KONWENCJA W SPRAWIE ZGODY NA ZAWARCIE MAŁŻEŃSTWA, NAJNIŻSZEGO WIEKU MAŁŻEŃSKIEGO I REJESTRACJI MAŁŻEŃSTW

otwarta do podpisu w Nowym Jorku dnia 10 grudnia 1962 r.

Wstęp

Umawiające się Państwa,

Pragnąc, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych , popierać powszechne poszanowanie i przestrzeganie praw człowieka i podstawowych swobód względem wszystkich, bez różnicy rasy, płci, języka i religii,

Przypominając, że artykuł 16 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka stanowi, iż:

"(1) Mężczyźni i kobiety, bez względu na jakiekolwiek różnice ras, narodowości lub wyznania, mają prawo po osiągnięciu pełnoletności do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny. Mają oni równe prawa w odniesieniu do zawierania małżeństwa, podczas jego trwania i po jego ustaniu.",

"(2) Małżeństwo może być zawarte jedynie za swobodnie wyrażoną pełną zgodą przyszłych małżonków.",

Przypominając ponadto, że w uchwale 843 (IX) z 17 grudnia 1954 r. Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych stwierdziło, że pewne zwyczaje, dawne prawa i praktyki, dotyczące małżeństwa i rodziny, są niezgodne z zasadami ogłoszonymi w Karcie Narodów Zjednoczonych i w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka,

Stwierdzając ponownie, że wszystkie Państwa, włącznie z tymi, które ponoszą lub przyjmują na siebie odpowiedzialność za administrację terytoriów nieautonomicznych i powierniczych do czasu uzyskania przez nie niezależności, powinny podjąć wszelkie odpowiednie środki w celu zniesienia tych zwyczajów, dawnych praw i praktyk przez zapewnienie między innymi pełnej swobody w wyborze małżonka, całkowite zniesienie małżeństw między dziećmi oraz praktyk dokonywania zaręczyn dziewcząt przed osiągnięciem przez nie dojrzałości płciowej, ustanowienie odpowiednich kar, gdy tego zajdzie potrzeba, i wprowadzenie rejestru cywilnego lub innego, w którym będą zarejestrowane wszystkie małżeństwa, zgodziły się na następujące postanowienia:

 

Artykuł 1

1. Małżeństwo nie może być prawnie zawarte bez pełnej i swobodnej zgody obu stron; zgoda ta powinna być przez nie wyrażona osobiście, po należytym podaniu do wiadomości publicznej i w obecności właściwej władzy, przed którą małżeństwo ma być zawarte, oraz świadków, zgodnie z przepisami prawa.

2. Pomimo postanowień ust. 1, obecność którejkolwiek ze stron nie będzie konieczna, jeżeli właściwa władza stwierdzi, że istnieją wyjątkowe okoliczności i że strona wyraziła zgodę przed jakąkolwiek właściwą władzą w sposób przewidziany przez ustawę i nie cofnęła jej.

Artykuł 2

Państwa będące stronami niniejszej konwencji podejmą kroki ustawodawcze w celu ustalenia najniższego wieku dla zawarcia małżeństwa. Osoba, która nie osiągnęła tego wieku, nie będzie mogła prawnie zawrzeć małżeństwa, chyba że właściwa władza udzieli z ważnych powodów zwolnienia od wymaganego wieku w interesie przyszłych małżonków.

Artykuł 3

Wszystkie małżeństwa powinny być zarejestrowane przez właściwą władzę w odpowiednim rejestrze urzędowym.

Artykuł 4

1. Niniejsza konwencja będzie do dnia 31 grudnia 1963 r. otwarta do podpisu przez wszystkie państwa będące członkami Narodów Zjednoczonych lub członkami którejkolwiek z agencji wyspecjalizowanych i każde inne Państwo, do którego Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych zwróci się z zaproszeniem, aby stało się stroną tej konwencji.

2. Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji. Dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 5

1. Niniejsza konwencja będzie otwarta do przystąpienia dla wszystkich państw wymienionych w artykule 4 ust. 1.

2. Przystąpienie będzie dokonane przez złożenie dokumentu przystąpienia Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 6

1. Niniejsza konwencja wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia po złożeniu ósmego dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia.

2. Dla każdego państwa, które ratyfikuje niniejszą konwencję albo do niej przystąpi po złożeniu ósmego dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia, konwencja wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia po złożeniu przez to państwo dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia.

Artykuł 7

1. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć niniejszą konwencję, zawiadamiając o tym na piśmie Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie roku od dnia otrzymania zawiadomienia przez Sekretarza Generalnego.

2. Niniejsza konwencja utraci moc obowiązującą z dniem nabrania mocy wypowiedzenia, w rezultacie którego ilość stron konwencji stanie się mniejsza niż osiem.

Artykuł 8

Każdy spór powstały między dwoma lub więcej Umawiającymi się Państwami dotyczący interpretacji albo stosowania niniejszej konwencji, który nie zostanie rozstrzygnięty w wyniku negocjacji, zostanie przedłożony na wniosek wszystkich stron w sporze do decyzji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, o ile strony nie uzgodnią innego sposobu załatwienia.

Artykuł 9

Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych prześle wszystkim państwom będącym członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych i państwom, które nie są jej członkami, wymienionym w artykule 4 ust. 1 niniejszej konwencji, zawiadomienia dotyczące:

a) złożenia podpisów i dokumentów ratyfikacyjnych zgodnie z artykułem 4;

b) złożenia dokumentów przystąpienia zgodnie z artykułem 5;

c) daty wejścia w życie konwencji zgodnie z artykułem 6;

d) zawiadomień o wypowiedzeniu zgodnie z artykułem 7 ust. 1;

e) ustania mocy obowiązującej konwencji zgodnie z artykułem 7 ust. 2.

Artykuł 10

1. Niniejsza konwencja, której teksty angielski, chiński, francuski, hiszpański i rosyjski są jednakowo autentyczne, zostanie złożona w archiwach Organizacji Narodów Zjednoczonych.

2. Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych przekaże uwierzytelnione kopie konwencji wszystkim państwom będącym członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych i państwom, które nie są jej członkami, wymienionym w artykule 4 ust. 1.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali w imieniu swoich odpowiednich Rządów niniejszą konwencję, która była otwarta do podpisu w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku, w dniu dziesiątego grudnia tysiąc dziewięćset sześćdziesiątego drugiego roku.