(1) Międzypaństwowe traktaty polityczne oraz inne traktaty w zakresie, w jakim zawierają treść zmieniającą lub uzupełniającą ustawy i nie są objęte art. 16 ust. 1, mogą być zawierane tylko za zgodą Rady Narodowej. W zakresie, w jakim traktaty te regulują sprawy z zakresu samodzielnego działania krajów, wymagają ponadto zgody Rady Federalnej.

(2) Przy okazji udzielania zgody na traktat, wskazany w ust.1, Rada Narodowa może uchwalić, że traktat ten winien być wykonany przez wydanie ustawy.

(3) Do uchwał Rady Narodowej, o których mowa w ust. 1 i ust. 2, stosuje się odpowiednio art. 42 ust. od 1 do 4, jeżeli dany traktat zmienia lub uzupełnia prawo konstytucyjne. W uchwale wyrażającej zgodę, zgodnie z ust. 1, traktaty te lub postanowienia tego rodzaju w nich zawarte określone są wyraźnie jako “zmieniające konstytucję”.

(1) Rada Narodowa uchwala federalną ustawę budżetową. Podstawą obrad jest projekt Rządu Federalnego.

(2) Rząd Federalny przedstawia Radzie Narodowej projekt federalnej ustawy budżetowej na następny rok finansowy najpóźniej na dziesięć tygodni przed zakończeniem roku finansowego.

(3) Budżet federalny obejmuje jako załączniki preliminarz dochodów i wydatków federacji (preliminarz federalny) i plan etatów na następny rok finansowy, jak również dalsze założenia istotne w danym roku finansowym. W odniesieniu do przedsiębiorstw federalnych i specjalnych funduszy federacji mogą być także przyjęte kwoty dopłat z powodu strat i nadwyżki przypadające federacji. W tym przypadku dochody i wydatki tego przedsiębiorstwa i funduszu federacji na następny rok finansowy należy ująć osobno w załączniku do ustawy finansowej.

(4) Jeżeli Rząd Federalny nie złoży w odpowiednim czasie projektu federalnej ustawy finansowej, jej projekt mogą złożyć także członkowie Rady Narodowej. Jeżeli Rząd Federalny przedłoży projekt później, Rada Narodowa może uchwalić, że ten projekt będzie podstawą obrad.

(5) Jeżeli Rada Narodowa nie uchwali federalnej ustawy budżetowej na następny rok przed końcem roku finansowego ani nie podejmie ustawy o prowizorium budżetowym, to dochody gromadzone są zgodnie z dotychczasowym porządkiem prawnym. Wydatki,

Uwzględniając zmiany dochodów i wydatków wprowadzone na podstawie ustaw, założenia projektu budżetu lub założenia ostatniego budżetu, które należy każdorazowo stosować, tworzą granice dopuszczalnych wydatków, przy czym podstawę na jeden miesiąc stanowi 1/12 założonych wydatków. Wydatki konieczne dla wypełnienia zobowiązań dokonywane są odpowiednio do ich wymagalności. Zgodnie z postanowieniami pkt 1 i 2 na podstawie projektu budżetu lub ostatniego budżetu mogą być obsadzane etaty, pokrywane długi pieniężne do wysokości połowy przewidzianych w każdym przypadku kwot maksymalnych oraz pokrywane zobowiązania krótkoterminowe dla przejściowego wzmocnienia środków finansowych również do połowy przewidzianych w każdym przypadku kwot maksymalnych. W pozostałym zakresie stosuje się odpowiednio postanowienia ostatniego budżetu z wyłączeniem zawartych w nim dochodów i wydatków.

(6) Bliższe postanowienia dotyczące sporządzania i wykonywania budżetu reguluje według jednolitych zasad ustawa federalna. Należy w niej w szczególności uregulować sposób postępowania przy wpływie i przekształcaniu zobowiązań ze stanu środków pieniężnych, które nie zostaną umorzone w tym samym roku, przy nakładaniu obciążeń, przy tworzeniu funduszów rezerwowych, przy rozporządzaniu mieniem federacji i przejmowaniu odpowiedzialności przez federację jak również współdziałanie Trybunału Obrachunkowego w systemie obrachunkowym.

Artykuł 51a

.(1) Federalny Minister Finansów troszczy się, aby przy wykonywaniu budżetu najpierw dokonywano wydatków na pokrycie wymagalnych zobowiązań, a później pozostałych przewidzianych wydatków, jednakże tylko według ilości środków stojących do dyspozycji i przy przestrzeganiu zasad oszczędności, gospodarności i celowości

(2) Jeśli rozwój dochodów i wydatków tego wymaga lub w ciągu roku finansowego zarysowała się istotna zmiana sytuacji ogólnogospodarczej:

Artykuł 51b

(1) Wydatki, które nie są przewidziane w budżecie federalnym (pozaplanowe wydatki) lub wymagają przekroczenia założeń ustawy budżetowej (ponadplanowe wydatki) mogą być dokonywane w ramach wykonywania budżetu tylko na podstawie upoważnienia zawartego w ustawie budżetowej.

(2) W razie niebezpieczeństwa zwłoki mogą zostać, na podstawie rozporządzenia Rządu Federalnego wydanego po porozumieniu z komisją Rady Narodowej, której powierzono rozpatrzenie projektu ustawy budżetowej, ustalone nieprzewidywalne i konieczne:

Jeżeli komisja Rady Narodowej, której powierzono rozpatrzenie projektu ustawy budżetowej, nie podejmie decyzji w ciągu 2 tygodni, uważa się, że zgoda zostal a udzielona.

(3) Za zgodą Federalnego Ministra Finansów mogą być dokonywane ponadplanowe wydatki, jeżeli są one ponoszone:

(4) Rada Narodowa może upoważnić Federalnego Ministra Finansów do udzielania zgody na inne wydatki ponadplanowe niż wskazane w ust. 3. Upoważnienie to może być udzielone tylko wówczas, gdy przekroczenie uzależnione jest rzeczowo od warunków i może być liczbowo określone lub obliczalne, jak również gdy dotyczy wydatków:

(5) Przekroczenia wydatków na podstawie postanowień niniejszego artykułu można dokonać tylko wówczas, gdy ich pokrycie jest zapewnione przez oszczędności lub większe dochody.

(6) W stanie obrony, na podstawie rozporządzenia Rządu Federalnego i za zgodą komisji Rady Narodowej, której powierzono rozpatrzenie projektu ustawy budżetowej, mogą być dokonywane w ciągu roku finansowego konieczne poza- i ponadplanowe wydatki na cele obrony kraju (art. 9a) do wysokości 10 % ogólnej kwoty wydatków przewidzianej w ustawie budżetowej. O ile pokrycie tych wydatków nie może zostać zapewnione przez oszczędności lub większe wpływy, rozporządzenie Rządu Federalnego może upoważnić Federalnego Ministra Finansów do zaciągnięcia lub przekształcenia długów pieniężnych dla potrzebnego pokrycia tych wydatków.

Artykuł 51c

(1) Współudział Rady Narodowej w wykonywaniu budżetu zgodnie z art. 51b i ust. 2 należy do jej komisji, której powierzono rozpatrzenie projektu ustawy budżetowej. Może ona przekazać określone zadania stałej podkomisji, do której należy także współudział w wykonywaniu budżetu, jeżeli Rada Narodowa została rozwiązana przez Prezydenta Federalnego, zgodnie z art. 29 ust. 1. Komisja Rady Narodowej, której powierzono rozpatrzenie ustawy budżetowej lub jej podkomisja stała zbierają się także poza sesjami Rady Narodowej (art. 28), o ile zaistnieje taka potrzeba. Bliższe postanowienia zawiera ustawa o regulaminie Rady Narodowej.

(2) Federalny Minister Finansów winien informować co kwartał komisję Rady Narodowej, o której mowa w ust. 1, o działaniach podjętych zgodnie z art. 51b ust. 2 - 4. Inne sprawozdania winien przekazywać zgodnie ze szczególnymi przepisami ustaw federalnych.

Artykuł 52

. (1) Rada Narodowa i Rada Federalna są uprawnione do badania działalności Rządu Federalnego, zapytywania jego członków o wszystkie okoliczności wykonawstwa, żądania stosownych informacji, jak również do wyrażania w rezolucjach swoich życzeń co do wykonywania ustaw

(2) Uprawnienia kontrolne, o których mowa w ust. 1, wobec Rządu Federalnego i jego członków dotyczą także przedsiębiorstw, w których federacja posiada co najmniej 50 % kapitału stałego, podstawowego lub własnego, i które podlegają kontroli Trybunału Obrachunkowego. Opanowanie przedsiębiorstwa przez inne środki finansowe, gospodarcze i organizacyjne jest traktowane równorzędnie z takim udziałem. Obowiązuje to również w stosunku do przedsiębiorstw dalszego szczebla, o ile spełnione są kryteria wskazane w niniejszym ustępie.

(3) Każdy członek Rady Narodowej i Rady Federalnej jest uprawniony do kierowania podczas posiedzeń Rady Narodowej lub Rady Federacji krótkich ustnych zapytań do członków Rządu Federalnego.

(4) Bliższą regulację prawa zapytań zawiera ustawa federalna o regulaminie Rady Narodowej, jak również regulamin Rady Federalnej.

Artykuł 52a

(1) Do kontroli środków przedsięwziętych dla ochrony instytucji konstytucyjnych i ich zdolności do działania, jak również środków wywiadowczych przedsięwziętych dla zapewnienia obrony wojskowej właściwe komisje Rady Narodowej wybierają stałe podkomisje. Do każdej podkomisji należy co najmniej jeden członek każdej partii reprezentowanej w Radzie Narodowej.

(2) Stałe podkomisje są uprawnione do żądania od właściwego ministra federalnego stosownych informacji i wglądu do stosownych akt. Nie obowiązuje to w stosunku do informacji i akt o źródłach informacji, których ujawnienie mogłoby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego lub bezpieczeństwa ludzi.

(3) Stałe podkomisje mogą zbierać się także poza sesjami Rady Narodowej, o ile zaistnieje taka potrzeba.

(4) Bliższe postanowienia zawiera ustawa federalna o regulaminie Rady Narodowej.

Artykuł 52b

(1) W celu zbadania konkretnego zdarzenia w sprawie podlegającej kontroli Trybunału Obrachunkowego komisja, o której mowa w art. 126 ust. 2, wybiera stałą podkomisję. Do podkomisji tej należy co najmniej po jednym członku z każdej partii reprezentowanej w Radzie Narodowej.

(2) Bliższe postanowienia zawiera ustawa federalna o regulaminie Rady Narodowej.

Artykuł 53

(1) Rada Narodowa może w drodze uchwały powoływać komisje śledcze.

(2) Bliższe postanowienia co do powoływania i postępowania przed komisjami śledczymi zawiera ustawa o regulaminie Rady Narodowej.

(3) Sądy i wszystkie inne władze są zobowiązane do wykonywania wniosków komisji śledczych o przeprowadzenie dowodów; wszystkie urzędy publiczne winny na żądanie przedstawiać akta.

(1) Rada Narodowa wybiera ze swego grona według zasady proporcjonalności Komisję Główną.

(2) Komisja Główna winna być zwoływana poza posiedzeniami Rady Narodowej (art. 28), o ile zaistnieje taka potrzeba.

(3) Komisja Główna wybiera stałą podkomisję, która wykonuje uprawnienia przewidziane w niniejszej ustawie. Wybór odbywa się według zasady proporcjonalności. Przy zachowaniu tej zasady do podkomisji winien jednak należeć co najmniej jeden członek każdej partii reprezentowanej w Komisji Głównej. Ustawa o regulaminie Rady Narodowej zapewnia możliwość zwołania i zebrania się stałej podkomisji w każdym czasie. Jeśli Rada Narodowa została rozwiązana przez Prezydenta Federalnego w trybie art. 28 ust. 1, współdziałanie w wykonawstwie, które poza tym zgodnie z niniejszą ustawą sprawuje Rada Narodowa (Komisja Główna), należy do stałej podkomisji.

(4) Ustawa federalna może stanowić, że określone akty ogólne Rządu Federalnego lub poszczególnych ministrów federalnych wymagają zgody Komisji Głównej, jak również że Rząd Federalny lub minister federalny mają składać Komisji sprawozdania. Bliższe postanowienia, w szczególności, gdy nie wyrażono zgody, zawiera ustawa o regulaminie Rady Narodowej.

(5) Na wydawanie rozporządzeń przez właściwego ministra federalnego, dotyczących środków zarządzania w celu zapewnienia niezakłóconej produkcji i zaopatrzenia społeczeństwa lub innych ważnych dóbr gospodarczych oraz dóbr pierwszej potrzeby, konieczna jest zgoda Komisji Głównej Rady Narodowej, przy czym mogą być przyjęte szczególne regulacje ustawowe dotyczące niebezpieczeństwa zwłoki i uchylania tych rozporządzeń. Uchwały Komisji Głównej zawierające zgodę na rozporządzenia tego rodzaju mogą być podejmowane większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy jej członków.