MUZ * sapieha112.html

LEW SAPIEHA, herbu Lis (1557-1633)

Marszałek sejmu
zwyczajnego w Warszawie (4.X-25.XI.1582)

Pisarz wielki litewski od 1581, podkanclerzy litewski od 1585, kanclerz wielki litewski od 1589, wojewoda wileński od 1623, hetman wielki litewski od 1625.

Studiował w Lipsku, następnie pracował w kancelarii królewskiej Stefana Batorego pod kierunkiem Jana Zamoyskiego. W 1584 i 1600 posłował do Moskwy, popierając plany unii politycznej i kościelnej z Rosją. Brał udział w wojnach Stefana Batorego i Zygmunta III (m.in. w moskiewskiej wyprawie królewicza Władysława w 1618). Prowadził rokowania przed pokojem w Dywilinie (1619). Pełniąc obowiązki kanclerza uprządkował statut i zreorganizował sądownictwo na Litwie. Był doradcą Zygmunta III i zwolennikiem jego polityki zmierzającej do objęcia tronu moskiewskiego. Odbył wiele misji politycznych. Autor kilku prac, m.in. Sposób praw trybunalskich (1616).
Ojciec Kazimierza Lwa Sapiehy


Portret Lwa Sapiehy, XVIII w.

Malarz nieokreślony
olej, płótno, 200 x 111 cm
Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. MP 3367 MNW.