Powrót do wykazu aktów

PROTOKÓŁ NR 11
DO KONWENCJI O OCHRONIE PRAW
CZŁOWIEKA I PODSTAWOWYCH WOLNOŚCI 23)
dotyczący przekształcenia mechanizmu
kontrolnego ustanowionego przez Konwencję


sporządzony w Strasbourgu dnia 11 maja 1994 r.


      Państwa-Członkowie Rady Europy, sygnatariusze niniejszego Protokołu do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, podpisanej w Rzymie 4 listopada 1950 roku (zwanej dalej "Konwencją"),

      uznając pilną potrzebę przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję w celu zachowania i polepszenia skuteczności ochrony praw człowieka i podstawowych wolności, głównie z powodu wzrostu liczby skarg i liczby członków Rady Europy,

      uznając w konsekwencji za pożądaną zmianę niektórych postanowień Konwencji w celu w szczególności zastąpienia istniejącej Europejskiej Komisji i Trybunału Praw Człowieka przez nowy Trybunał działający permanentnie,

      mając na uwadze Rezolucję nr 1 uchwaloną na Europejskiej Konferencji Ministerialnej Praw Człowieka, która odbyła się w Wiedniu 19 i 20 marca 1985 r.,

      mając na uwadze Zalecenie 1194 (1992) uchwalone przez Zgromadzenie Konsultatywne Rady Europy 6 października 1992 r.,

      mając na uwadze decyzję w sprawie reformy mechanizmu kontrolnego Konwencji podjętą przez Szefów Państw-Członków Rady Europy w Deklaracji Wiedeńskiej z 9 października 1993r.,

      uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

      Obecny tekst Rozdziałów II do IV Konwencji (artykuły 19-56) oraz Protokołu nr 2 o nadaniu Europejskiemu Trybunałowi Praw Człowieka kompetencji do wydawania opinii doradczych, zastępuje się przez następujący Rozdział II Konwencji (artykuły 19-51):

Artykuł 19

Utworzenie Trybunału

      W celu zapewnienia przestrzegania zobowiązań wynikających dla Wysokich Układających się Stron z Konwencji i jej Protokołów tworzy się Europejski Trybunał Praw Człowieka zwany dalej "Trybunałem". Działa on permanentnie.

Artykuł 20

Liczba sędziów

      Trybunał składa się z sędziów , których liczba równa jest liczbie Wysokich Układających się Stron.

Artykuł 21

Wymogi sprawowania urzędu

      1. Sędziowie powinni być ludźmi o najwyższym poziomie moralnym i muszą albo posiadać kwalifikacje wymagane do sprawowania wysokiego urzędu sędziowskiego, albo być prawnikami o uznanej kompetencji.

      2. Sędziowie zasiadają w Trybunale we własnym imieniu.

      3. W okresie sprawowania urzędu sędziowie nie mogą prowadzić żadnej działalności, która nie daje się pogodzić z niezawisłością, bezstronnością albo z wymaganiami piastowania urzędu w pełnym wymiarze czasu; wszelkie kwestie wynikające ze stosowania niniejszego ustępu rozstrzyga sam Trybunał.

Artykuł 22

Wybór sędziów

      1. Sędziów wybiera Zgromadzenie Konsultatywne, z ramienia każdej Wysokiej Układającej się Strony, większością głosów, z listy trzech kandydatów przedstawionych przez każdą Wysoką Układającą się Stronę.

      2. Taką samą procedurę stosuje się w celu uzupełnienia składu Trybunału w przypadku przystąpienia nowych Wysokich Układających się Stron oraz przy obsadzaniu powstałych wakatów.

Artykuł 23

Kadencja

      1. Sędziowie są wybierani na okres sześciu lat. Mogą oni być wybrani ponownie. Jednak kadencja połowy sędziów wybranych w pierwszych wyborach upływa po trzech latach.

      2. Sędziowie, których kadencja ma zakończyć się po upływie początkowego okresu trzech lat, są wybierani w drodze losowania przez Sekretarza Generalnego Rady Europy bezpośrednio po wyborze.

      3. Aby zapewnić, w miarę możliwości, odnawianie połowy składu sędziowskiego co trzy lata, Zgromadzenie Konsultatywne może przed rozpoczęciem procedury każdych kolejnych wyborów postanowić, że kadencja lub kadencje jednego lub większej liczby sędziów, którzy mają zostać wybrani, będzie inna niż sześcioletnia, jednak nie dłuższa niż dziewięć lat i nie krótsza niż trzy lata.

      4. W przypadku, gdy chodzi o więcej niż jeden mandat i gdy Zgromadzenie Parlamentarne zastosuje odpowiedni ustęp, rozdział mandatów zostanie dokonany w drodze losowania przez Sekretarza Generalnego Rady Europy bezpośrednio po zakończeniu wyborów.

      5. Sędzia wybrany na miejsce sędziego, którego kadencja jeszcze nie upłynęła, sprawuje swój urząd przez okres pozostający do zakończenia kadencji swego poprzednika.

      6. Kadencja sędziów upływa z chwilą osiągnięcia przez nich 70 lat.

      7. Sędziowie sprawują swój urząd do czasu ich zastąpienia. Sprawują oni jednak nadal urząd w odniesieniu do spraw, które zaczęli rozpatrywać.

Artykuł 24

Odwoływanie

      Żaden sędzia nie może być odwołany ze swego urzędu, chyba że pozostali sędziowie postanowią większością dwóch trzecich głosów, że przestał on spełniać wymagane warunki.

Artykuł 25

Kancelaria i sekretarze prawni

      Trybunał posiada Kancelarię, której funkcje i organizację określa regulamin Trybunału. Trybunał korzysta z pomocy sekretarzy prawnych.

Artykuł 26

Zgromadzenie Plenarne Trybunału

      Zgromadzenie Plenarne Trybunału:

         a) wybiera swojego Prezesa i jednego lub dwóch Wiceprezesów na okres trzech lat;
             mogą oni być wybrani ponownie;

         b) tworzy Izby na wyznaczony okres;

         c) wybiera Prezesa Izb Trybunału; mogą oni być wybrani ponownie;

         d) uchwala regulamin Trybunału;

         e) wybiera Szefa Kancelarii i jednego lub więcej Zastępców Szefa Kancelarii.

Artykuł 27

Komitety, Izby i Wielka Izba

      1. W Trybunale, w celu rozpatrzenia wniesionych doń spraw, zasiada w składzie Komitetów trzech sędziów, Izb - siedmiu sędziów i Wielkiej Izby - siedemnastu sędziów. Komitety tworzone są przez Izby Trybunału na wyznaczony okres.

      2. W składzie Izby i Wielkiej Izby zasiada z urzędu sędzia wybrany z ramienia zainteresowanego Państwa-Strony lub, w przypadku braku takiego sędziego albo gdy nie jest on w stanie zasiadać, inna osoba desygnowana przez zainteresowane Państwo do pełnienia funkcji sędziego.

      3. W składzie Wielkiej Izby zasiada także Prezes Trybunału, Wiceprezes, Prezesi Izb oraz inni sędziowie wybrani zgodnie z regulaminem Trybunału. W przypadku przekazania sprawy do Wielkiej Izby w trybie art. 43, żaden sędzia ze składu Izby, która wydała wyrok, nie zasiada w składzie Wielkiej Izby, z wyjątkiem Prezesa Izby i sędziego, który zasiadał z ramienia zainteresowanego Państwa-Strony.

Artykuł 28

Uznanie niedopuszczalności skargi przez Komitety

      Komitet może, na zasadzie jednomyślności, uznać za niedopuszczalną lub skreślić z listy spraw skargę indywidualną wniesioną na podstawie art. 34, jeśli decyzja taka może zostać podjęta bez dalszego rozpatrywania. Decyzja jest ostateczna.

Artykuł 29

Decyzje Izb o dopuszczalności i meritum skargi

      1. Jeśli żadna decyzja nie została podjęta na podstawie art. 28, decyzję w sprawie dopuszczalności i meritum skargi indywidualnej wniesionej w trybie art. 34 podejmuje Izba.

      2. W sprawie dopuszczalności i meritum skarg wniesionych przez państwa w trybie art. 33 decyduje Izba.

      3. Decyzję w sprawie dopuszczalności skargi podejmuje się odrębnie, chyba że Trybunał, w wyjątkowych przypadkach, postanowi inaczej.

Artykuł 30

Zrzeczenie się właściwości na rzecz Wielkiej Izby

      Jeśli w sprawie toczącej się przed Izbą pojawia się poważne zagadnienie dotyczące interpretacji Konwencji lub jej Protokołów, lub jeśli rozstrzygnięcie takiego zagadnienia może doprowadzić do sprzeczności z wyrokiem wydanym wcześniej przez Trybunał, Izba może, w każdym czasie przed wydaniem swego wyroku, zrzec się swojej właściwości na rzecz Wielkiej Izby, chyba że sprzeciwia się temu jedna ze stron.

Artykuł 31

Kompetencje Wielkiej Izby

      Wielka Izba:

         a) rozstrzyga skargi wniesione w trybie artykułu 33 albo na podstawie artykułu 34,
             jeśli sprawa została jej przekazana przez Izbę na podstawie artykułu 30,
             lub jeśli sprawa została jej przekazana w trybie artykułu 43, oraz
         b) rozpatruje wnioski o wydanie opinii doradczych przedłożone w trybie artykułu 47.

Artykuł 32

Kompetencje Trybunału

      1. Trybunał jest kompetentny do rozpatrywania wszystkich spraw dotyczących interpretacji i stosowania Konwencji i jej Protokołów, które zostaną mu przedłożone na podstawie artykułów 33, 34 i 47.

      2. Spór dotyczący właściwości Trybunału rozstrzyga sam Trybunał.

Artykuł 33

Sprawy międzypaństwowe

      Każda z Wysokich Układających się Stron może wnieść skargę do Trybunału, jeśli uważa, że inna Wysoka Układająca się Strona naruszyła postanowienia Konwencji lub jej Protokołów.

Artykuł 34

Skargi indywidualne

      Trybunał może przyjmować skargi każdej osoby fizycznej, organizacji pozarządowej lub grupy osób, która uważa, że stała się ofiarą naruszenia przez jedną z Wysokich Układających się Stron praw zawartych w Konwencji lub jej Protokołach. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się nie przeszkadzać w żaden sposób skutecznemu wykonywaniu tego prawa.

Artykuł 35

Warunki dopuszczalności

      1. Trybunał może rozpatrywać sprawę dopiero po wyczerpaniu wszystkich środków odwoławczych przewidzianych prawem wewnętrznym, zgodnie z powszechnie uznanymi zasadami prawa międzynarodowego, i jeśli sprawa została wniesiona w ciągu sześciu miesięcy od daty podjęcia ostatecznej decyzji.

      2. trybunał nie rozpatruje żadnej skargi indywidualnej wniesionej w trybie artykułu 34, która:

         a) jest anonimowa lub

         b) jest co do istoty identyczna ze sprawą już rozpatrzona przez Trybunał lub ze sprawą,
             która została poddana innej międzynarodowej procedurze dochodzenia lub rozstrzygnięcia,
             i jeśli skarga nie zawiera nowych, istotnych informacji.

      3. Trybunał uznaje za niedopuszczalną każdą skargę indywidualną wniesioną w trybie artykułu 34, jeśli uważa, że skarga nie daje się pogodzić z postanowieniami Konwencji lub jej Protokołów, jest w sposób oczywisty nieuzasadniona lub stanowi nadużycie prawa do skargi.

      4. Trybunał odrzuca każdą skargę, którą uzna za niedopuszczalną w myśl niniejszego artykułu. Trybunał może tak zadecydować w każdej fazie postępowania.

Artykuł 36

Interwencja osoby trzeciej

      1. We wszystkich sprawach rozpatrywanych przez Izbę lub Wielką Izbę, Wysoka Układająca się Strona, której obywatelem jest skarżący, ma prawo do przedkładania pisemnych uwag i do uczestnictwa w rozprawach.

      2. Przewodniczący Trybunału może, w interesie wymiaru sprawiedliwości, zaprosić każdą Wysoką Układającą się Stronę, która nie jest stroną w postępowaniu, lub każdą zainteresowaną osobę inną niż skarżący, do przedkładania pisemnych uwag i do uczestnictwa w rozprawach.

Artykuł 37

Skreślenie skargi

      1. Trybunał może w każdej fazie postępowania zdecydować o skreśleniu skargi z listy spraw, jeżeli okoliczności prowadzą do wniosku, że:

         a) skarżący nie podtrzymuje swej skargi, lub

         b) spór został już rozstrzygnięty, lub

         c) z jakiejkolwiek innej przyczyny ustalonej przez Trybunał nie jest uzasadnione dalsze rozpatrywanie skargi.
             Jednakże Trybunał kontynuuje rozpatrywanie skargi, jeśli wymaga tego poszanowanie praw człowieka
             w rozumieniu Konwencji i jej Protokołów.

      2. Trybunał może podjąć decyzję o ponownym wpisaniu skargi na listę spraw, jeśli uzna, że okoliczności uzasadniają takie postępowanie.

Artykuł 38

Kontradyktoryjne rozpatrywanie skargi
i procedura polubownego załatwiania

      1. Jeśli Trybunał uzna skargę za dopuszczalną:

         a) kontynuuje kontradyktoryjne rozpatrywanie sprawy z udziałem przedstawicieli stron i, jeśli zachodzi potrzeba, podejmuje dochodzenie, a zainteresowane państwa udzielą dla jego skutecznego przeprowadzenia wszelkich niezbędnych ułatwień;

         b) pozostaje on do dyspozycji zainteresowanych stron celem polubownego załatwienia sprawy na zasadach poszanowania praw człowieka w rozumieniu Konwencji i jej Protokołów.

      2. Postępowanie prowadzone w trybie ustępu 1. b jest tajne.

Artykuł 39

Polubowne załatwienie

      Jeśli zdołano doprowadzić do polubownego załatwienia sprawy, Trybunał skreśla skargę z listy spraw w formie decyzji, która ogranicza się do krótkiego przedstawienia faktów i przyjętego rozwiązania.

Artykuł 40

Publiczna rozprawa i dostęp do dokumentów

      1. Rozprawa jest publiczna, chyba że Trybunał zdecyduje inaczej ze względu na wyjątkowe okoliczności.

      2. Dokumenty złożone u Szefa Kancelarii są publicznie dostępne, chyba że Prezes Trybunału zdecyduje inaczej.

Artykuł 41

Słuszne zadośćuczynienie

      Jeśli Trybunał orzeka, że nastąpiło naruszenie Konwencji lub jej Protokołów, oraz jeśli prawo wewnętrzne Wysokiej Układającej się Strony pozwala tylko na częściowe usunięcie konsekwencji tego naruszenia, Trybunał przyznaje pokrzywdzonej stronie, zależnie od okoliczności, słuszne zadośćuczynienie.

Artykuł 42

Wyroki Izb

      Wyroki Izb stają się ostateczne zgodnie z postanowieniami artykułu 44 ust. 2.

Artykuł 43

Przekazanie do Wielkiej Izby

      1. W okresie trzech miesięcy od daty wydania wyroku przez Izbę każda ze stron postępowania może, w wyjątkowych przypadkach, wnioskować o przekazanie sprawy do Wielkiej Izby.

      2. Zespół pięciu sędziów Wielkiej Izby przyjmie wniosek, jeśli sprawa ujawnia poważne zagadnienie dotyczące interpretacji lub stosowania Konwencji lub jej Protokołów albo poważną kwestię o znaczeniu ogólnym.

      3. Jeśli zespół przyjął wniosek, sprawę rozstrzyga Wielka Izba w drodze wyroku.

Artykuł 44

Ostateczne wyroki

      1. Wyrok Wielkiej Izby jest ostateczny.

      2. Wyrok Izby staję się ostateczny:

         a) jeśli strony oświadczają, że nie będą wnioskować przekazania sprawy do Wielkiej Izby, lub

         b) trzy miesiące od daty wydania wyroku, jeśli nie złożono wniosku o przekazanie sprawy do Wielkiej Izby, lub

         c) jeśli zespół Wielkiej Izby odrzuci wniosek o przekazanie w trybie artykułu 43.

      3. Ostateczny wyrok jest publikowany.

Artykuł 45

Uzasadnienie wyroków i decyzji

      1. Wyroki, jak również decyzje uznające skargi za dopuszczalne, zawierają uzasadnienie.

      2. Jeżeli wyrok w całości lub w części nie wyraża jednomyślnej opinii sędziów, każdy sędzia jest uprawniony do załączenia opinii odrębnej.

Artykuł 46

Moc obowiązująca oraz wykonanie wyroków

      1. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się do podporządkowania się ostatecznym wyrokom Trybunału we wszystkich sprawach, w których są stronami.

      2. Ostateczny wyrok Trybunału przekazuje się Komitetowi Ministrów, który czuwa nad wykonaniem.

Artykuł 47

Opinie doradcze

      1. Trybunał może, na wniosek Komitetu Ministrów, wydawać opinie doradcze w kwestiach prawnych dotyczących wykładni Konwencji i jej Protokołów.

      2. Powyższe opinie nie mogą dotyczyć treści i zakresu praw i wolności określonych w Rozdziale I Konwencji i w jej Protokołach ani jakichkolwiek innych zagadnień, które Trybunał lub Komitet Ministrów mogłyby rozpatrywać w wyniku postępowania podjętego w konsekwencji wniesienia skargi na podstawie Konwencji.

      3. Decyzje Komitetu Ministrów w sprawie złożenia wniosku o opinię doradczą Trybunału podejmowane są większością głosów przedstawicieli uprawnionych do zasiadania w Komitecie.

Artykuł 48

Kompetencja doradcza Trybunału

      Trybunał rozstrzyga, czy wniosek o wydanie opinii doradczej przedłożony przez Komitet Ministrów mieści się w jego kompetencji określonej w artykule 47.

Artykuł 49

Uzasadnienie opinii doradczych

      1. Opinia doradcza trybunału zawiera uzasadnienie.

      2. Jeżeli opinia doradcza w całości lub w części nie wyraża jednomyślnej opinii sędziów, każdy sędzia jest uprawniony do załączenia opinii odrębnej.

      3. Opinia doradcza przekazywana jest Komitetowi Ministrów.

Artykuł 50

Koszty działalności Trybunału

      Koszty działalności Trybunału ponosi Rada Europy.

Artykuł 51

Przywileje i immunitety sędziów

      Sędziowie korzystają w czasie pełnienia swoich funkcji z przywilejów i immunitetów przewidzianych w artykule 40 Statutu Rady Europy i w porozumieniach zawartych na jego podstawie.

Artykuł 2

      1. Rozdział V Konwencji staje się Rozdziałem III Konwencji; artykuł 57 Konwencji staje się artykułem 52 Konwencji; uchyla się artykuły 58 i 59 Konwencji, a artykuły 60-66 Konwencji stają się odpowiednio artykułami 53-59 Konwencji.

      2. Rozdział I Konwencji nosi tytuł "PRAWA I WOLNOŚCI", a nowy Rozdział III nosi tytuł "POSTANOWIENIA RÓŻNE". Artykułom 1-18 oraz nowym artykułom 52-59 Konwencji nadaje się tytuły wyliczone w Załączniku do niniejszego Protokołu.

      3. W nowym artykule 56, w ustępie 1, po słowie "będzie" wstawia się słowa "z zastrzeżeniem ustępu 4 niniejszego artykułu,"; w ustępie 4, słowa "Komisji" i "z artykułem 25 niniejszej Konwencji" zastępuje się odpowiednio słowami "Trybunału" oraz "artykułem 34 Konwencji". W nowym artykule 58, ustęp 4, słowa "z artykułem 63" zastępuje się słowami "z artykułem 56".

      4. Protokół do Konwencji podlega następującym zmianom:

         a) artykułom nadaje się tytuły wyliczone w Załączniku do niniejszego Protokołu, oraz

         b) w artykule 4, zdanie ostatnie, słowa "z artykułem 63" zastępuje się słowami "z artykułem 56".

      5. Protokół nr 4 podlega następującym zmianom:

         a) artykułom nadaje się tytuły wyliczone w Załączniku do niniejszego Protokołu;

         b) w artykule 5, ustęp 3, słowa "z artykułem 63" zastępuje się słowami "z artykułem 56"; dodaje się nowy ustęp 5, który otrzymuje brzmienie:
         "Każde Państwo, które złożyło deklarację na podstawie ustępu 1 lub 2 niniejszego artykułu, może w każdym czasie uznać w odniesieniu do jednego lub wielu terytoriów wymienionych w tej deklaracji kompetencję Trybunału do przyjmowania skarg od osób fizycznych, organizacji pozarządowych lub grup osób, zgodnie z artykułem 34 Konwencji w stosunku do wszystkich lub niektórych artykułów 1-4 niniejszego Protokołu", oraz

         c) uchyla się ustęp 2 artykułu 6.

      6. Protokół nr 6 podlega następującym zmianom:

         a) artykułom nadaje się tytuły wyliczone w Załączniku do niniejszego Protokołu, oraz

         b) w artykule 4, słowa "artykułu 64" zastępuje się słowami "artykuł 57".

      7. Protokół nr 7 podlega następującym zmianom:

         a) artykułom nadaje się tytuły wyliczone w Załączniku do niniejszego Protokołu;

         b) w artykule 6, ustęp 4, słowa "artykułu 63" zastępuje się słowami "artykułu 56"; dodaje się nowy ustęp 6, który otrzymuje brzmienie:
         "Każde Państwo, które złożyło deklarację na podstawie ustępu 1 lub 2 niniejszego artykułu, może w każdym czasie uznać w odniesieniu do jednego lub wielu terytoriów wymienionych w tej deklaracji kompetencje Trybunału do przyjmowania skarg od osób fizycznych, organizacji pozarządowych lub grup osób, zgodnie z artykułem 34 Konwencji w stosunku do wszystkich lub niektórych artykułów 1-5 niniejszego Protokołu", i

         c) uchyla się artykuł 7, ustęp 2.

      8. Protokół 9 traci moc.

Artykuł 3

      1. Niniejszy Protokół jest otwarty do podpisu dla Państw-Członków Rady Europy, sygnatariuszy Konwencji, które mogą przyjąć wynikające z niego zobowiązania przez:

         a) podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, lub

         b) podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, po którym taka ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie następuje.

      2. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia zostaną złożone Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.

Artykuł 4

      Niniejszy Protokół wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie roku od dnia, w którym wszystkie Strony Konwencji wyrażą zgodę na związanie się Protokołem zgodnie postanowieniami artykułu 3. Wybór nowych sędziów może nastąpić i wszystkie dalsze niezbędne kroki mogą być podjęte dla utworzenia nowego Trybunału, zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu, począwszy od dnia, w którym wszystkie Strony Konwencji wyraziły zgodę na związanie się Protokołem.

Artykuł 5

      1. Bez uszczerbku dla poniższych postanowień ustępu 3 i 4, kadencja sędziów, członków Komisji, Szefa Kancelarii i Zastępcy Szefa Kancelarii upływa w dniu wejścia w życie niniejszego Protokołu.

      2. Skargi wniesione do Komisji, których nie uznano za dopuszczalne do dnia wejścia w życie niniejszego Protokołu, rozpatruje Trybunał zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu.

      3. Skargi, które uznano za dopuszczalne do dnia wejścia w życie niniejszego Protokołu, rozpatrują w dalszym ciągu członkowie Komisji w okresie roku od tej daty. Wszystkie skargi, których rozpatrzenie nie zostało zakończone w podanym wyżej okresie, przekazuje się do Trybunału, który rozpatruje je jako skargi dopuszczalne zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu.

      4. W stosunku do skarg, w sprawie których Komisja po wejściu w życia niniejszego Protokołu przyjęła sprawozdanie zgodnie z poprzednim artykułem 31 Konwencji, sprawozdanie przekazuje się stronom, które nie mają prawa jego publikacji. Zgodnie z postanowieniami mającymi zastosowanie przed wejściem w życie niniejszego Protokołu, sprawa może być przekazana do Trybunału.
      Zespół Wielkiej Izby zdecyduje, czy jedna z Izb lub Wielka Izba rozpatrzy sprawę. Jeśli sprawę rozpatrzy Izba, decyzja Izby jest ostateczna. Sprawy nie przekazane do Trybunału rozpatruje Komitet Ministrów działający na podstawie postanowień poprzedniego artykułu 32 Konwencji.

      5. Sprawy wniesione do Trybunału, które nie zostały rozpatrzone do dnia wejścia w życie niniejszego Protokołu, przekazuje się do Wielkiej Izby Trybunału, która rozpatruje je zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu.

      6. Sprawy wniesione do Komitetu Ministrów, które nie zostały rozpatrzone do dnia wejścia w życie niniejszego Protokołu, doprowadzi do końca Komitet Ministrów działając na podstawie tego artykułu.

Artykuł 6

      Jeśli Wysoka Układająca się Strona złożyła deklarację uznającą kompetencję Komisji lub właściwości Trybunału w trybie artykułów 25 i 46 Konwencji w stosunku do spraw wynikających lub opartych na faktach następujących po złożeniu takiej deklaracji, takie ograniczenie pozostaje w mocy w odniesieniu do właściwości Trybunału na podstawie niniejszego Protokołu.

Artykuł 7

      Sekretarz Generalny Rady Europy notyfikuje Państwom-Członkom Rady Europy:

         a) każde podpisanie;

         b) złożenie każdego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia;

         c) datę wejścia w życie niniejszego Protokołu lub któregokolwiek z jego postanowień zgodnie z artykułem 4, oraz

         d) każdy inny akt, notyfikację lub zawiadomienie dotyczące niniejszego Protokołu.

      Na dowód czego niżej podpisani, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszy Protokół.

      Sporządzono w Strasbourgu dnia 11 maja 1994 r. w jednym egzemplarzu, w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne; oryginał zostanie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Rady Europy przekaże uwierzytelnione odpisy każdemu z Państw-Członków Rady Europy.



Protokół nie wszedł w życie
(wymagana ratyfikacja wszystkich państw-stron Konwencji)



      STAN PRAWNY
      na dzień 1 stycznia 1995 r.


      Liczba ratyfikacji: 3


      Rzeczpospolita Polska:
      - podpisanie: 11 maja 1994 r.
23) Przekład na podstawie tekstów oryginalnych angielskich i francuskich - Anna Michalska.
Załącznik Powrót do początku