1. Niniejsza Konwencja jest otwarta do podpisu dla:
a)      państw członkowskich Rady Europy
b)      państw członkowskich Regionu Europy UNESCO
c)      każdego innego państwa sygnatariusza lub Strony Europejskiej Konwencji Kulturalnej Rady Europy i/lub Konwencji UNESCO o uznaniu studiów, dyplomów wyższego wykształcenia oraz stopni naukowych w państwach Regionu Europejskiego,
     zaproszonych do udziału w Konferencji Dyplomatycznej, której powierzono przyjęcie niniejszej Konwencji
     1. Państwa te oraz Stolica Apostolska mogą wyrazić zgodę na przyjęcie zobowiązań poprzez:
a)      podpisanie bez zastrzerzeń co do ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia; lub
b)      podpisanie z zastrzerzeniem ratyfiakcji, przyjęcia lub zatwierdzenia, po którym nastąpi ratyfikacja, przyjęcie albo zatwierdzenie
a)      przystąpienie
     3. Podpisy będa złożone u jednego z depozytariuszy. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia zatwierdzenia lub przystąpienia będą złożone u jednego z depozytariuszy.
     Konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca nastepującego po upływie jednego miesiąca od momentu, w którym pięć państw, w tym co najmniej trzy państwa członkowskie Rady Europy i/lub UNESCO zadeklarują chęć związania się postanowieniami konwencji. Wchodzi ona w życie dla każdego państwa pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie jednego miesiąca od momentu złorzenia przez to państwo deklaracji o chęci związania się postanowieniami Konwencji
     1. Po wejściu w życie niniejszej Konwencji Państwa, które nie należą do żadnej kategorii określonej w art. XI.1, mogą wystąpić z wnioskiem o zgodę na przystąpienie do Konwencji. Każdy wniosek w tej sprawie powienien być skierowany do jednego z depoytariuszy, który przekaże go stronom przynajmniej na trzy miesiące przed spotkaniem Komitetu Konwencji o uznaniu kwalifikacji związanych z uzyskaniem wykształcenia wyższego w Regionie Europejskim. Depozytariusz poinformuje o tym również komitet Ministrów Rady Europy i Radę Wykonwaczą UNESCO
     2. Decyzja o zaproszeniu państwa występującego o zgodę na przystąpienie do Konwencji jest podejmowana większością 2/3 Stron.
     3. Po wejściu w życie niniejszej Konwencji może przystąpić do niej Wspólnota Europejska w następstwie wniosku swoich Państw członkowskich, który będzie skierowany do jednego z depozytariuszy. W tym przypadku nie obowiżuje art. XI.3.2
     4. W przypadku każdego państwa przystępującego do niniejszej Konwencji, a także Wspólnoty Europejskiej Konwencja wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie jednego miesiąca od złożenia dokumentów o przystąpieniu u jednego z depozytariuszy.
     1. Strony konwencji będące jednocześnie Stronami jednej lub wiecej następujących Konwencji: Europejskiej Konwencji o równoważności dyplomów uprawniających do przyjęcia do szkół wyższych (1953, ETS Nr 15) wraz z Protokołem (1964, ETS Nr 49)
     Europejskiej Konwencji o równoważności okresów studiów uniwersyteckich (1956, ETS Nr 21);
     Europejskiej konwencji o akademickiem uznaniu kwalifikacji uniwersyteckich (1959. ETS 32);
     Międzynarodowej konwencji o uznaniu studiów, dyplomów wyższego wykształcenia i stopni naukowych w państwach arabskich i europejskich graniczących z Morzem Śródziemnym (1976)
     Konwencji o uznaniu studiów, dyplomów wyższego wykształcenia i stopni naukowych w państwach Regionu Europejskiego (1979)
     Europejskiej konwencji o ogólnej równoważności okresów studiów uniwersyteckich (1990, ETS Nr 138);
a)      będą stosowac niniejszą Konwencję w stosunkach wzajmneych;
b)      będą nadal stosować powyższe Konwencje, których są Stronami, w stosunkach z innymi Państwami Stronami tych Konwencji, nie będacymi stronami niniejszej Konwencji.
     2. Strony nieniejszej Konwencji zobowiązują się powstrzymywać od stawania się stronami Konwencji wymienionych w ust.1, których nie sa jeszcze Stronami, z wyjątkeim międzynrarodowej konwencji o uznaniu studiów, dypolomów i stopni dotyczących wyższego wykształcenia w państwach arabskich i europejskich graniczących z Morzem Śródzemnym.
     1. Każde Państwo, w momencie złożenia podpisu lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, może określić terytorium lub terytoria, do których ma zastosowanie Konwencja.
     2. Każde Państwo może w terminie późniejszym okreslić w deklaracji skierowanej do jednego z depozytariuszy rozrzerzenie terytorium, do którego ma zastosowanie Konwencja. W stosunku do tego obszaru wejdzie w życie pierwszego dania miesiąca następującego po upływie jednego miesiąca od daty otrzymania takiej deklaracji przez depozytariusza.
     3. Każda deklaracja, o której mowa w dwóch poprzednich ustępach, dotycząca określonego terytorium, może być wycofana przez złożenie notyfikacjiskierowanej do jednego z depozytariuszy. Wycofanie wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie jednego misieąca od daty otrzymania natyfikacji przez depozytariusza.
     1. Każda Strona moze w dowolnym czasie wypowiedzieć Konwencję w drodze zawiadomienia skierowanego do jednego z depozytariuszy.
     2. Wypowiedzenie takie wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie dwunastu miesięcy od momentu otrzymania instrumentu wypowiedzenia przez depozytariusza. Jednakże, wypowiedzenie nie wpłynie na decyzje o uznaniu, podjęte uprzednio na mocy postanowień niniejszej Konwencji.
     3. Wygaśnięcie niniejszej Konwencji lub zawieszenie jej stosowania w wyniku pogwałcenia przez jedną za stron istotnych postanowień służących realizacji zamierzeń lub celów Konwencji nastąpi zgodnie z prawem międzynarodowym.
     1. Każde Państwo, Stolica Apostolska oraz Wspólnota Europejska może w czasie składania podpisu lub dokumnetu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatweirdzenia lub przystąpienia, oświadczyć, że zastrzega sobie prawo do niestosowania się częsciowo lub całkowicie jednego lub więcej spośród następujących artykułów niniejszej Konwencji:
     artykułu IV.8
     artykułu V.3
     artykułu VI.3
     artykułu VIII.2
     artykułu IX.3
     Żadne inne zastrzerzenia nie są możliwe.
     2. Każda Strona, która złożyła zastrzeżenie na mocy poprzedniego ustępu, może je w całości lub częściowo wycofać, w drodze zawiadomiania skierowanego do jednego z depozytariuszy. Wycofanie wejdzie w życie d dniu otrzymania zawiadomienia przez depozytariusza.
     3. Strona, która złożyła zastrzeżenie odnośnie postaniowienia Konwencji, nie może żądać stosowania tego postanowienia przez inną Stronę; jednakże, jeśli jej zastrzeżenie jest częściowe lub warunkowe, może żądać stosowania tego postanowienia w stopniu, w jakim je sama akceptuje.
     1. Projekty poprawek do niniejszej Konwencji mogą być przyjęte przez Komitet Konwencji o uznaniu kwalifikacji związanych z uzyskaniem wyższego wykształcenia w Regionie Europejskim większością 2/3 Stron. Każda poprawka przyjęta w ten sposób będzie włączona do Protokołu niniejszej Konwencji. Protokół określi sposób wprowadzania jej w życie, który jednakże będzie wymagał wyrażenia zgody przez Strony, które będą nią związane.
     Żadna poprawka, zgodnie z procedurą określoną powyżej w ust. 1, nie może dotyczyć Rozdziału III niniejszej Konwencji
     Każda propozycja poprawki będzie zgłoszona jednemu z depozytariuszy, który przekaże ją Stronom przynajmniej na trzy miesiące przed spotkaniem Komitetu. Depozytariusz poinformuje o tym również Komitet Ministrów Rady Europy i Radę Wykonawczą UNESCO.
     1. Sekretarz Generalny Rady Europy oraz Dyrektor Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nmauki i Kultury będą depozytariuszami diniejszej Konwencji.
     2. Depozytariusz, u którego złożony został akt, notyfikacja lub powiadomienie, powiadomi Strony niniejszej Konwencji oraz inne Państwa członkowskie Rady Europy i/lub Regionu Europejskiego UNESCO o:
a)      każdym podpisie
b)      złozeniu dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia;
c)      każdej dacie wejścia w życie niniejszej Lkonwencji zgodnie z postanowieniami art. XI.2 i XI.3.4;
d)      każdym zastrzeżeniu dokonanym zgodnie z postanowieniami art. XI.7 oraz jego wycofaniu na mocy postanowień art. XI.7;
e)      każdym wypowiedzeniu niniejszej Konwencji na mocy art. XI.6;
f)      każdej deklaracji dokonanej zgodnie z postanowieniami art. II.1 lib art. II.2;
g)      każdej deklaracji dokonanej zgodnie z postanowieniami art. IV.5;
h)      każdym wniosku o przystąpienie zgodnym z postanowieniami art. XI.3;
i)      każdej propozycji zgłoszonej zgodnie z postanowieniami art. XI.8;
j)      każdym innym akcie, notyfikacji lub powiadomieniu odnoszącym się do niniejszej Konwencji.
     3. Depozytariusz, który otrzyma powiadomienie lub dokona notyfikacji zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji, natychmaist poinformuje o tym drugiego depozytariusza.
     Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni podpisali niniejszą Konwencję.
     Sporządzono w Lizbonie 11 kwietnia 1997 roku w językach angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim, przy czym cztery teksty są jednakowo autentyczne, w dwóch egzemplarzach, z których jeden zostanie złożony w archiwach Rady Europy, a drugi w archiwach w Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury. Uwierzytelnione odpisy zostaną wysłane do wszystkich państwa wyminionych w art. XI.1, Stolicy Apostolskiej i Wspólnoty Europejskiej, a także do Sekretariatu Organizacji Narodów Zjednoczonych.