Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do uznania przez prawo krajowe za przestępstwa karne, umyślnych czynów polegających na obiecywaniu, proponowaniu lub wręczaniu przez jakąkolwiek osobę, bezpośrednio lub pośrednio, jakichkolwiek nienależnych korzyści, jakiemukolwiek funkcjonariuszowi publicznemu tej Strony, dla niego samego (lub niej samej) lub na rzecz jakiejkolwiek innej osoby, w zamian za działanie lub powstrzymanie się od działania w wykonaniu jego (jej) funkcji.

Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do uznania przez prawo krajowe za przestępstwa karne, umyślnych czynów, polegających na żądaniu lub przyjmowaniu przez któregokolwiek z funkcjonariuszy publicznych tej Strony, bezpośrednio lub pośrednio, jakichkolwiek nienależnych korzyści, dla niego samego (lub niej samej) lub na rzecz jakiejkolwiek innej osoby, lub przyjmowaniu propozycji lub obietnicy takich korzyści, w zamian za działanie lub powstrzymanie się od działania w wykonaniu jego (jej) funkcji.

Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do uznania przez prawo krajowe za przestępstwa karne zachowana, o których mowa w Artykułach 2 i 3, jeśli dotyczą one jakiegokolwiek funkcjonariusza publicznego jakiegokolwiek innego Państwa.

Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do uznania przez prawo krajowe za przestępstwa karne zachowań, o których mowa w Artykułach 2 i 3, jeśli dotyczą one jakiejkolwiek osoby będącej członkiem jakiegokolwiek zgromadzenia przedstawicielskiego sprawującego władzę ustawodawczą lub administracyjną w jakimkolwiek innym Państwie.

Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do uznania przez prawo krajowe za przestępstwa karne, umyślnych czynów popełnianych w trakcie działalności gospodarczej, polegających na obiecywaniu, proponowaniu lub wręczaniu, bezpośrednio lub pośrednio, jakiejkolwiek osobie kierującej lub pracującej na rzecz jakiegokolwiek podmiotu gospodarczego w sektorze prywatnym, w jakimkolwiek charakterze, jakichkolwiek nienależnych korzyści, dla niej samej lub na rzecz jakiejkolwiek innej osoby, w zamian za działanie lub zaniechanie które naruszają ich obowiązki.

Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do uznania przez prawo krajowe za przestępstwa karne, umyślnych czynów popełnianych w trakcie działalności gospodarczej, polegających na żądaniu lub przyjmowaniu przez jakąkolwiek osobę kierującą lub pracującą na rzecz jakiegokolwiek podmiotu gospodarczego w sektorze prywatnym, w jakimkolwiek charakterze, jakichkolwiek nienależnych korzyści, lub akceptowaniu propozycji lub obietnicy takich korzyści w zamian za działanie lub zaniechanie, które naruszają ich obowiązki.

Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do uznania przez prawo krajowe za przestępstwa karne zachowań, o których mowa w Artykułach 2 i 3, jeśli dotyczą one jakiegokolwiek funkcjonariusza lub innego pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę w rozumieniu przepisów dla pracowników, jakiejkolwiek publicznej międzynarodowej lub ponadnarodowej organizacji lub ciała, których Strona jest członkiem, oraz jakiejkolwiek osoby,, czy to oddelegowanej czy też nie, wykonującej funkcje odpowiadające funkcjom .wykonywanym przez takich funkcjonariuszy lub agentów.

Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do uznania przez prawo krajowe za przestępstwa karne zachowań, o których mowa w Artykule 4, jeśli dotyczą one jakichkolwiek członków zgromadzeń parlamentarnych organizacji międzynarodowych lub ponadnarodowych, których Strona jest członkiem.

Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do uznania przez prawo krajowe za przestępstwa karne, umyślnych czynów, polegających na obiecywaniu, wręczaniu lub proponowaniu, bezpośrednio lub pośrednio, jakichkolwiek nienależnych korzyści, komukolwiek, kto stwierdza lub potwierdza, że może w zamian za to wywrzeć niewłaściwy wpływ na podjęcie decyzji przez którąkolwiek z osób wymienionych w Artykułach 2, 4 do 6, 9 do 11, dla niego samego (lub niej samej) lub na rzecz jakiejkolwiek innej osoby, oraz polegających na żądaniu lub przyjmowaniu takich korzyści lub przyjmowaniu propozycji lub obietnicy tychże w zamian za wywarcie takiego wpływu, niezależnie od tego, czy wpływ ten zostaje wywarty oraz od tego, czy przypuszczalny wpływ prowadziłby do zamierzonego skutku, czy też nie.

Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do uznania przez prawo krajowe za przestępstwa karne zachowań, o których mowa w Konwencji Rady Europy Nr 141, Artykuł 6 ustępy 1 i 2, pod warunkami tam określonymi, kiedy przestępstwo źródłowe jest którymkolwiek z przestępstw karnych określonych zgodnie z Artykułami 2 do 12 niniejszej Konwencji, w zakresie, w jakim Strona nie poczyniła zastrzeżeń dotyczących tych przestępstw, lub nie uznaje ich za poważne przestępstwa w rozumieniu swojego ustawodawstwa dotyczącego prania pieniędzy.

Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do uznania za przestępstwa podlegające sankcjom karnym lub innym, na mocy prawa krajowego, następujących umyślnych działań lub zaniechań, popełnionych w celu dokonania, ukrycia lub zamaskowania przestępstw, o których mowa w Artykułach 2 do 12, w zakresie, w jakim Strona nie zgłosiła zastrzeżenia:

a) przestępstwo zostało popełnione w całości lub w części na jej terytorium;

1. Każda ze stron może, w momencie składania podpisu lub składania instrumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub przystąpienia, poprzez oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy, zadeklarować, iż zastrzega sobie prawo do nie stosowania lub stosowania tylko w konkretnych przypadkach lub warunkach, reguł jurysdykcji określonych w ustępach 1 b) i c), niniejszego Artykułu lub jakiejkolwiek jego części.

1. Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne do zapewnienia, by osoby prawne mogły odpowiadać za przestępstwa karne czynnego przekupstwa, handlu wpływami i prania pieniędzy, określone zgodnie z niniejszą Konwencją, popełnione na ich korzyść przez jakąkolwiek osobę fizyczną, działającą indywidualnie, albo jako część organu osoby prawnej, która posiada wiodącą rolę w ramach osoby prawnej, na podstawie:

uprawnienia do podejmowania decyzji w imieniu tej osoby prawnej, lub

1. Biorąc pod uwagę poważny charakter przestępstw karnych określonych zgodnie z niniejszą Konwencją, każda Strona zapewni, w odniesieniu do przestępstw, określonych w Artykułach 2 do 14, skuteczne, proporcjonalne i zniechęcające sankcje i środki, obejmujące - w przypadku popełnienia tych przestępstw przez osoby fizyczne - kary pozbawienia wolności, które dają podstawę do ekstradycji.

Każda Strona przyjmie takie środki, jakie mogą być konieczne do zapewnienia specjalizacji osób i organów w zwalczaniu korupcji. Będą one dysponować konieczną niezależnością zgodnie z podstawowymi zasadami porządku prawnego Strony, w celu umożliwienia im skutecznego wykonywania ich funkcji w sposób wolny od niewłaściwych nacisków. Strona zapewni personelowi takich jednostek odpowiednie szkolenie i zasoby finansowe do wykonywania ich zadań.

Każda Strona przyjmie takie środki, jakie mogą być konieczne do zapewnienia, by organy publiczne, jak również wszyscy funkcjonariusze publiczni współpracowali, zgodnie z prawem krajowym, z organami, które są odpowiedzialne za wykrywanie i ściganie przestępstw karnych: a. przez informowanie tych ostatnich organów, z własnej inicjatywy, o uzasadnionych podejrzeniach, iż zostało popełnione którekolwiek z przestępstw karnych określonych zgodnie z Artykułami 2 do 14, i lub

1. Każda Strona przyjmie takie środki ustawodawcze i inne, jakie mogą być konieczne, wliczając w to zastosowanie specjalnych technik dochodzeniowych, zgodnie z prawem krajowym, dla ułatwienia gromadzenia dowodów dotyczących przestępstw określonych zgodnie z Artykułami 2 do 14 niniejszej Konwencji oraz identyfikacji, zlokalizowania, zamrożenia i zajęcia narzędzi i dochodów z korupcji lub mienia wartości którego odpowiada takim dochodom, podlegających środkom ustanowionym zgodnie z ustępem 3 Artykułu 19 niniejszej Konwencji.