ROZDZIAŁ III

FORMY POMOCY

Tytuł I

Wymiana informacji

Art. 4.

Postanowienia ogólne

1. Strony będą wymieniać między sobą informacje, szczególnie te, które zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym tytule mają związek z:

a) wymiarem i poborem podatków, ściąganiem i egzekucją roszczeń podatkowych, i

b) postępowaniem karnym przed organem administracyjnym lub wszczęciem postępowania karnego przed organem orzekającym.

Informacje, które nie mają związku z powyższymi celami nie mogą być wymieniane na mocy niniejszej konwencji.

2. Strona może wykorzystywać informacje uzyskane na mocy niniejszej konwencji jako materiał dowodowy przed sądem karnym tylko po uprzednim zezwoleniu przez Stronę, która informacji dostarczyła. Jednakże Strony mogą wzajemnie uzgodnić odstąpienie od warunku uprzedniego zezwolenia.

3. Każda Strona może w drodze oświadczenia przekazanego jednemu z Depozytariuszy poinformować, że, zgodnie z jej ustawodawstwem, jej organy mogą poinformować osobę mającą na jej obszarze miejsce zamieszkania lub siedzibę albo jej obywatela przed przekazaniem informacji o niej, zgodnie z postanowieniami artykułów 5 i 7.

Art. 5.

Wymiana informacji na żądanie

1. Na żądanie Państwa wnioskującego, Państwo proszone przekaże Państwu wnioskującemu wszelkie informacje, o których mowa w artykule 4, dotyczące konkretnych osób lub transakcji.

2. Jeżeli informacje dostępne w aktach podatkowych Państwa proszonego nie są wystarczające dla spełnienia prośby o udzielenie informacji, wówczas to Państwo podejmie wszelkie właściwe kroki w celu dostarczenia Państwu wnioskującemu żądanych informacji.

Art. 6.

Automatyczna wymiana informacji

W odniesieniu do określonych przypadków i zgodnie z procedurą uzgodnioną w drodze wzajemnego porozumienia dwie lub więcej Stron będą dokonywać automatycznej wymiany informacji, o której mowa w artykule 4.

Art. 7.

Spontaniczna wymiana informacji

1. Strona będzie, bez uprzedniego wniosku, przesyłać drugiej Stronie posiadane przez nią informacje w następujących okolicznościach:

a) pierwsza Strona ma podstawy do przypuszczeń, że w drugiej Stronie może mieć miejsce utrata podatków;

b) osoba podlegająca podatkom uzyskuje zniżkę lub zwolnienie od podatku w pierwszej Stronie, co może spowodować podwyższenie jej podatku lub powstanie dla niej obowiązku podatkowego w drugiej Stronie;

c) transakcje handlowe między osobą podlegającą podatkom w jednej Stronie a osobą podlegającą opodatkowaniu w drugiej Stronie prowadzone są poprzez jeden lub więcej krajów w taki sposób, że na obszarze jednej lub drugiej albo obu Stron może powstać uszczuplenie podatków;

d) Strona ma podstawy do przypuszczeń, że zaniżenie podatków może powstać w wyniku fikcyjnego transferu zysków w ramach grup przedsiębiorstw;

e) informacje przekazane pierwszej Stronie przez Stronę drugą umożliwią pierwszej Stronie zgromadzenie informacji, które mogą mieć znaczenie dla ustalenia zobowiązań podatkowych w Stronie drugiej.

2. Każda Strona będzie podejmowała takie działania i zastosuje takie procedury, jakie będą konieczne do zapewnienia, aby dostępne jej informacje, o których mowa w ustępie 1, były możliwe do przekazania Stronie drugiej.

Art. 8.

Jednoczesne kontrole podatkowe

1. Na żądanie jednej ze Stron obie lub więcej Stron będą konsultowały się między sobą w celu ustalenia przypadków i procedur w zakresie jednoczesnej kontroli podatkowej. Każda zainteresowana Strona podejmie decyzję, czy pragnie uczestniczyć w danej jednoczesnej kontroli podatkowej.

2. W rozumieniu niniejszej konwencji jednoczesna kontrola podatkowa oznacza porozumienie między dwiema lub więcej Stronami w sprawie jednoczesnej kontroli na własnym terytorium w sprawach podatkowych, dotyczącej konkretnej osoby lub konkretnych osób, co do których posiadają wspólny interes w wymianie odnośnych informacji uzyskanych tą drogą.

Art. 9.

Kontrola podatkowa za granicą

1. Na żądanie właściwego organu państwa wnioskującego właściwa władza Państwa proszonego może zezwolić przedstawicielom właściwej władzy Państwa wnioskującego na udział w odpowiedniej części kontroli podatkowej w Państwie proszonym.

2. Jeżeli prośba zostanie przyjęta, właściwy organ Państwa proszonego poinformuje jak najszybciej właściwy organ Państwa wnioskującego o czasie i miejscu kontroli, organie lub osobie wyznaczonej do przeprowadzenia kontroli i o warunkach wymaganych przez Państwo proszone dla przeprowadzenia kontroli. Wszelkie decyzje w zakresie prowadzenia kontroli podatkowej są podejmowane przez Państwo proszone.

3. Strona może poinformować jednego z Depozytariuszy o jej intencji przyjęcia lub nieprzyjęcia takiej prośby, o której mowa w ustępie 1. Takie oświadczenie może być złożone lub wycofane w każdym czasie.

Art. 10.

Informacje sprzeczne

Jeżeli jedna Strona otrzyma od Strony drugiej informacje o sprawach podatkowych osoby, które okażą się sprzeczne z posiadanymi przez nią informacjami, to poinformuje ona o tym Stronę, która informacji dostarczyła.

Tytuł II

Pomoc w egzekucji

Art. 11.

Egzekucja roszczeń podatkowych

1. Na prośbę Państwa wnioskującego Państwo proszone podejmie, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 14 i 15, niezbędne działania w celu egzekucji roszczeń podatkowych pierwszego wspomnianego Państwa w taki sposób, jakby były one jego własnymi roszczeniami podatkowymi.

2. Postanowienia ustępu 1 mają zastosowanie tylko do roszczeń podatkowych, co do których egzekucji istnieje podstawa w Państwie wnioskującym i które, jeżeli nie uzgodniono inaczej między zainteresowanymi Stronami, nie są kwestionowane. Jeżeli jednak roszczenie wysuwane jest przeciwko osobie, która nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Państwie wnioskującym, postanowienia ustępu 1 mają zastosowanie tylko wtedy, przy braku innego uzgodnienia między Stronami, gdy takie roszczenie nie może być kwestionowane.

3. Obowiązek udzielenia pomocy przy egzekucji roszczeń podatkowych w odniesieniu do osób zmarłych lub masy spadkowej jest ograniczony do wartości mienia spadkowego lub mienia nabytego przez spadkobierców i stosownie do tego, czy roszczenie ma być zaspokojone z masy spadkowej czy przez spadkobierców.

Art. 12.

Środki zabezpieczające

Na wniosek Państwa wnioskującego Państwo proszone podejmie w celu egzekucji kwoty podatku środki zabezpieczające, nawet gdy roszczenie jest kwestionowane lub gdy nie ma jeszcze podstawy do egzekucji.

Art. 13.

Dokumenty towarzyszące wnioskowi

1. Do wniosku o pomoc administracyjną na podstawie postanowień zawartych w niniejszym tytule należy dołączyć:

a) oświadczenie, że roszczenie podatkowe dotyczy podatku, do którego ma zastosowanie konwencja, a w przypadku egzekucji - oświadczenie, że roszczenie podatkowe nie jest lub nie może być kwestionowane, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 11 ustęp 2;

b) urzędową kopię dokumentu prawnego, zezwalającego na egzekucję roszczenia w Państwie wnioskującym, i

c) każdy inny dokument wymagany dla egzekucji lub dla podjęcia środków zabezpieczających.

2. Dokument zezwalający na egzekucję w Państwie wnioskującym powinien, w razie potrzeby, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Państwie proszonym, być zaakceptowany, uznany, uzupełniony lub zastąpiony, możliwie jak najszybciej po dniu otrzymania wniosku o pomoc, przez dokument umożliwiający egzekucję w tym drugim Państwie.

Art. 14.

Terminy zawite

1. Sprawy dotyczące terminu, po którym roszczenie podatkowe nie może być egzekwowane, są regulowane przez prawo Państwa wnioskującego. Wniosek o udzielenie pomocy powinien zawierać dane dotyczące takiego terminu.

2. Czynności egzekucyjne dokonane przez Państwo proszone w następstwie wniosku o udzielenie pomocy, które zgodnie z prawem tego Państwa mogłyby spowodować zawieszenie lub przerwanie terminu, o którym mowa w ustępie 1, będą miały również taki sam skutek na mocy prawa Państwa wnioskującego. Państwo proszone poinformuje Państwo wnioskujące o takich czynnościach.

3. W każdym razie Państwo proszone nie jest zobowiązane do zastosowania się do prośby o udzielenie pomocy, przedłożonej po upływie 15 lat od daty pierwotnego dokumentu zezwalającego na egzekucję.

Art. 15.

Pierwszeństwo roszczeń

Egzekucja roszczeń podatkowych, dla których została udzielona pomoc, nie będzie miała w Państwie proszonym pierwszeństwa przed priorytetem specjalnie przyznanym roszczeniom podatkowym tego państwa, nawet gdy zastosowana procedura egzekucyjna jest taka, jaka jest stosowana dla jego własnych roszczeń.

Art. 16.

Odroczenie płatności

Państwo proszone może zezwolić na przesunięcie płatności lub na rozłożenie płatności w ratach, jeżeli jego ustawodawstwo lub praktyka administracyjna na to zezwalają w podobnych okolicznościach, lecz uprzednio poinformuje ono o tym Państwo wnioskujące.

Tytuł III

Dostarczanie dokumentów

Art. 17.

Dostarczanie dokumentów

1. Na prośbę Państwa wnioskującego Państwo proszone dostarczy adresatowi dokumenty, w tym dokumenty związane z decyzjami sądowymi wywodzącymi się z Państwa wnioskującego, które dotyczą podatków objętych konwencją.

2. Państwo proszone dostarcza dokumenty:

a) w sposób określony przez jego prawo wewnętrzne w zakresie dostarczania dokumentów o zasadniczo podobnym charakterze;

b) w możliwie dopuszczalnym zakresie, w sposób żądany przez Państwo wnioskujące lub w sposób możliwie zbliżony do dopuszczanego przez jego własne prawo.

3. Strona może dostarczyć dokumenty w drodze bezpośredniej przesyłki pocztowej pod adresem osoby na terytorium drugiej Strony.

4. Żadne postanowienie konwencji nie będzie rozumiane jako powodujące nieważność dostarczenia dokumentów przez Stronę, dokonanego zgodnie z jej ustawodawstwem.

5. Jeżeli jakiś dokument jest dostarczony zgodnie z tym artykułem, to nie wymaga się dołączenia tłumaczenia. Jednakże gdy stwierdzi się, że adresat nie jest w stanie zrozumieć języka, w którym dokument został sporządzony, Państwo proszone zadba o jego przetłumaczenie lub sporządzenie streszczenia w jego języku lub w jednym z jego oficjalnych języków. Z drugiej strony to Państwo może poprosić Państwo wnioskujące, aby dokument był przetłumaczony lub aby było dołączone do niego streszczenie w jednym z oficjalnych języków Państwa proszonego, będącego członkiem Rady Europy bądź OECD.