(1) Członkowie Parlamentu Europejskiego delegowani przez Republikę Austrii wybierani są w wyborach równych, bezpośrednich, w głosowaniu tajnym i osobistym, według zasady proporcjonalności, przez mężczyzn i kobiety, którzy przed 1 stycznia roku wyborów ukończyli 18 lat, a w dniu wyborów posiadają obywatelstwo austriackie i według prawa Unii Europejskiej nie zostali pozbawieni praw wyborczych albo posiadają obywatelstwo innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i według prawa Unii posiadają prawa wyborcze. Bliższe postanowienia reguluje ustawa federalna.

(2) Dla wyborów do Parlamentu Europejskiego terytorium federalne stanowi jednolity okręg wyborczy.

(3) Wybrani mogą być wszyscy mężczyźni i kobiety, którzy przed 1 stycznia roku wyborów ukończyli 19 lat i w dniu wyborów albo posiadają obywatelstwo austriackie i według prawa Unii Europejskiej nie zostali pozbawieni praw wyborczych, albo posiadają obywatelstwo innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i według prawa Unii posiadają prawo wybieralności.

(4) Pozbawienie prawa wybierania i prawa wybieralności może nastąpić tylko na skutek wyroku sądowego.

(5) Przeprowadzenie i kierowanie wyborami do Parlamentu Europejskiego należy do komisji wyborczych powołanych do przeprowadzenia wyborów do Rady Narodowej. Oddanie głosu za granicą nie musi następować przed komisją wyborczą. Bliższe postanowienia o oddawaniu głosu za granicą mogą być uchwalone przez Radę Narodową większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy jej członków.

(6) Spisy wyborców sporządzane są przez gminy jako zadanie zlecone.

(1) Osobom zatrudnionym z służbie publicznej, jeśli ubiegają się o mandat w Parlamencie Europejskim, należy zapewnić urlop na czas potrzebny na ubieganie się o mandat. Osoby zatrudnione w służbie publicznej, które zostały wybrane do Parlamentu Europejskiego, są na czas sprawowania mandatu zwolnione z wykonywania obowiązków służbowych bez wynagrodzenia. Szczegóły określa ustawa.

(2) Nauczyciele uniwersyteccy mogą kontynuować swoją działalność badawczą, nauczycielską i egzaminacyjną także w okresie zasiadania w Parlamencie Europejskim. Wynagrodzenie służbowe ustala się odpowiednio do rzeczywiście wykonanej pracy, nie może ono jednak przekraczać 25 % wynagrodzenia nauczyciela w szkole wyższej.

(3) W zakresie, w jakim niniejsza Federalna Ustawa Konstytucyjna przewiduje niepołączalność funkcji z przynależnością lub minioną przynależnością do Rady Narodowej, funkcje te są również niepołączalne z przynależnością lub minioną przynależnością do Parlamentu Europejskiego.

(1) Współudział Austrii w mianowaniu członków Komisji, Trybunału, Trybunału Pierwszej Instancji, Trybunału Obrachunkowego, Rady Administracyjnej Europejskiego Banku Inwestycyjnego, Komisji Gospodarczo-Społecznej i Komisji Regionów jest realizowany przez Rząd Federalny.

(2) Przy mianowaniu członków Komisji, Trybunału, Trybunału Pierwszej Instancji, Trybunału Obrachunkowego, Rady Administracyjnej Europejskiego Banku Inwestycyjnego Rząd Federalny uzyskać winien zgodę Komisji Głównej Rady Narodowej. Rząd Federalny informuje o zamierzonych decyzjach równocześnie Komisję Główną Rady Narodowej i Prezydenta Federalnego.

(3) Przy mianowaniu członków Komisji Społeczno-Gospodarczej Rząd Federalny zbiera propozycje ustawowych i innych przedstawicielstw zawodowych różnych grup życia gospodarczego i społecznego.

(4) Austriacki współudział w mianowaniu członków i zastępców członków Komisji Regionów następuje na podstawie propozycji krajów oraz Austriackiego Związku Miast i Austriackiego Związku Gmin. Każdy kraj proponuje jednego, a Austriacki Związek Miast i Austriacki Związek Gmin wspólnie trzech przedstawicieli.

(5) O nazwiskach członków mianowanych, zgodnie z ust. 3 i 4, Rząd Federalny informuje Radę Narodową. O nazwiskach członków mianowanych, zgodnie z ust. 2, 3 i 4, Rząd Federalny informuje Radę Federalną.

(1) Federacja informuje kraje o wszystkich zamierzeniach w ramach Unii Europejskiej, które dotyczą samodzielnego zakresu działania krajów lub z innych względów są dla nich interesujące oraz daje im możliwość zajęcia stanowiska. Swoje stanowiska kraje kierują do Federalnego Urzędu Kanclerskiego. To samo obowiązuje w stosunku do gmin, o ile dotyczy własnego zakresu działania lub ważnych interesów gmin. Reprezentowanie gmin w tych sprawach należy do Austriackiego Związku Miast i Austriackiego Związku Gmin (art. 115 ust. 3).

(2) Jeżeli kraje przedstawiły federacji jednolite stanowisko w stosunku do zamierzenia w ramach Unii Europejskiej, które dotyczy spraw należących do ustawodawstwa krajów, to federacja jest związana tym stanowiskiem w negocjacjach i głosowaniach w Unii Europejskiej. Federacja może odstąpić od niego tylko z nieodpartych powodów polityki zagranicznej i integracyjnej. Federacja podaje niezwłocznie krajom te powody.

(3) O ile zamierzenie w ramach Unii Europejskiej dotyczy także spraw, w których ustawodawstwo należy do krajów, Rząd Federalny może przekazać uczestnictwo w podejmowaniu decyzji w Radzie imiennie mianowanemu przez kraje przedstawicielowi. Realizacja tego uprawnienia następuje przy udziale właściwego członka Rządu Federalnego i w uzgodnieniu z nim. Przedstawiciel krajów jest przy tym w sprawach ustawodawstwa federalnego odpowiedzialny przed Radą Narodową, a w sprawach ustawodawstwa krajowego odpowiedzialny przed parlamentami krajowymi zgodnie z art. 142.

(4) Bliższe postanowienia do ust. 1 - 3 ustala się w porozumieniu zawartym między federacją a krajami (art. 15a ust. 1).

(5) Kraje są zobowiązane do podejmowania środków w ich samodzielnym zakresie działania, które są potrzebne do wykonania aktów prawnych przyjętych w ramach integracji europejskiej. Jeżeli kraj nie wykona tego obowiązku w stosownym czasie i zostanie to stwierdzone przez sąd działający w ramach Unii Europejskiej, kompetencja do podjęcia tych środków, w szczególności do wydania potrzebnej ustawy, przechodzi na federację. Środek podjęty przez federację na podstawie tego przepisu, w szczególności wydane w tym trybie ustawa lub rozporządzenie traci moc obowiązującą, gdy tylko kraj podejmie potrzebne środki.

(1) Właściwy członek Rządu Federalnego informuje niezwłocznie Radę Narodową i Radę Federalną o zamierzeniach w ramach Unii Europejskiej i daje im możliwość zajęcia stanowiska.

(2) Jeżeli Rada Narodowa przedstawiła właściwemu członkowi Rządu Federalnego stanowisko odnośnie do zamierzenia w ramach Unii Europejskiej, które ma być wykonane w drodze ustawy federalnej lub ma doprowadzić do wydania aktu prawnego bezpośrednio stosowanego w sprawach, które regulowane byłyby w ustawie federalnej, to jest ono wiążące w negocjacjach i głosowaniach w Unii Europejskiej. Można od niego odstąpić tylko z nieodpartych powodów polityki zagranicznej i integracyjnej.

(3) Jeżeli właściwy członek Rządu Federalnego zamierza odstąpić od stanowiska Rady Narodowej przyjętego zgodnie z ust. 2, to Rada Narodowa zajmuje się sprawą ponownie. O ile znajdujący się w stadium przygotowania akt prawny Unii Europejskiej oznaczałby zmianę obowiązującego federalnego prawa konstytucyjnego, odstępstwo jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy Rada Narodowa w stosownym terminie się nie sprzeciwi.

(4) Jeżeli Rada Narodowa zajęła stanowisko zgodnie z ust. 2, to właściwy członek Rządu Federalnego składa Radzie Narodowej sprawozdanie po głosowaniu w Unii Europejskiej, w szczególności jeśli członek Rządu Federalnego zajął stanowisko odbiegające od stanowiska Rady Narodowej, winien niezwłocznie podać tego przyczyny.

(5) Wykonywanie kompetencji Rady Narodowej, o których mowa w ust. 1-4, należy zasadniczo do jej Komisji Głównej. Bliższe postanowienia zawiera ustawa o regulaminie Rady Narodowej. W szczególności można w niej określić, w jakim zakresie dla negocjacji w ramach Unii Europejskiej w miejsce Komisji Głównej właściwa jest jej stała podkomisja i w jakim zakresie, wykonywanie kompetencji zgodnie z ust. 1-4 zastrzeżone jest dla samej Rady Narodowej. Do stałej podkomisji ma zastosowanie art. 55 ust. 3.

(6) Jeżeli Rada Federalna przedłożyła właściwemu członkowi Rządu Federalnego swoje stanowisko odnośnie do zamierzenia w ramach Unii Europejskiej, które winno być wdrożone przez federalną ustawę konstytucyjną, która zgodnie z art. 44 ust. 2 wymagałaby zgody Rady Federalnej, to jest on związany stanowiskiem Rady. Może on odstąpić od stanowiska Rady Federalnej tylko z nieodpartych powodów polityki zagranicznej i integracyjnej. Wykonywanie kompetencji Rady Federalnej, o których mowa w ust. 1 i w ustępie niniejszym, uregulowane jest bliżej w regulaminie Rady Federalnej. Można w nim w szczególności określić, w jakim zakresie dla debaty o zamierzeniach w ramach Unii Europejskiej w miejsce Rady Federalnej jest właściwa określona jej komisja, a w jakim, wykonywanie kompetencji, o których mowa ust. 1 i ustępie niniejszym, zastrzeżone jest dla samej Rady Federalnej.

(1) Austria współdziała we wspólnej polityce zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej na podstawie tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej w wersji ustalonej przez Traktat Nicejski⁷. Współdziałanie to obejmuje zadania, o których mowa w art. 17 ust. 2 tego Traktatu, jak również w działaniach, które zawieszają, ograniczają lub całkowicie wykluczają stosunki gospodarcze z jednym lub wieloma państwami trzecimi. Uchwały Rady Europejskiej odnośnie do wspólnej obrony Unii Europejskiej, jak również odnośnie włączenia Unii Zachodnioeuropejskiej do Unii Europejskiej wymagają podjęcia uchwał przez Radę Narodową i Radę Federalną przy odpowiednim zastosowaniu art. 44 ust. 1 i 2.

(2) Do uchwał w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej na podstawie tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej w wersji ustalonej w Traktacie Nicejskim, jak również do uchwał w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych stosuje się art. 23e ust. 2 do 5.

(3) Przy podejmowaniu uchwał dotyczących zadań z zakresu zachowania pokoju, jak również udziału wojska w rozwiązywaniu kryzysów, łącznie ze środkami służącymi pokojowi, a także uchwał, o których mowa w art. 17 Traktatu o Unii Europejskiej w wersji ustalonej przez Traktat Nicejski, dotyczących stopniowego ustalania wspólnej polityki obronnej i ściślejszych instytucjonalnych stosunków z Unią Zachodnioeuropejską, prawo głosu wykonywane jest w porozumieniu przez Kanclerza Federalnego i Federalnego Ministra Spraw Zagranicznych.

(4) Jeżeli podejmowana uchwała mogłaby powodować zobowiązanie Austrii do wysłania oddziałów lub osób, zgoda na zastosowanie środków, o których mowa w ust. 3, może być udzielona tylko pod warunkiem zastrzeżenia, że do wysłania oddziałów i osób za granicę wymagane jest jeszcze postępowanie przewidziane w przepisach konstytucji.