Tytuł II
Prezydent Republiki
Artykuł 83
Prezydent Republiki jest wybierany przez parlament na wspólnym posiedzeniu jego członków.
W wyborze bierze udział po trzech delegatów z każdego regionu wybranych przez radę regionalną w sposób zapewniający przedstawicielstwo mniejszości. Valle d’Aosta ma tylko jednego delegata.
Wybór Prezydenta Republiki odbywa się w głosowaniu tajnym, większością dwóch trzecich zgromadzenia. Po trzecim głosowaniu wystarcza większość bezwzględna.
Artykuł 84
Prezydentem Republiki może zostać wybrany każdy obywatel, który ukończył pięćdziesiąt lat i korzysta z pełni praw cywilnych i politycznych.
Urząd Prezydenta Republiki jest niepołączalny z jakimkolwiek innym stanowiskiem.
Uposażenie i fundusze Prezydenta są określone przez ustawę.
Artykuł 85
Prezydent Republiki jest wybierany na siedem lat.
W celu wyboru nowego Prezydenta Republiki Przewodniczący Izby Deputowanych zwołuje na wspólne posiedzenie parlament i delegatów regionalnych trzydzieści dni przed upływem kadencji.
Jeżeli izby są rozwiązane albo brakuje mniej niż trzy miesiące do końca ich kadencji, wybór następuje w ciągu piętnastu dni od zebrania się nowych izb. Do tego czasu uprawnienia urzędującego Prezydenta ulegają przedłużeniu.
Artykuł 86
Funkcje Prezydenta Republiki, w każdym wypadku, gdy Prezydent nie może ich wypełniać, są wykonywane przez Przewodniczącego Senatu.
W wypadku trwałej przeszkody, śmierci lub zrzeczenia się urzędu przez Prezydenta Republiki, Przewodniczący Izby Deputowanych zarządza wybór nowego Prezydenta Republiki w ciągu piętnastu dni. Termin dłuższy przewiduje się, jeżeli izby są rozwiązane albo brakuje mniej niż trzy miesiące do końca ich kadencji.
Artykuł 87
Prezydent Republiki jest głową państwa i reprezentuje jedność narodową.
Może wystosowywać orędzia do izb.
Zarządza wybory nowych izb i ustala termin ich pierwszego posiedzenia.
Upoważnia do przedstawienia izbom rządowych projektów ustaw.
Promulguje ustawy i wydaje dekrety z mocą ustawy oraz rozporządzenia.
Zarządza referendum ludowe, w przypadkach przewidzianych przez Konstytucję.
Mianuje, w przypadkach wskazanych w ustawach, funkcjonariuszy państwa.
Akredytuje i przyjmuje przedstawicieli dyplomatycznych, ratyfikuje traktaty międzynarodowe, po uprzednim, jeśli jest to wymagane, upoważnieniu izb.
Jest zwierzchnikiem sił zbrojnych, przewodniczy Najwyższej Radzie Obrony utworzonej na podstawie ustawy, ogłasza stan wojny uchwalony przez izby.
Przewodniczy Najwyższej Radzie Sądownictwa.
Może udzielać prawa łaski i łagodzić kary.
Nadaje odznaczenia Republiki.
Artykuł 88
Prezydent Republiki może, po wysłuchaniu przewodniczących izb, rozwiązać je albo tylko jedną z nich.
Nie może wykorzystać tego uprawnienia w ciągu ostatnich sześciu miesięcy trwania swojego mandatu, chyba że zbiegają się one w całości lub w części z ostatnimi sześcioma miesiącami kadencji parlamentu.17
Artykuł 89
Żaden akt Prezydenta Republiki nie jest ważny, jeśli nie jest kontrasygnowany przez przedkładających go ministrów, którzy przyjmują zań odpowiedzialność.
Akty mające moc ustawy i inne akty wskazane przez ustawę są kontrasygnowane również przez Prezesa Rady Ministrów.
Artykuł 90
Prezydent Republiki nie jest odpowiedzialny za akty zdziałane w wykonywaniu swoich funkcji, z wyjątkiem zdrady stanu lub naruszenia Konstytucji.
W takich wypadkach jest stawiany w stan oskarżenia przez parlament zebrany na wspólnym posiedzeniu, bezwzględną większością głosów jego członków.
Artykuł 91
Prezydent Republiki, przed objęciem swoich funkcji, składa wobec parlamentu zebranego na wspólnym posiedzeniu przysięgę wierności Republice i przestrzegania Konstytucji.