CZĘŚĆ II
Przepisy dotyczące pomieszczenia załogi
Art. 5.
1. Powierzchnia podłogi każdej sypialni przeznaczonej dla marynarzy nie będzie wynosiła na osobę mniej niż:
a) 3,75 metra kwadratowego (40,36 stopy kwadratowej) na statkach o pojemności 1000 ton lub większej, lecz mniejszej niż 3000 ton;
b) 4,25 metra kwadratowego (45,75 stopy kwadratowej) na statkach o pojemności 3000 ton lub większej, lecz mniejszej niż 10000 ton;
c) 4,75 metra kwadratowego (51,13 stopy kwadratowej) na statkach o pojemności 10000 ton lub większej.
2. Jednakże powierzchnia każdego pomieszczenia sypialnego, przeznaczonego dla dwóch marynarzy, nie będzie wynosiła na osobę mniej niż:
a) 2,75 metra kwadratowego (29,60 stopy kwadratowej) na statkach o pojemności 1000 ton i większej, lecz mniejszej niż 3000 ton;
b) 3,25 metra kwadratowego (34,98 stopy kwadratowej) na statkach o pojemności 3000 ton i większej, lecz mniejszej niż 10000 ton;
c) 3,75 metra kwadratowego (40,36 stopy kwadratowej) na statkach o pojemności 10000 ton lub większej.
3. Ponadto powierzchnia sypialni przeznaczonych dla marynarzy na statkach pasażerskich nie będzie wynosiła mniej niż:
a) 2,35 metra kwadratowego (25, 30 stopy kwadratowej) na osobę na statkach o pojemności 1000 ton lub większej, lecz mniejszej niż 3000 ton;
b) na statkach o pojemności 3000 ton lub większej;
i) 3,75 metra kwadratowego (40,36 stopy kwadratowej) dla kabin indywidualnych;
ii) 6,00 metrów kwadratowych (64,58 stopy kwadratowej) dla kabin dwuosobowych;
iii) 9,00 metrów kwadratowych (96,88 stopy kwadratowej) dla kabin trzyosobowych;
iv) 12,00 metrów kwadratowych (129,17 stopy kwadratowej) dla kabin czteroosobowych.
4. Tę samą sypialnię może zajmować najwyżej dwóch marynarzy, z wyjątkiem statków pasażerskich, na których najwyższa dopuszczalna liczba wynosi cztery.
5. Podoficerowie dysponują sypialniami jednoosobowymi bądź dwuosobowymi.
6. W sypialniach przeznaczonych dla oficerów, którzy nie dysponują prywatnym salonem, powierzchnia na osobę nie będzie wynosiła mniej niż 6,50 metra kwadratowego (69,96 stopy kwadratowej) na statkach o pojemności mniejszej niż 3000 ton i nie będzie wynosiła na osobę mniej niż 7,50 metra kwadratowego (80, 73 stopy kwadratowej) na statkach o pojemności 3000 ton lub większej.
7. Na statkach innych niż statki pasażerskie każdy dorosły członek załogi będzie dysponował indywidualną sypialnią, jeżeli ze względu na wymiary, przeznaczenie i urządzenia statku będzie to słuszne i wykonalne.
8. Jeżeli to jest możliwe, na statkach o pojemności 3000 ton lub większej starszy mechanik i pierwszy oficer będą dysponowali drugim pomieszczeniem, przylegającym do ich sypialni i służącym im za salon prywatny.
9. Przestrzeń zajęta przez koje, szafy, komody i sprzęty do siedzenia powinna być włączona do obliczenia powierzchni podłogi. Przestrzenie małe lub o kształcie nieregularnym, które nie powodują w sposób istotny zwiększenia miejsca dostępnego do swobodnego poruszania się lub które nie mogą być zużytkowane na ustawienie mebli, będą wyłączone z obliczenia.
10. Wewnętrzne minimalne rozmiary koi nie będą wynosiły mniej niż 1,98 metra na 0,80 metra (6 stóp i 6 cali na 2 stopy i 7,50 cala).
Art. 6.
1. Powierzchnia jadalni oficerskich i marynarskich nie będzie wynosiła mniej niż 1 metr kwadratowy (10,76 stopy kwadratowej) na jedno przewidziane miejsce siedzące.
2. Każda jadalnia będzie zaopatrzona w stoły i zatwierdzone sprzęty do siedzenia, stałe lub ruchome, w liczbie wystarczającej dla największej przypuszczalnej liczby członków załogi, którzy będą z nich korzystali jednocześnie.
3. Dla członków załogi znajdujących się na pokładzie następujące urządzenia będą w każdej chwili dostępne do użytku:
a) jedna lodówka łatwo dostępna i o pojemności wystarczającej dla liczby osób korzystających z jednej lub więcej jadalni;
b) urządzenia umożliwiające korzystanie z ciepłych napojów;
c) urządzenia doprowadzające świeżą zimną wodę.
4. Właściwa władza może zezwolić na takie odstępstwa od postanowień ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, dotyczących urządzenia jadalni, jakie mogą być niezbędne z uwagi na specjalne warunki, istniejące na statkach pasażerskich.
Art. 7.
1. Dla oficerów i marynarzy będą przewidziane pomieszczenia odpoczynkowe odpowiednio położone i należycie umeblowane. Gdzie nie ma takich oddzielnych pomieszczeń poza jadalniami, te ostatnie będą tak rozplanowane, umeblowane i urządzone, aby mogły być użyte jako miejsca odpoczynku.
2. Pomieszczenia odpoczynkowe będą wyposażone przynajmniej w bibliotekę i urządzenia umożliwiające czytanie, pisanie oraz w miarę możliwości gry.
3. Na statkach o pojemności 8000 ton lub większej będzie urządzona palarnia lub biblioteka, w której można by wyświetlać programy filmowe lub zainstalować telewizor, oraz pomieszczenie do majsterkowania i do gier; należałoby przewidzieć urządzenie basenu kąpielowego.
4. W czasie sporządzania planów dotyczących pomieszczeń odpoczynkowych właściwa władza weźmie pod uwagę urządzenie kantyny.
Art. 8.
1. Na każdym statku, w miejscu dogodnym dla oficerów i marynarzy, należałoby przewidzieć przynajmniej jedną ubikację spłukiwaną wodą oraz jedną wannę i natrysk lub natrysk dla każdej grupy liczącej sześć osób lub mniej, która nie dysponuje urządzeniami sanitarnymi, zgodnie z ustępami od 2 do 4 niniejszego artykułu. Jeżeli na statku zatrudnia się kobiety, należałoby przewidzieć dla nich osobne urządzenia sanitarne.
2. Na statkach o pojemności 5000 ton lub większej, lecz mniejszej niż 15000 ton, przynajmniej pięć indywidualnych sypialni dla oficerów należałoby wyposażyć w przyległe osobiste łazienki, wyposażone w ubikację spłukiwane wodą, wannę i natryski lub natrysk i umywalkę z bieżącą wodą słodką, gorącą i zimną; umywalkę można zainstalować w sypialni. Poza tym na statkach o pojemności 10000 ton lub większej, lecz mniejszej niż 15000 ton, sypialnie wszystkich pozostałych oficerów będą posiadały podobnie wyposażone łazienki osobiste lub wspólne dla przylegających do nich pomieszczeń.
3. Na statkach o pojemności 15000 ton lub większej indywidualne sypialnie oficerów będą posiadały przyległe osobiste łazienki, wyposażone w ubikację spłukiwaną wodą, wannę i natryski lub natrysk i umywalkę z bieżącą wodą słodką, gorącą i zimną; umywalkę można zainstalować w sypialni.
4. Na statkach o pojemności 25000 ton lub większej, nie będących statkami pasażerskimi, należałoby przewidzieć na dwóch marynarzy jedną łazienkę bądź łączącą dwie kabiny, bądź umieszczoną naprzeciwko wejścia do dwóch przyległych sypialni; łazienka ta powinna być wyposażona w ubikację spłukiwaną wodą, wannę i natrysk lub natrysk i umywalkę z bieżącą wodą słodką, gorącą i zimną.
5. Na statkach o pojemności 5000 ton lub większej, nie będących statkami pasażerskimi, każda sypialnia przeznaczona dla oficerów lub dla marynarzy będzie wyposażona w umywalkę z bieżącą wodą słodką, gorącą i zimną, z wyjątkiem wypadków, gdy znajduje się ona w łazience urządzonej zgodnie z postanowieniami ustępów 2, 3 lub 4.
6. Na każdym statku będą urządzone dla oficerów i marynarzy odpowiednie miejsca do prania, suszenia i prasowania bielizny, w stosunku odpowiadającym liczbie załogi i normalnemu trwaniu podróży. W miarę możliwości urządzenia te należałoby umieścić w miejscach łatwo dostępnych z pomieszczeń zajmowanych przez ich użytkowników.
7. Urządzenia te będą składały się z:
a) pralek;
b) suszarek do bielizny lub pomieszczeń do suszenia, odpowiednio ogrzewanych i wietrzonych;
c) żelazek i desek do prasowania lub innych odpowiednich urządzeń.
Art. 9.
1. Na statkach o pojemności 1600 ton lub większej należałoby przewidzieć:
a) oddzielne toalety, wyposażone w ubikację spłukiwaną wodą, i umywalkę z bieżącą wodą słodką, gorącą i zimną, łatwo dostępne z mostku nawigacyjnego, przeznaczone głównie dla pracującego tam personelu;
b) ubikację spłukiwaną wodą i umywalkę z bieżącą wodą słodką, gorącą i zimną, łatwo dostępne z pomieszczenia maszynowni, jeżeli nie ma takich urządzeń w pobliżu centralnego stanowiska manewrowego w tym pomieszczeniu.
2. Na statkach o pojemności 1600 ton lub większej, z wyjątkiem tych, na których dla całej załogi maszynowni urządzone są osobiste sypialnie i osobiste lub półosobiste łazienki, należałoby przewidzieć szatnie, które:
a) będą mieścić się na zewnątrz pomieszczenia maszynowni, lecz będą z niego łatwo dostępne;
b) będą wyposażone w indywidualne szafki oraz wanny i natryski lub natryski i umywalki z bieżącą wodą słodką, gorącą i zimną.
Art. 10.
We wszystkich pomieszczeniach załogi, w których będzie zapewniona swoboda poruszania się, wysokość wolnej przestrzeni nie będzie mniejsza niż 1,98 metra (6 stóp i 6 cali); właściwa władza może jednak zezwolić na pewne ograniczenie tej wysokości dla całej lub części przestrzeni w tych pomieszczeniach, jeżeli uzna to za uzasadnione i jeżeli takie ograniczenie nie będzie naruszało wygody załogi.
Art. 11.
1. Pomieszczenia załogi będą odpowiednio oświetlone.
2. Z wyjątkiem urządzeń specjalnych, które mogą być dopuszczone na statkach pasażerskich, sypialnie i jadalnie będą miały oświetlenie naturalne oraz będą wyposażone w odpowiednie oświetlenie sztuczne.
3. Każdy statek będzie zaopatrzony w instalację do oświetlenia pomieszczenia załogi światłem elektrycznym. Jeżeli na statku nie ma dwóch niezależnych źródeł wytwarzania elektryczności, będzie przewidziany dodatkowy system pogotowia oświetleniowego za pomocą lamp lub aparatów oświetleniowych odpowiedniego typu.
4. W sypialniach u wezgłowia każdej koi będzie umieszczona lampka elektryczna.
5. Właściwa władza ustanowi odpowiednie normy oświetlenia naturalnego i sztucznego.
Art. 12.
Na statkach, na których z uwagi na skład załogi należy w celu uniknięcia dyskryminacji uwzględnić interesy członków załogi stosujących odmienne praktyki religijne i społeczne, właściwa władza, po zasięgnięciu opinii organizacji armatorów lub samych armatorów i uznanych bona fide związków zawodowych marynarzy i z zastrzeżeniem wyrażenia zgody przez jedne i drugie, może pozwolić na odstępstwa od postanowień ustępów od 1 do 4 i 7 artykułu 5 i ustępów 1 i 4 artykułu 8 niniejszej konwencji, pod warunkiem, że nie wyniknie z tego sytuacja nie mniej korzystna w całości od tej, jaka wynikłaby z zastosowania konwencji. Szczegóły wszystkich tego rodzaju odstępstw będą zakomunikowane przez zainteresowanego Członka Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy, który zawiadomi o tym Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy.