ROZDZIAŁ III

Artykuł 20 ²⁾

1. Komisja składa się z członków, których liczba równa jest liczbie Wysokich Układających się Stron. W Komisji nie może zasiadać więcej niż jeden obywatel tego samego państwa.

2. Komisja obraduje na posiedzeniu plenarnym. Może jednak tworzyć izby składające się co najmniej z 7 członków. Izby mogą badać skargi wniesione na podstawie artykułu 25 niniejszej Konwencji, które nadają się do rozpatrzenia na podstawie ustalonego orzecznictwa lub które nie wywołują poważnych wątpliwości co do wykładni bądź stosowania Konwencji. Z uwzględnieniem tego zastrzeżenia oraz postanowień zawartych w ustępie 5 niniejszego artykułu, izby wykonują wszystkie kompetencje przyznane Komisji na podstawie Konwencji.
   Członek Komisji wybrany w imieniu Wysokiej Układającej się Strony, przeciwko której wniesiono skargę, ma prawo do zasiadania w izbie, do której ta skarga została skierowana.

   Komisja może powoływać komitety złożone co najmniej z trzech członków każdy, działające na zasadzie jednomyślności i wyposażone w kompetencje uznawania za niedopuszczalną lub skreśloną z listy spraw skargę wniesioną na podstawie art. 25, jeśli taka decyzja może zostać podjęta bez dalszego postępowania dowodowego.

   Izba lub komitet mogą w każdym stadium postępowania przekazać sprawę do rozpatrzenia Komisji w pełnym składzie, która może także przyjąć do rozpoznania każdą skargę skierowaną do izby lub komitetu.

   Tylko Komisja w pełnym składzie może wykonywać następujące kompetencje:

   1. badanie skarg wniesionych na podstawie artykułu 24;
   2. wnoszenie spraw do Trybunału zgodnie z artykułem 48 lit. a);
   3. ustalanie regulaminu wewnętrznego zgodnie z artykułem 36.

1. Członkowie Komisji są wybierani przez Komitet Ministrów bezwzględną większością głosów z listy sporządzonej przez Biuro Zgromadzenia Konsultacyjnego ⁴⁾ ; każda z grup przedstawicieli Wysokich Układających się Stron w Zgromadzeniu Konsultacyjnym przedstawia trzech kandydatów, z których co najmniej dwóch musi być obywatelami Państwa, które ta grupa reprezentuje.

2. Jeśli jest to możliwe, tę samą procedurę stosuje się odpowiednio dla uzupełnienia składu Komisji w przypadku, gdy następne Państwa staną się Stronami niniejszej Konwencji oraz w celu obsadzenia miejsc wakujących.

3. Kandydaci powinni posiadać najwyższe kwalifikacje moralne i spełniać warunki wymagane do sprawowania wysokiego urzędu sędziowskiego albo być osobami o uznanych kompetencjach w zakresie prawa wewnętrznego lub międzynarodowego.

1. Członkowie Komisji są wybierani na okres sześciu lat. Mogą być oni wybierani ponownie. Jednakże kadencja siedmiu członków wybranych w pierwszych wyborach wygasa z upływem trzech lat.

2. Członkowie, których kadencja ma upłynąć z końcem początkowego okresu trzech lat, są wyznaczani przez Sekretarza Generalnego Rady Europy w drodze losowania po zakończeniu pierwszych wyborów.

3. Celem zapewnienia, na ile jest to możliwe, odnowienia połowy składu Komisji co trzy lata Komitet Ministrów może przed rozpoczęciem procedury każdych kolejnych wyborów postanowić, że kadencja lub kadencje członków, którzy mają zostać wybrani, będzie inna niż sześcioletnia, ale nie dłuższa niż dziewięć lat i nie krótsza niż trzy lata.

4. W przypadkach, gdy chodzi o więcej niż jeden mandat, a Komitet Ministrów zastosuje ustęp poprzedni, przydział mandatów zostanie dokonany w drodze losowania przez Sekretarza Generalnego Rady Europy bezpośrednio po zakończeniu wyborów.

5. Członek Komisji wybrany na miejsce członka, którego kadencja jeszcze nie upłynęła, sprawuje swój urząd przez okres pozostający do zakończenia kadencji poprzednika.

6. Członkowie Komisji sprawują swój urząd do czasu ich zastąpienia. Po zastąpieniu sprawują nadal swój urząd w odniesieniu do spraw, które zaczęli rozpatrywać.

   Artykuł 23 ⁶⁾

   Członkowie Komisji zasiadają w niej we własnym imieniu. W okresie sprawowania urzędu nie mogą oni pełnić żadnej funkcji, która nie daje się pogodzić z niezawisłością i bezstronnością członka Komisji oraz wymogami tego urzędu.

   Artykuł 24

   Każda z Wysokich Układających się Stron może wnieść skargę do Komisji za pośrednictwem Sekretarza Generalnego Rady Europy, jeśli uważa, że inna Wysoka Układająca się Strona naruszyła postanowienia niniejszej Konwencji.

1. Komisja może przyjmować skargi skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy przez każdą osobę fizyczną, organizację pozarządową lub grupę osób, która uważa, że stała się ofiarą naruszenia przez jedną z Wysokich Układających się Stron praw zawartych w niniejszej Konwencji, jeśli Wysoka Układająca się Strona, przeciwko której skarga jest skierowana, oświadczyła, że uznaje kompetencje Komisji w tym zakresie. Wysokie Układające się Strony, które złożyły taką deklarację, zobowiązują się nie przeszkadzać w żaden sposób skutecznemu wykonywaniu tego prawa.

2. Powyższe deklaracje mogą być składane na czas określony.

3. Deklaracje składa się Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, który ich kopie przesyła Wysokim Układającym się Stronom i zarządza ich publikację.

4. Komisja uzyska kompetencję przewidzianą w niniejszym artykule dopiero wówczas, gdy co najmniej sześć Wysokich Układających się Stron złoży deklaracje zgodnie z ustępami poprzedzającymi.

   Artykuł 26

   Komisja może rozpatrywać sprawę dopiero po wykorzystaniu wszystkich środków odwoławczych, przewidzianych prawem wewnętrznym, zgodnie z powszechnie uznanymi zasadami prawa międzynarodowego, jeśli sprawa została wniesiona w ciągu sześciu miesięcy od daty podjęcia ostatecznej decyzji.

1. Komisja nie rozpatruje żadnej skargi wniesionej w trybie artykułu 25, która:
   1. jest anonimowa, lub
   2. jest co do istoty identyczna ze sprawą rozpatrzoną już przez Komisję lub ze sprawą, która została poddana innej międzynarodowej procedurze dochodzenia lub rozstrzygnięcia, i jeśli skarga nie zawiera nowych, istotnych informacji.

2. Komisja uważa za niedopuszczalną każdą skargę wniesioną w trybie artykułu 25, jeśli uzna, że skarga nie daje się pogodzić z postanowieniami niniejszej Konwencji, jest w sposób oczywisty nieuzasadniona lub stanowi nadużycie prawa do skargi.

3. Komisja odrzuca każdą skargę, którą uzna za niedopuszczalną w myśl artykułu 26.

1. W przypadku przyjęcia przez Komisję wniesionej do niej skargi:
   1. w celu ustalenia faktów rozpatruje ona skargę z udziałem przedstawicieli stron i, jeżeli zachodzi potrzeba, podejmuje dochodzenie, a zainteresowane Państwa udzielą dla jego skutecznego przeprowadzenia wszelkich niezbędnych ułatwień, po wymianie opinii z Komisją;
   2. pozostaje ona zarazem do dyspozycji zainteresowanych stron celem polubownego załatwienia sprawy na zasadach poszanowania praw człowieka w rozumieniu niniejszej Konwencji.

2. Jeżeli Komisja zdoła doprowadzić do polubownego załatwienia sprawy, sporządza sprawozdanie, które jest przesyłane zainteresowanym Państwom, Komitetowi Ministrów oraz Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy w celu opublikowania. Sprawozdanie to ogranicza się do krótkiego przedstawienia faktów i przyjętego rozwiązania.

   Artykuł 29 ⁸⁾

   Nawet po przyjęciu skargi opartej na artykule 25 Komisja może większością dwóch trzecich ogólnej liczby członków zdecydować o jej odrzuceniu, jeśli w trakcie postępowania stwierdzi, że zachodzi jedna z przyczyn niedopuszczalności określonych w artykule 27. W takim przypadku strony informowane są o decyzji Komisji.

1. Komisja może w każdej fazie postępowania zdecydować o skreśleniu skargi z listy spraw, jeżeli okoliczności prowadzą do wniosku, że:
   1. wnoszący nie podtrzymuje swej skargi, lub
   2. spór został już rozstrzygnięty, lub
   3. z jakiejkolwiek innej przyczyny ustalonej przez Komisję nie jest uzasadnione dalsze rozpatrywanie skargi.
   Jednakże Komisja kontynuuje rozpatrywanie skargi, jeśli wymaga tego poszanowanie praw człowieka w rozumieniu niniejszej Konwencji.

   Jeżeli Komisja zdecyduje o skreśleniu z listy spraw skargi uprzednio przyjętej, sporządza sprawozdanie zawierające ustalenie faktów oraz decyzje skreślenia sprawy, wraz z uzasadnieniem. Sprawozdanie zostaje przekazane stronom oraz Komitetowi Ministrów do wiadomości. Komisja może je opublikować.

   Komisja może podjąć decyzję o ponownym wpisaniu skargi na listę spraw, jeśli uzna, że okoliczności uzasadniają takie postępowanie.

1. Jeżeli rozpatrywanie skargi nie zostało zakończone zgodnie z artykułem 28 (ustęp 2), 29 lub 30, Komisja sporządza sprawozdanie o faktach i przedstawia swoją opinię o tym, czy stwierdzone fakty stanowią naruszenie przez zainteresowane Państwo jego zobowiązań wynikających z Konwencji. Opinie poszczególnych członków Komisji w tym przedmiocie mogą być wyrażone w sprawozdaniu.

2. Sprawozdanie jest przekazywane Komitetowi Ministrów. Przekazuje się je także zainteresowanym Państwom, które nie mają prawa jego publikacji.

3. Przekazując sprawozdanie Komitetowi Ministrów, Komisja może formułować propozycje, jakie uzna za stosowne.

1. Jeżeli w terminie trzech miesięcy od daty przekazania sprawozdania Komitetowi Ministrów sprawa nie zostanie skierowana do Trybunału zgodnie z artykułem 48 niniejszej Konwencji, Komitet Ministrów podejmuje decyzję większością dwóch trzecich głosów członków uprawnionych do zasiadania w Komitecie, czy miało miejsce naruszenie Konwencji.

2. W przypadku odpowiedzi pozytywnej Komitet Ministrów określi termin, w którym zainteresowana Układająca się Strona powinna podjąć środki, jakie pociąga za sobą ta decyzja.

3. Jeśli w przewidzianym terminie zainteresowana Wysoka Układająca się Strona nie podejmuje zadowalających środków, Komitet Ministrów zdecyduje określoną w ustępie 1 większością głosów sposób realizacji pierwotnej decyzji oraz ogłosi sprawozdanie.

4. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się uznać za wiążące wszelkie decyzje, jakie Komitet Ministrów może podjąć na podstawie ustępów poprzedzających.

   Artykuł 33

   Komisja obraduje przy drzwiach zamkniętych.

   Artykuł 34 ¹¹⁾

   Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 20 ustęp 3 i artykułu 29, Komisja
   podejmuje decyzje większością głosów członków obecnych i głosujących.

   Artykuł 35

   Komisja zbiera się, gdy wymagają tego okoliczności. Posiedzenia Komisji
   zwołuje Sekretarz Generalny Rady Europy.

   Artykuł 36

   Komisja uchwala własny regulamin.

   Artykuł 37

   Sekretariat Komisji organizuje Sekretarz Generalny Rady Europy.