lub poważnie naruszy ustawę, Zgromadzenie Państwowe może postawić go w stan oskarżenia przed Sądem Konstytucyjnym. Sąd uznaje zasadność oskarżenia lub uniewinniona oskarżonego i może, większością dwu trzecich głosów wszystkich sędziów, orzec o usunięciu go z urzędu. Po otrzymaniu wniesionego przez Zgromadzenie Państwowe oskarżenia Sąd Konstytucyjny, do czasu wydania orzeczenia w tej sprawie, może zawiesić Prezydenta w sprawowaniu urzędu.

d 12 ) Rząd

Artykuł 110
(skład Rządu)

Rząd składa się z Premiera i ministrów. W granicach swoich kompetencji Rząd i poszczególni ministrowie są niezależni i ponoszą odpowiedzialność przed Zgromadzeniem Państwowym.

Artykuł 111
(wybór Premiera)

Prezydent Republiki, po przeprowadzeniu konsultacji z przywódcami grup parlamentarnych, przedstawia Zgromadzeniu Państwowemu kandydata na Premiera.
Premiera wybiera Zgromadzenie Państwowe większością głosów wszystkich posłów, chyba że Konstytucja stanowi inaczej. Wyboru dokonuje się w głosowaniu tajnym.
Jeśli kandydat nie otrzyma niezbędnej większości głosów, Prezydent Republiki może, w ciągu 14 dni i po kolejnych konsultacjach, przedstawić Zgromadzeniu Państwowemu tego samego lub innego kandydata. W tym samym czasie również grupy parlamentarne liczące co najmniej dziesięciu posłów mogą przedstawić swoich kandydatów. Jeśli przedstawiono więcej kandydatów, nad każdym z nich przeprowadza się oddzielne głosowanie z tym, że w pierwszej kolejności poddaje się pod głosowanie kandydaturę przedstawioną przez Prezydenta Republiki, a jeśli ta nie zostanie przyjęta, poddaje się pod głosowanie pozostałe kandydatury w kolejności ich przedstawienia.
Jeśli żaden z kandydatów nie zostanie w tym trybie wybrany, Prezydent Republiki rozwiązuje Zgromadzenie Państwowe i zarządza nowe wybory, chyba że Zgromadzenie Państwowe w ciągu 48 godzin podejmie większością głosów obecnych posłów uchwałę o przeprowadzeniu nowych wyborów Premiera. Dla wyboru Premiera za wystarczającą uznaje się wówczas większość głosów posłów biorących udział w głosowaniu. Kandydatury poddawane są pod głosowanie w kolejności odpowiadającej liczbie głosów, które otrzymały w poprzednich wyborach. Jeśli żaden z kandydatów nie zostanie wybrany, pod głosowanie przedstawia się nowe kandydatury, przy czym w pierwszej kolejności głosuje się nad kandydaturą przedstawioną przez Prezydenta Republiki.
Jeśli w tych wyborach żaden z kandydatów nie uzyska wymaganej większości głosów, Prezydent Republiki rozwiązuje Zgromadzenie Państwowe i zarządza nowe wybory.

Artykuł 112
(powoływanie ministrów)

Ministrowie są powoływani i odwoływani przez Zgromadzenie Państwowe na wniosek Premiera.
Przed powołaniem kandydat na ministra obowiązany jest do przedstawienia się właściwej komisji Zgromadzenia Państwowego i udzielenia odpowiedzi na stawiane mu pytania.

Artykuł 113
(przysięga Rządu)

Po dokonanym wyborze lub powołaniu Premier i ministrowie składają przed Zgromadzeniem Państwowym przysięgę określoną w art. 104.

Artykuł 114
(organizacja Rządu)

Premier zapewnia jednolitość politycznego i administracyjnego ukierunkowania prac Rządu oraz koordynuje działalność ministrów. Ministrowie są solidarnie odpowiedzialni za prace Rządu, a każdy z ministrów jest odpowiedzialny za pracę swojego ministerstwa.
Skład i działalność Rządu, a także liczbę, zakres kompetencji i organizację ministerstw określa ustawa.

Artykuł 115
(wygaśnięcie obowiązków Premiera i ministrów)

Obowiązki Premiera i ministrów wygasają wraz z zebraniem się nowego Zgromadzenia Państwowego po wyborach, a obowiązki ministrów wygasają także wówczas, gdy z innych przyczyn wygasają obowiązki Premiera, a także w razie odwołania ministra lub złożenia przez niego rezygnacji, z tym że minister jest zobowiązany pełnić nadal swoje obowiązki do czasu wyboru nowego Premiera lub powołania nowego ministra.

Artykuł 116
(wotum nieufności dla Rządu)

Zgromadzenie Państwowe może, na wniosek co najmniej dziesięciu posłów, dokonać wyboru nowego Premiera, co uznaje się za wyrażenie wotum nieufności dotychczasowemu Rządowi. Dotychczasowy Premier i ministrowie zostają odwołani, lecz do czasu złożenia przysięgi przez członków nowego Rządu pełnią swoje bieżące obowiązki.
Pomiędzy zgłoszeniem wniosku o wybór nowego Premiera a głosowaniem w tej sprawie upłynąć musi co najmniej 48 godzin, chyba że Zgromadzenie Państwowe większością dwu trzecich głosów wszystkich posłów postanowi inaczej, bądź też jeśli kraj znajduje się w stanie wojny lub został wprowadzony stan wyjątkowy.
Jeśli Premier został wybrany w trybie art. 111 ust. 4, Zgromadzenie Państwowe może, na wniosek co najmniej 10 posłów, dokonać wyboru nowego Premiera większością głosów posłów biorących udział w głosowaniu, co uznaje się za wyrażenie wotum nieufności dotychczasowemu Premierowi.

Artykuł 117
(wotum zaufania dla Rządu)

Premier może przedłożyć Zgromadzeniu Państwowemu wniosek o wotum zaufania dla Rządu. Jeśli za wnioskiem opowie się mniej niż połowa wszystkich posłów, Zgromadzenie Państwowe musi w ciągu 30 dni bądź wybrać nowego Premiera, bądź też wyrazić w ponownym głosowaniu wotum zaufania dla urzędującego Premiera. Jeśli to nie nastąpi, Prezydent Republiki rozwiązuje Zgromadzenie Państwowe i zarządza nowe wybory. Premier może połączyć wniosek o wotum zaufania dla Rządu z głosowaniem w Zgromadzeniu Państwowym nad projektem określonej ustawy lub nad inną kwestią.
Pomiędzy złożeniem wniosku o głosowanie nad wotum zaufania a głosowaniem w tej sprawie musi upłynąć co najmniej 48 godzin.

Artykuł 118
(interpelacje)

Interpelację dotyczącą pracy Rządu lub poszczególnych ministrów może zgłosić co najmniej 10 posłów do Zgromadzenia Państwowego.
Jeśli po przeprowadzonej dyskusji nad interpelacją zostanie, większością głosów wszystkich posłów, wyrażone Rządowi lub poszczególnemu ministrowi wotum nieufności, uznaje się Rząd lub ministra za odwołanych przez Zgromadzenie Państwowe.

Artykuł 119
(postawienie Premiera i ministra w stan oskarżenia)

Zgromadzenie Państwowe może oskarżyć przed Sądem Konstytucyjnym Premiera lub ministra o naruszenie Konstytucji lub ustaw pozostających w związku ze sprawowaniem przez nich urzędu. Sąd Konstytucyjny rozpatruje to oskarżenie w trybie określonym art. 109.

e) Administracja publiczna

Artykuł 120
(organizacja i działalność administracji publicznej)

Organizację administracji publicznej, jej kompetencje i zasady powoływania jej funkcjonariuszy określa ustawa.
Organy administracji publicznej, w granicach i na podstawie Konstytucji i ustaw, organizują swoją działalność w sposób niezależny.
Decyzje i działania organów administracji publicznej oraz osób urzędowych dotyczące praw i, znajdujących oparcie w ustawie, interesów obywateli podlegają kontroli sądowej.

Artykuł 121
(upoważnienia władcze)

W drodze ustawy albo na jej podstawie osoby prawne lub fizyczne mogą zostać upoważnione do wykonywania niektórych zadań należących do organów administracji publicznej13 .

Artykuł 122
(zatrudnienie w administracji publicznej)

Zatrudnienie w administracji publicznej następuje wyłącznie na podstawie publicznego konkursu, z wyłączeniem przypadków, w których ustawa stanowi inaczej.

f) Obrona państwa

Artykuł 123
(obowiązek współdziałania w obronie państwa)

Obrona państwa jest, w granicach i w sposób określony ustawą, obowiązkiem każdego obywatela.
Obywatele, którzy z powodu swoich przekonań religijnych, filozoficznych lub humanitarnych nie są gotowi do pełnienia służby wojskowej, są zobowiązani do współdziałania w obronie państwa w inny sposób.

Artykuł 124
(obrona państwa)

Rodzaj, zasięg i organizację obrony nienaruszalności i całości terytorium państwowego określa ustawa uchwalona przez Zgromadzenie Państwowe większością dwu trzecich głosów obecnych posłów.
Zgromadzenie Państwowe nadzoruje użycie sił obronnych.
Bezpieczeństwo państwa wynika przede wszystkim z pokojowej polityki oraz etyki pokoju i nie stosowania przemocy.

g) Sądownictwo

Artykuł 125
(niezawisłość sędziowska)

Sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli. Są oni związani tylko Konstytucją i ustawami.

Artykuł 126
(organizacja i właściwość sądów)

Organizację i właściwość sądów określa ustawa.
Ustanawianie sądów szczególnych jest zakazane, a w czasie pokoju zakazane jest również ustanawianie sądów wojskowych.

Artykuł 127
(Sąd Najwyższy)

Sąd Najwyższy jest najwyższym organem sądowym w państwie.
Orzeka on w sprawie zwykłych i nadzwyczajnych środków odwoławczych oraz wykonuje inne zadania określone ustawą.

Artykuł 128
(udział obywateli w wymiarze sprawiedliwości)

Ustawa określa przypadki i formy bezpośredniego uczestnictwa obywateli w wymiarze sprawiedliwości.

Artykuł 129
(stałość urzędu sędziowskiego)

Urząd sędziowski ma charakter stały. Ustawa określa granice wieku i inne przesłanki wyboru sędziów.
Ustawa określa wiek, w którym sędziowie przechodzą na emeryturę.

Artykuł 130
(wybór sędziów)

Sędziowie są wybierani przez Zgromadzenie Państwowe na wniosek Rady Sądownictwa.

Artykuł 131
(Rada Sądownictwa)

Rada Sądownictwa składa się z 11 członków. 5 członków wybiera Zgromadzenie Państwowe na wniosek Prezydenta Republiki spośród uniwersyteckich profesorów prawa, adwokatów i innych prawników, a 6 wybierają spośród siebie sędziowie, którzy stale wykonują zawód sędziego. Przewodniczący Rady Sądownictwa jest wybierany przez Radę Sądownictwa spośród jej członków.

Artykuł 132
(dymisja i usunięcie sędziego z urzędu)

Sędzia traci urząd w przypadkach określonych ustawą.
Jeśli sędzia sprawując swój urząd, narusza Konstytucję lub poważnie łamie ustawy, Zgromadzenie Państwowe na wniosek Rady Sądownictwa może go z urzędu usunąć.
W przypadku umyślnego popełnienia przestępstwa polegającego na nadużyciu władzy sędziowskiej stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądowym, Zgromadzenie Państwowe usuwa sędziego z urzędu.

Artykuł 133
(niepołączalność urzędu sędziego)

Urzędu sędziego nie można łączyć z pełnieniem innych funkcji w organach państwowych, w organach administracji lokalnej i w organach partii politycznych, a także z innymi funkcjami i zajęciami określonymi w ustawie.

Artykuł 134
(immunitet sędziowski)

Nikt, kto uczestniczy w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości nie może być pociągnięty do odpowiedzialności za opinie wyrażane w związku z podejmowaniem decyzji przez sąd.
Sędzia nie może być zatrzymany i nie może być przeciw niemu wszczęte postępowanie karne bez zgody Zgromadzenia Państwowego, jeśli przestępstwo, o którego popełnienie jest podejrzany pozostaje w związku z pełnieniem urzędu sędziowskiego.

h) Prokuratura państwowa

Artykuł 135
(prokurator państwowy)

Prokurator państwowy przygotowuje i wnosi oskarżenie o popełnienie przestępstwa oraz posiada inne kompetencje określone ustawą.
Zasady działania i kompetencje prokuratora państwowego określa ustawa.

Artykuł 136
(niepołączalność urzędu prokuratora państwowego)

Urzędu prokuratora państwowego nie można łączyć z funkcjami w innych organach państwa, w organach administracji lokalnej i w organach partii politycznych, a także z innymi funkcjami i zajęciami określonymi ustawą.

i) Adwokatura i notariat

Artykuł 137
(adwokatura i notariat)

Adwokatura, jako element wymiaru sprawiedliwości, jest służbą regulowaną ustawą.
Notariat jest służbą publiczną regulowaną ustawą.



11 Ust. 5 art.80 dodany ustawą z dnia 25 lipca 2000 r.
12W oryginale ten podrozdział oznaczony jest literą „c” ze znakiem diakrytycznym; zgodnie z przyjętą w języku polskim praktyką zastosowano kolejną literę, z tego względu oznaczenia dalszych podrozdziałów różnią się w stosunku do oryginału jedna literą.
13Art. 121 w brzmieniu ustawy z dnia 20 czerwca 2006 r.