Rządy Królestwa Belgii, Republiki Francuskiej, Federalnej Republiki Niemiec, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Konfederacji Szwajcarskiej oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii,

uważając, że działalność socjalna, która podlegała Traktatowi Brukselskiemu i do 1959 roku była prowadzona pod auspicjami Organizacji Traktatu Brukselskiego i Unii Zachodnioeuropejskiej, jest obecnie prowadzona w ramach Rady Europy, zgodnie z decyzją podjętą 21 października 1959 roku przez Radę Unii Zachodnioeuropejskiej i z rezolucją (59) 23 przyjętą 16 listopada 1959 roku przez Komitet Ministrów Rady Europy;

uważając, że Konfederacja Szwajcarska uczestniczy od 6 maja 1964 roku w pracach w zakresie ochrony zdrowia prowadzonych zgodnie z wspomnianą Rezolucją;

uważając, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności jej członków dla wspierania między innymi postępu gospodarczego i społecznego poprzez zawieranie umów i wspólne działanie w dziedzinie gospodarczej, społecznej, kulturalnej, naukowej, prawnej i administracyjnej;

uważając, że działania takie są obecnie bardziej niż kiedykolwiek potrzebne w dziedzinie wyrobu, obrotu i rozdziału leków w Europie;

przekonane, że jest pożądane i konieczne uzgodnienie wykazów środków leczniczych, które w postaci czystych substancji lub przetworów farmaceutycznych mają istotne znaczenie dla ludności krajów europejskich;

przekonane o konieczności przyspieszenia opracowania wykazów wciąż rosnącej liczby nowych środków leczniczych ukazujących się na rynku;

uważając, że cel ten może być najskuteczniej osiągnięty poprzez stopniowe opracowywanie farmakopei wspólnej dla wszystkich zainteresowanych krajów europejskich,

postanowiły, co następuje:

Umawiające się Strony postanawiają:

1. stopniowo opracowywać Farmakopeę, która będzie wspólna dla zainteresowanych krajów i zatytułowana “Farmakopea Europejska";
2. podejmować niezbędne działania, aby opracowania, które zostaną przyjęte na mocy art. 6 i 7 niniejszej Konwencji i które złożą się na Farmakopeę Europejską, stały się oficjalnymi wzorcami, mającymi zastosowanie na ich terytoriach.

Dla celów niniejszej Konwencji, Komitet Zdrowia Publicznego będzie się składał z delegacji państwowych mianowanych przez Umawiające się Strony.

1. Komitet Zdrowia Publicznego będzie sprawował ogólny nadzór nad pracami Komisji i w tym celu Komisja będzie składać sprawozdania Komitetowi Zdrowia Publicznego z każdej ze swoich sesji.

3. Komitet Zdrowia Publicznego, mając na względzie zalecenia Komisji w myśl art. 6 d, ustali terminy, w których decyzje o charakterze technicznym, odnoszące się do Farmakopei Europejskiej, zostaną wprowadzone w życie na terytoriach Umawiających się Stron.

1. Komisja będzie się składać z delegacji państwowych mianowanych przez Umawiające się Strony. Każda delegacja będzie się składała z nie więcej niż trzech członków wybranych ze względu na ich kompetencje w sprawach należących do zadań Komisji. Każda Umawiająca się Strona może powołać tę samą liczbę zastępców o podobnych kompetencjach.

2. Komisja sporządzi swój Regulamin.

Z zastrzeżeniem postanowień art. 4 niniejszej Konwencji do zadań Komisji będzie należało:

1. Każda z delegacji państwowych będzie miała jeden głos.

2. We wszystkich sprawach technicznych, włączając w to kolejność przygotowania opracowań wymienionych w art. 6, decyzje Komisji będą podejmowane jednomyślnie przez głosujące delegacje i większość delegacji uprawnionych do uczestniczenia w Komisji.

3. Wszystkie pozostałe decyzje Komisji będą podejmowane większością trzech czwartych oddanych głosów. W odniesieniu do tych decyzji, od momentu wejścia w życie Konwencji w stosunku do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, delegacja tej ostatniej będzie głosowała zamiast delegacji Państw członkowskich. Będzie ona miała liczbę głosów równą liczbie delegacji jej Państw członkowskich.

Jednakże, gdyby jedna z Umawiających się Stron dysponowała wymaganą większością, Umawiające się Strony podejmą renegocjacje zasad głosowania, nie wcześniej niż pięć lat po wejściu w życie Protokołu, na wniosek jednej z nich, skierowany do Sekretarza Generalnego Rady Europy.

2. Posiedzenia Komisji będą zwoływane przez jej Przewodniczącego tak często, jak będzie to konieczne, jednak co najmniej dwa razy w roku.

3. Posiedzenia Komisji będą zamknięte; językami roboczymi będą oficjalne języki Rady Europy.

4. Komitet Zdrowia Publicznego może wyznaczyć obserwatora, który będzie uczestniczyć w posiedzeniach Komisji.

1. Wydatki Sekretariatu Komisji i wszystkie pozostałe wspólne wydatki ponoszone w ramach wykonywania niniejszej Konwencji będą pokrywane przez Umawiające się Strony zgodnie z przepisami ust. 2 niniejszego artykułu.

2. Do czasu zawarcia specjalnego porozumienia zaaprobowanego przez wszystkie Umawiające się Strony finansowanie zadań wykonywanych w ramach niniejszej Konwencji będzie się odbywało zgodnie z przepisami budżetu Porozumienia Częściowego w dziedzinie socjalnej w odniesieniu do czynności objętych Rezolucją (59) 23 wymienioną w Preambule do niniejszej Konwencji.

3. Warunki ewentualnego udziału finansowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej zostaną określone porozumieniem Umawiających się Stron.

1. Niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji lub akceptacji przez Rządy Sygnatariuszy. Dokumenty ratyfikacji lub akceptacji będą składane Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.

2. Niniejsza Konwencja wejdzie w życie trzy miesiące po dniu złożenia ósmego dokumentu ratyfikacyjnego lub akceptacji.

1. Po dniu wejścia w życie niniejszej Konwencji Komitet Ministrów Rady Europy na posiedzeniu w składzie ograniczonym do przedstawicieli Umawiających się Stron może zaprosić na warunkach, jakie uzna za właściwe, każde inne państwo członkowskie Rady Europy do przystąpienia do niniejszej Konwencji.

2. Po upływie sześciu lat od wspomnianej daty Komitet Ministrów może zaprosić na warunkach, jakie uzna za właściwe. Państwa Europejskie nie będące członkami Rady Europy do przystąpienia do niniejszej Konwencji.

3. Europejska Wspólnota Gospodarcza może przystąpić do niniejszej Konwencji. ²⁾

4. Przystąpienia dokonuje się przez złożenie Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy dokumentu przystąpienia, które wejdzie w życie trzy miesiące po dniu jego złożenia.

1. Każdy Rząd może, w momencie podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, akceptacji, bądź przystąpienia, określić terytorium bądź terytoria, do których mniejsza Konwencja

będzie miała zastosowanie.

3. Każda deklaracja złożona zgodnie z poprzedzającym ustępem może, w odniesieniu do jakiegokolwiek terytorium wymienionego w takiej deklaracji, zostać wycofana zgodnie z procedurą określoną art. 14 niniejszej Konwencji.

4. Powyższe ust. l, 2 i 3 będą się stosowały, mutatis mutandis, do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej.

1. Niniejsza Konwencja pozostaje w mocy przez czas nie określony.

2. Każda z Umawiających się Stron może, w stopniu w jakim jej to dotyczy, wypowiedzieć niniejszą Konwencję przez notyfikację skierowaną do Sekretarza Generalnego Rady Europy.

3. Takie wypowiedzenie nabierze mocy w sześć miesięcy po dniu otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego.

1. każdym podpisie;
2. złożeniu każdego dokumentu ratyfikacji, akceptacji, lub przystąpienia;
3. dacie wejścia w życie niniejszej Konwencji zgodnie z art. 11;
4. każdej deklaracji otrzymanej na podstawie postanowień art. 13;
5. każdej notyfikacji otrzymanej na podstawie postanowień art. 14 i dniu, w którym wypowiedzenie nabiera mocy.

W sprawie szczegółowego wprowadzenia w życie postanowień niniejszej Konwencji mogą być zawierane porozumienia dodatkowe.

Do czasu wejścia w życie niniejszej Konwencji zgodnie z postanowieniami art. 11, Państwa Sygnatariusze zgadzają się, w celu uniknięcia opóźnień we wprowadzaniu w życie niniejszej Konwencji, stosować ją tymczasowo od dnia podpisania, w zgodności z ich systemami konstytucyjnymi.

Na dowód czego, niżej podpisani, należycie do tego upełnomocnieni, podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Strasburgu dnia 22 lipca 1964 roku w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc, w jednym egzemplarzu, który będzie przechowywany w archiwum Rady Europy. Sekretarz Generalny przekaże uwierzytelnione odpisy każdemu z Państw Sygnatariuszy i Państw przystępujących.