Zgodnie z ustępem 2 przepisu 9 niniejszej konwencji zakaz zatapiania nie ma zastosowania do usuwania do morza urobku z pogłębiania dna, pod warunkiem, że:

1. nie zawiera on znacznych ilości ani stężeń substancji, które mają być określone przez Komisję i wymienione w załącznikach I i II do niniejszej konwencji; oraz

2. zatopienie jest przeprowadzone w myśl specjalnego zezwolenia wydanego uprzednio przez właściwą władzę krajową albo
        a)na obszarze morza terytorialnego Umawiającej się Strony; albo
        b)w przypadkach koniecznych, poza obszarem morza terytorialnego, po uprzednich konsultacjach z Komisją.

Wydając takie zezwolenia, Umawiająca się Strona będzie przestrzegać postanowień przepisu 3 niniejszego załącznika.

1. Właściwa władza krajowa wspomniana w ustępie 2 artykułu 9 niniejszej konwencji będzie:
        a)wydawać specjalne zezwolenia przewidziane w przepisie 1 niniejszego załącznika,
        b)prowadzić rejestry rodzaju i ilości substancji dopuszczonych do zatopienia oraz obejmujące miejsce, czas i sposób zatopienia;
        c)zbierać dostępne informacje dotyczące rodzaju i ilości substancji zatopionych na obszarze Morza Bałtyckiego ostatnio i do czasu wejścia w życie niniejszej konwencji, jeżeli zatopione substancje, o których mowa, mogły spowodować skażenie wody lub organizmów na obszarze Morza Bałtyckiego, zostać wyłowione sprzętem rybackim lub spowodować szkodę w inny sposób, jak również informacje dotyczące miejsca, czasu i sposobu takiego zatapiania.

2. Właściwa władza krajowa będzie wydawać specjalne zezwolenia zgodnie z przepisem 1 niniejszego załącznika odnośnie do materiałów przewidzianych do zatopienia na obszarze Morza Bałtyckiego:
        a)ładowanych na jej terytorium,
        b)ładowanych na statki morskie lub statki powietrzne zarejestrowane na jej terytorium lub pływające pod jej banderą, gdy ładunek odbywa się na terytorium Państwa nie będącego Stroną niniejszej konwencji.

3. Przy wydawaniu zezwoleń w myśl punktu 1. a) właściwa władza krajowa będzie przestrzegać przepisu 3 niniejszego załącznika, jak również takich dodatkowych kryteriów, środków i wymagań, jakie mogą zostać uznane za stosowne.

4. Każda Umawiająca się Strona będzie składała Komisji i w miarę potrzeby innym Umawiającym się Stronom informacje określone w punkcie 1. c) przepisu 2 niniejszego załącznika. Sposób przekazywania i rodzaj takich informacji będą określone przez Komisję.

Przy wydawaniu specjalnych zezwoleń zgodnie z przepisem 1 niniejszego załącznika właściwa władza krajowa będzie brać pod uwagę:

1. Ilość urobku z pogłębiania dna przewidzianego do zatopienia.

2. Zawartość substancji, o których mowa w załącznikach I i II do niniejszej konwencji.

3. Miejsce (np. współrzędne obszaru zatopienia, głębokość i odległość od brzegu) i jego położenie w stosunku do obszarów będących przedmiotem specjalnego zainteresowania (np. obszary rekreacyjne, obszary składania ikry, wylęgu, połowów itp.).

4. Cechy charakterystyczne wody, jeżeli zatapianie dokonywane jest poza obszarem morza terytorialnego, obejmujące:
        a)właściwości hydrograficzne (np. temperatura, zasolenie, gęstość, przekrój pionowy),
        b)właściwości chemiczne (np. pH, tlen rozpuszczony, biogeny),
        c)właściwości biologiczne (np. produkcja pierwotna i organizmy bentosowe).

Dane te powinny zawierać wystarczające informacje o średnich rocznych poziomach, a także o sezonowych wahaniach właściwości wymienionych w tym ustępie.

5. Istnienie i wpływ innego zatapiania, które mogło być dokonane w obszarze zatapiania.

Zgłoszenie dokonane zgodnie z ustępem 5 artykułu 9 niniejszej konwencji będzie zawierać następujące informacje:

1. Miejsce zatopienia, cechy charakterystyczne zatopionego materiału oraz podjęte środki zaradcze:
        a)miejsce (np. współrzędne miejsca przypadkowego zatopienia, głębokość i odległość od brzegu);
        b)sposób umieszczenia;
        c)ilość i skład zatopionej substancji, jak również jej właściwości fizyczne (np. rozpuszczalność i gęstość), chemiczne i biochemiczne (np. zapotrzebowanie tlenu, biogeny) i biologiczne (np. obecność wirusów, bakterii, drożdży, pasożytów);
        d)toksyczność;
        e)zawartość substancji wymienionych w załącznikach I i II do niniejszej konwencji;
        f)własności rozpraszające (np. wpływ prądów i wiatru, poziome i pionowe mieszanie);
        g)cechy charakterystyczne wody (np. temperatura, pH, warunki oksydacyjno-redukcyjne, zasolenie, stratyfikacja);
        h)cechy charakterystyczne dna (np. topografia, charakterystyka geologiczna i warunki oksydacyjno-redukcyjne);
        i)podjęte środki zaradcze i następujące po nich działania przeprowadzane lub planowane.

2. Względy i warunki natury ogólnej:
        a)prawdopodobny wpływ na walory rekreacyjne (np. substancje pływające lub wyrzucane na brzeg, mętność, niemiły zapach, zmiana barwy wody i pienienie);
        b)prawdopodobny wpływ na życie w morzu, populację ryb i skorupiaków, zasoby i połów ryb, zbiory i uprawę wodorostów; oraz
        c)prawdopodobny wpływ na inne sposoby użytkowania morza (np. obniżenie jakości wody do użytku przemysłowego, podwodna korozja budowli, zakłócenia eksploatacji statków przez materiały pływające, zakłócenia rybołówstwa lub żeglugi oraz ochrona obszarów o specjalnym znaczeniu dla celów nauki lub ochrony przyrody).