Artykuł 33
     W odniesieniu do spraw związanych z wypełnianiem zobowiązań zaciągniętych przez Państwa-Strony wobec niniejszej Konwencji, następujące organy będą właściwe:
     a) Międzyamerykańska Komisja Praw Człowieka, zwana dalej "Komisją"; oraz
     b) Międzyamerykański Trybunał Praw Człowieka, zwany dalej "Trybunałem".

Artykuł 34
     Międzyamerykańska Komisja Praw Człowieka będzie złożona z siedmiu członków, którzy będą osobami o wysokim poziomie moralnym oraz uznanej kompetencji w dziedzinie praw człowieka.

Artykuł 35
     Komisja będzie reprezentowała wszystkie państwa członkowskie Organizacji Państw Amerykańskich.

Artykuł 36
     1. Członkowie Komisji będą wybrani imiennie przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji, z listy kandydatów zaproponowanych przez rządy państw członkowskich.
     2. Każdy z tych rządów może zaproponować do trzech kandydatów, którzy mogą być obywatelami państw zgłaszających ich, lub jakiegokolwiek innego państwa członkowskiego Organizacji Państw Amerykańskich. W sytuacji, gdy lista obejmująca trzech kandydatów jest zgłoszona, przynajmniej jeden z nich będzie obywatelem innego państwa, niż to proponujące listę.

Artykuł 37
     1. Członkowie Komisji będą wybrani na okres czterech lat i mogą być wybrani ponownie tylko raz; jednakże mandat trzech spośród członków wybranych w pierwszych wyborach wygaśnie z upływem dwóch lat. Bezpośrednio po wyborach Zgromadzenie Ogólne określi w drodze losowania nazwiska takich trzech członków.
     2. Członkami Komisji nie mogą być dwaj obywatele tego samego państwa.

Artykuł 38
     Wakaty, które mogą pojawić się w Komisji z przyczyn innych, niż zwykłe wygaśnięcie mandatu, będą zapełnione przez Stałą Radę Organizacji, zgodnie z postanowieniami Statutu Komisji.

Artykuł 39
     Komisja opracuje swój Statut, który prześle do zatwierdzenia Zgromadzeniu Ogólnemu.
     Ustali ona swój własny Regulamin.

Artykuł 40
     Obsługa biurowa Komisji będzie zapewniona przez właściwy wyspecjalizowany oddział Sekretariatu Generalnego Organizacji. Oddział taki będzie zaopatrzony w specjalne środki, niezbędne dla wy-pełnienia zadań powierzonych mu przez Komisję.
     Część 2. Funkcje

Artykuł 41
     Główną funkcją Komisji będzie popieranie poszanowania i obrony praw człowieka.
     W realizacji swojego mandatu Komisja będzie miała następujące obowiązki i możliwości:
     a) rozwijanie świadomości ludów Ameryki w zakresie praw człowieka;
     b) sporządzanie rekomendacji dla rządów państw członkowskich, gdy Komisja uważa to za słuszne, celem przyjęcia postępowych środków na rzecz praw człowieka, w ramach ich prawa krajowego oraz przepisów konstytucyjnych, jak również właściwych środków dla dalszego przestrzegania tych praw;
     c) przygotowywanie takich studiów lub sprawozdań, które uzna za słuszne dla realizacji swoich obowiązków;
     d) zwracanie się do rządów państw członkowskich o zapewnienie jej informacji co do środków przyjętych przez nie w sprawach praw człowieka;
     e) odpowiadanie, za pośrednictwem Sekretariatu Generalnego Organizacji Państw Amerykańskich, na pytania państw członkowskich dotyczące spraw związanych z prawami człowieka oraz zapewnia-nie tym państwom, w granicach swoich możliwości, usług doradczych, o które państwa te proszą;
     f) podejmowanie działania w sprawie skarg i innych zawiadomień przekazanych jej zgodnie z po-stanowieniami Artykułów 44 do 51 niniejszej Konwencji; oraz
     g) przesyłanie rocznego sprawozdania do Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Państw Amerykańskich.

Artykuł 42
     Państwa-Strony prześlą do Komisji kopię każdego sprawozdania lub studium, jakie corocznie przesyłają do Komitetu Wykonawczego Międzyamerykańskiej Rady Gospodarczej i Społecznej oraz Międzyamerykańskiej Rady do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury, w stosownych dziedzinach, w celu umożliwienia Komisji czuwania nad popieraniem praw wynikających z gospodarczych, socjalnych, oświatowych, naukowych i kulturalnych standardów ustanowionych w Karcie Organizacji Państw Amerykańskich, w postaci poprawionej przez Protokół z Buenos Aires.

Artykuł 43
     Państwa-Strony zobowiązują się dostarczyć Komisji wszelką informację, o którą może ona prosić, co do sposobu, w jaki ich prawo krajowe zapewnia skuteczne stosowanie wszelkich postanowień niniejszej Konwencji.
     Część 3. Kompetencje

Artykuł 44
     Każda osoba lub grupa osób albo każde ciało pozarządowe, prawnie uznane przez jedno lub więcej państw członkowskich Organizacji, może wnosić skargi do Komisji, zawierające zawiadomienia lub skargi dotyczące naruszenia Konwencji przez Państwo-Stronę.

Artykuł 45
     1. Każde Państwo-Strona może, w czasie składania swojego dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia do niniejszej Konwencji albo w każdym późniejszym terminie, oświadczyć, że uznaje właściwość Komisji do przyjmowania i rozważania zawiadomień, w których Państwo-Strona twierdzi, że inne Państwo-Strona naruszyło prawo człowieka ustanowione w niniejszej Konwencji.
     2. Zawiadomienia składane na mocy niniejszego artykułu mogą być przyjęte i rozpatrzone tylko wtedy, gdy są złożone przez Państwo-Stronę, które złożyło wspomniane wyżej oświadczenie uznające właściwość Komisji. Komisja nie przyjmie jakiegokolwiek zawiadomienia przeciwko Państwu-Stronie, które nie złożyło takiego oświadczenia.
     3. Oświadczenie dotyczące uznania właściwości może być uczynione co do swojej mocy na czas
     nieograniczony, na czas oznaczony lub dla konkretnej sprawy.
     4. Oświadczenia będą złożone w Sekretariacie Generalnym Organizacji Państw Amerykańskich, który prześle ich kopie państwom członkowskim tej Organizacji.

Artykuł 46
     1. Przyjęcie przez Komisję skargi lub zawiadomienia wniesionego zgodnie z Artykułami 44 do 45, będzie poddane następującym wymogom, że:
     a) środki odwoławcze przewidziane w prawie krajowym zostały uruchomione i wykorzystane, zgodnie z powszechnie uznanymi zasadami prawa międzynarodowego;
     b) skarga lub zawiadomienie są wniesione w terminie sześciu miesięcy od daty, w której strona twierdząca o naruszeniu jej praw, została zawiadomiona o ostatecznym orzeczeniu;
     c) sprawa będąca przedmiotem skargi lub zawiadomienia nie jest w toku rozpatrywania w ramach innej międzynarodowej procedury rozstrzygania; oraz
     d) w przypadku Artykułu 44, skarga zawiera nazwisko, obywatelstwo, wykonywane zajęcie, miejsce zamieszkania oraz podpis osoby lub osób, albo prawnego przedstawiciela organu wnoszącego skargę.
     2. Postanowienia ustępów 1.a i 1.b niniejszego artykułu nie mają zastosowania, gdy:
     a) ustawodawstwo krajowe danego państwa nie zapewnia właściwego wymiaru sprawiedliwości dla ochrony prawa lub praw, które przypuszczalnie zostały naruszone;
     b) stronie twierdzącej o naruszeniu jej praw odmówiono dostępu do środków odwoławczych prze-widzianych prawem krajowym lub przeszkodzono w ich wykorzystaniu, albo
     c) doszło do niepożądanej zwłoki w osiągnięciu ostatecznego orzeczenia w związku z wyżej wspomnianym środkami odwoławczymi.

Artykuł 47
     Komisja uzna za niedopuszczalną skargę lub zawiadomienie wniesione na mocy Artykułów 44 lub 45, jeżeli:
     a) którykolwiek z wymogów wskazanych w Artykule 46 nie został spełniony;
     b) skarga lub zawiadomienie nie wskazuje faktów zmierzających do ustalenia naruszenia praw gwarantowanych niniejszą Konwencją;
     c) oświadczenia skarżącego się lub państwa wskazują na to, że skarga lub zawiadomienie jest oczywiście bezpodstawna lub oczywiście błędna; albo
     d) skarga lub zawiadomienie jest zasadniczo taka sama, jak ta wcześniej zbadana przez Komisję lub przez inną organizację międzynarodową.
     Część 4. Procedura

Artykuł 48
     1. Po otrzymaniu skargi lub zawiadomienia, zawierającego twierdzenie o naruszeniu któregokolwiek z praw chronionych przez niniejszą Konwencję, Komisja będzie postępować w następujący sposób:
     a) Jeżeli uzna ona skargę lub zawiadomienie za dopuszczalne, to zwróci się o informację do rządu państwa wskazanego jako odpowiedzialne za przypuszczalne naruszenie oraz zapewni temu rządowi odpis stosownych części skargi lub zawiadomienia. Taka informacja będzie dostarczona w rozsądnym czasie, określonym przez Komisję zgodnie z okolicznościami każdej sprawy.
     b) Po uzyskaniu informacji albo po upływie oznaczonego terminu czasu, w którym nie uzyskano informacji, Komisja oceni, czy nadal istnieją podstawy skargi lub zawiadomienia. Jeżeli nie istnieją, to Komisja zarządzi zamknięcie rejestru.
     c) Komisja może również uznać skargę lub zawiadomienie za niedopuszczalne lub błędne, w świetle informacji lub dowodów otrzymanych później.
     d) Jeżeli rejestr nie zostanie zamknięty, to Komisja - za wiedzą stron - zbada sprawę wskazaną w skardze lub zawiadomieniu, celem weryfikacji faktów. Jeżeli jest to konieczne i słuszne, Komisja przeprowadzi śledztwo, dla którego skutecznego prowadzenia może się ona zwrócić do zainteresowanych państw o zapewnienie jej wszelkich niezbędnych udogodnień.
     e) Komisja może zwracać się do państw zainteresowanych o dostarczenie jej wszelkiej stosownej informacji oraz, jeżeli o to wnoszono, wysłucha ustnych oświadczeń lub przyjmie pisemne oświadczenia od zainteresowanych stron.
     f) Komisja odda się do dyspozycji zainteresowanych stron celem polubownego załatwienia sprawy, na zasadzie poszanowania praw człowieka uznanych w niniejszej Konwencji.
     2. Jednakże, w poważnych i pilnych sprawach, samo przedłożenie skargi lub zawiadomienia, spełniające wszelkie wymogi formalne dopuszczalności, będzie niezbędną przesłanką dla Komisji w celu prowadzenia śledztwa, za uprzednią zgodą państwa, na którego terytorium domniemane naruszenie miało miejsce.

Artykuł 49
     Jeżeli osiągnięto polubowne załatwienie sprawy, zgodnie z paragrafem 1.f Artykułu 48, Komisja sporządzi sprawozdanie, które będzie przekazane wnoszącemu skargę oraz Państwom-Stronom niniejszej Konwencji, a następnie podane do wiadomości Sekretarza Generalnego Organizacji Państw Amerykańskich, celem opublikowania. Sprawozdanie to będzie zawierać zwięzłą wypowiedź co do faktów oraz osiągniętego rozwiązania. Jeżeli którakolwiek strona w sprawie o to prosi, zapewniona zostanie najpełniejsza z możliwych informacja.

Artykuł 50
     Jeżeli polubowne załatwienie sprawy nie zostanie osiągnięte, to Komisja - w terminie określonym przez jej Statut - sporządzi sprawozdanie ustalające fakty i prezentujące jej wnioski. W sytuacji, gdy sprawozdanie w całości lub w części nie odzwierciedla jednomyślności członków Komisji, każdy członek może do niego dołączyć opinię odrębną. Pisemne lub ustne wypowiedzi stron, uczynione zgodnie z paragrafem 1.e Artykułu 48, będą również załączone do sprawozdania.
     2. Sprawozdanie będzie przesłane zainteresowanym państwom, które nie będą mogły go opublikować.
     3. Przesyłając sprawozdanie, Komisja może czynić takie propozycje i rekomendacje, które uważa za słuszne.

Artykuł 51
     1. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od daty przekazania sprawozdania Komisji państwom zainteresowanym, sprawa nie zostanie ani załatwiona, ani przekazana przez Komisję lub zainteresowane państwo do Trybunału, a jego właściwość uznana, to Komisja - głosując bezwzględną większością głosów swoich członków - może ustalić swoją opinię oraz wnioski dotyczące problemu przekazanego jej do rozpatrzenia.
     2. Tam, gdzie to właściwe, Komisja poczyni stosowne zalecenia oraz określi termin, w jakim państwo ma podjąć ciążące na nim środki, naprawiające tę rozpoznaną sytuację.
     3. Po upływie tak określonego terminu, Komisja zadecyduje, bezwzględną większością głosów członków, czy państwo podjęło adekwatne środki oraz czy opublikować jej sprawozdanie.

Artykuł 52
     1. Trybunał będzie składał się z siedmiu sędziów, obywateli Państw członkowskich Organizacji, wybranych imiennie spośród prawników o najwyższym autorytecie moralnym oraz o uznanej kompetencji w dziedzinie praw człowieka, którzy posiadają kwalifikacje wymagane dla wykonywania najwyższych funkcji sądowych, zgodnie z prawem państwa, którego są obywatelami lub państwa, które proponuje ich jako kandydatów.
     2. Sędziami nie mogą być dwaj obywatele tego samego państwa.

Artykuł 53
     1. Sędziowie Trybunału będą wybrani w tajnym głosowaniu, bezwzględną większością głosów Państw-Stron niniejszej Konwencji, w Zgromadzeniu Ogólnym Organizacji, spośród wszystkich kandydatów proponowanych przez te państwa.
     2. Każde Państwo-Strona może zaproponować do trzech kandydatów, obywateli państwa zgłaszającego ich lub jakiegokolwiek innego państwa członkowskiego Organizacji Państw Amerykańskich. W sytuacji, gdy lista obejmująca trzech kandydatów jest zgłoszona, przynajmniej jeden z nich będzie obywatelem innego państwa, niż to proponujące listę.

Artykuł 54
     1. Sędziowie Trybunału będą wybrani na okres sześciu lat i mogą być wybrani ponownie tylko jeden raz. Mandat trzech spośród sędziów wybranych w pierwszych wyborach wygasa z upływem trzech lat. Bezpośrednio po wyborach Zgromadzenie Ogólne określi w drodze losowania nazwiska trzech takich sędziów.
     2. Sędzia wybrany na miejsce sędziego, którego kadencja jeszcze nie upłynęła, będzie sprawował swój urząd do zakończenia kadencji poprzednika.
     3. Sędziowie będą sprawowali swój urząd, aż do upływu kadencji. Jednakże będą oni nadal sprawowali swój urząd w odniesieniu do spraw, które zaczęli rozpatrywać i które są nadal w toku, a z tego powodu nie będą oni zastąpieni przez nowo wybranych sędziów.

Artykuł 55
     1. Jeżeli sędzia jest obywatelem któregokolwiek z Państw-Stron w sprawie przekazanej do Trybunału, zachowa on swoje prawo do rozpatrzenia tej sprawy.
     2. Jeżeli jeden z sędziów wyznaczonych do rozpatrzenia sprawy jest obywatelem jednego z Państw-Stron w sprawie, to każde inne Państwo-Strona w sprawie może wyznaczyć, według swojego uznania, osobę do pełnienia funkcji sędziego ad hoc w Trybunale.
     3. Jeżeli wśród sędziów wyznaczonych do rozpatrzenia sprawy żaden nie jest obywatelem któregokolwiek z Państw-Stron w sprawie, to każde z tych państw może wyznaczyć swojego sędziego ad hoc.
     4. Sędzia ad hoc będzie posiadał kwalifikacje wskazane w Artykule 52.
     5. Jeżeli kilka Państw-Stron niniejszej Konwencji miałoby taki sam interes w sprawie, to dla celów powyższych postanowień, będą one uznane za pojedynczą stronę. W przypadku wątpliwości decyduje Trybunał.

Artykuł 56
     Pięciu sędziów będzie stanowiło quorum dla obrad Trybunału.

Artykuł 57
     Komisja będzie reprezentowana we wszystkich sprawach przed Trybunałem.

Artykuł 58
     1. Trybunał będzie miał swoją siedzibę w miejscu określonym przez Państwa-Strony niniejszej Konwencji w Zgromadzeniu Ogólnym Organizacji; jednakże może się on przenieść na terytorium któregokolwiek z państw członkowskich Organizacji Państw Amerykańskich, jeżeli większość Trybunału uważa to za pożądane i za uprzednią zgodą danego państwa. Siedziba Trybunału może być zmieniona przez Państwa-Strony niniejszej Konwencji w Zgromadzeniu Ogólnym większością dwóch trzecich głosów.
     2. Trybunał wyznaczy własnego Sekretarza.
     3. Sekretarz będzie pełnił swój urząd w miejscu, w którym Trybunał ma swoją siedzibę oraz będzie obecny na posiedzeniach, które Trybunał może odbywać poza swoją siedzibą.

Artykuł 59
     Trybunał utworzy swój Sekretariat, który będzie działał pod kierownictwem Sekretarza Trybunału, zgodnie z administracyjnymi zasadami Sekretariatu Generalnego Organizacji, w każdym dającym się pogodzić z niezawisłością Trybunału, względzie. Personel Sekretariatu Trybunału będzie wyznaczony przez Sekretarza Generalnego Organizacji, w porozumieniu z Sekretarzem Trybunału.

Artykuł 60
     Trybunał opracuje swój Statut, który prześle celem zatwierdzenia Zgromadzeniu Ogólnemu. Przyjmie on swoje własne Reguły Proceduralne.
     Część 2. Jurysdykcja i funkcje

Artykuł 61
     1. Wyłącznie Państwa-Strony oraz Komisja będą miały prawo do wnoszenia sprawy do Trybunału.
     2. Dla rozpatrzenia sprawy przez Trybunał niezbędne jest zrealizowanie trybów postępowania przewidzianych w Artykułach 48 do 50.

Artykuł 62
     1. Państwo-Strona może, w czasie składania swojego dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia do niniejszej Konwencji albo w każdym późniejszym terminie, oświadczyć, że uznaje za wiążącą ipso facto i nie wymagającą szczególnego porozumienia, jurysdykcję Trybunału we wszystkich sprawach
     odnoszących się do interpretacji i stosowania niniejszej Konwencji.
     2. Oświadczenie takie może być złożone bezwarunkowo, pod warunkiem wzajemności, na oznaczony czas lub dla konkretnych spraw. Będzie ono przedstawione Sekretarzowi Generalnemu Organizacji, który prześle jego kopie do innych państw członkowskich Organizacji oraz Sekretarza Trybunału.
     3. Jurysdykcja Trybunału będzie obejmować wszelkie sprawy dotyczące interpretacji i stosowania postanowień niniejszej Konwencji, przekazane do Trybunału, z zastrzeżeniem, że Państwa-Strony w sprawie uznają lub uznały taką jurysdykcję, czy to na mocy oświadczenia zgodnie z poprzednim
     ustępem, czy w drodze specjalnego porozumienia.

Artykuł 63
     1. Jeżeli Trybunał stwierdzi, że miało miejsce naruszenie prawa lub wolności chronionych niniejszą Konwencją, to zarządzi, aby strona pokrzywdzona miała zapewnione korzystanie z jej prawa lub wolności, które zostało naruszone. Trybunał zarządzi także, jeżeli to właściwe, aby zostały naprawione skutki środków lub sytuacji stanowiących naruszenie takiego prawa lub wolności oraz zostało zapłacone słuszne odszkodowanie stronie pokrzywdzonej.
     2. W sprawach wyjątkowej wagi i pilności, oraz gdy jest to konieczne do uniknięcia niemożliwej do naprawienia szkody osobistej, Trybunał przyjmie takie środki tymczasowe, które uważa za stosowne w sprawach podlegających jego rozpoznaniu. W odniesieniu do sprawy jeszcze nie przekazanej do Trybunału, może on działać na wniosek Komisji.

Artykuł 64
     1. Państwa członkowskie Organizacji mogą zasięgać rady Trybunału w zakresie interpretacji niniejszej Konwencji lub innych traktatów dotyczących ochrony praw człowieka w państwach amerykańskich. W podobny sposób, w zakresie swojej kompetencji, mogą zasięgać rady Trybunału organy wyliczone w Rozdziale X Karty Organizacji Państw Amerykańskich, w jej poprawionej przez Protokół z Buenos Aires postaci.
     2. Trybunał, na wniosek państwa członkowskiego Organizacji, może zapewnić temu państwu opinie dotyczące zgodności wszelkich praw krajowych tego państwa z wyżej wspomnianymi dokumentami międzynarodowymi.

Artykuł 65
     Na każdą regularną sesję Zgromadzenia Ogólnego Państw Amerykańskich, Trybunał prześle - do rozważenia przez Zgromadzenie - sprawozdanie dotyczące jego pracy za poprzedni rok. Wskaże on, w szczególności, te sprawy, w których państwo nie zastosowało się do jego orzeczeń oraz poczyni wszelkie stosowne rekomendacje.
     Część 3. Procedura

Artykuł 66
     1. Do każdego wyroku podane będzie uzasadnienie.
     2. Jeżeli wyrok nie odzwierciedla, w całości lub w części, jednomyślnej opinii sędziów, każdy sędzia będzie miał prawo dołączyć do wyroku swoją opinię odrębną.

Artykuł 67
     Wyrok Trybunału będzie ostateczny i nie podlega odwołaniu. W przypadku braku zgody co do znaczenia lub zakresu wyroku, Trybunał dokona jego interpretacji na wniosek którejkolwiek ze stron, pod warunkiem, że taki wniosek jest złożony w ciągu dziewięćdziesięciu dni od daty zawiadomienia o wyroku.

Artykuł 68
     1. Państwa-Strony niniejszej Konwencji zobowiązują się stosować do wyroku Trybunału w każdej sprawie, w której są stronami.
     2. Ta część wyroku, która przewiduje naprawienie szkody, może być wykonana w danym państwie, zgodnie z krajową procedurą rządzącą egzekucją orzeczeń przeciwko państwu.

Artykuł 69
     Strony w sprawie będą zawiadomione o wyroku Trybunału oraz będzie on przesłany do Państw-Stron niniejszej Konwencji.

Artykuł 70
     1. Sędziowie Trybunału oraz członkowie Komisji będą korzystali, od momentu ich wybrania i w czasie sprawowania urzędu, z immunitetów przysługujących przedstawicielom dyplomatycznym, zgodnie z prawem międzynarodowym. W czasie wykonywania swoich funkcji urzędowych, będą oni dodatkowo korzystali z przywilejów dyplomatycznych, koniecznych dla wykonywania ich obowiązków.
     2. W żadnym czasie sędziowie Trybunału lub członkowie Komisji nie będą pociągani do odpowiedzialności za jakąkolwiek decyzję lub opinię wydaną w związku z wykonywaniem ich funkcji.

Artykuł 71
     Stanowiska sędziego Trybunału lub członka Komisji są nie do pogodzenia z jakąkolwiek inną działalnością, która mogłaby wpływać na niezawisłość albo bezstronność takiego sędziego lub członka, tak jak jest to określone w odpowiednich statutach.

Artykuł 72
     Sędziowie Trybunału oraz członkowie Komisji otrzymają wynagrodzenie i zwrot kosztów podróży w formie i na warunkach określonych w ich statutach, z uwzględnieniem wagi i niezawisłości urzędu. Takie wynagrodzenia i koszty podróży zostaną określone w budżecie Organizacji Państw Amerykańskich, który będzie także obejmował wydatki Trybunału i jego Sekretariatu. W tym celu, Trybunał opracuje swój własny budżet oraz prześle go do zatwierdzenia Zgromadzeniu Ogólnemu, za pośrednictwem Sekretariatu Generalnego. Sekretariat Generalny nie może wprowadzać do tego budżetu żadnych zmian.

Artykuł 73
     Zgromadzenie Ogólne może, wyłącznie na wniosek Komisji lub Trybunału, w zależności od sprawy, określić sankcje, które będą stosowane wobec członków Komisji lub sędziów Trybunału, jeżeli istnieją ku temu uzasadnione podstawy, tak jak to określają stosowne statuty. W przypadku członków Komisji będzie wymagana większość dwóch trzecich głosów państw członkowskich Organizacji dla podjęcia decyzji, natomiast w przypadku sędziów Trybunału wymagana będzie także większość dwóch trzecich głosów Państw-Stron niniejszej Konwencji.