(1) Członkowie Rady Narodowej i Rady Federalnej w wykonywaniu swoich funkcji nie są związani żadnymi instrukcjami.

(2) Jeżeli członek Rządu Federalnego lub sekretarz stanu zrezygnowali z mandatu do Rady Narodowej, to po opuszczeniu stanowiska w rządzie i po zwolnieniu z dalszego pełnienia obowiązków, w przypadku, o którym mowa w art. 71, przywraca się im mandat, o ile zainteresowany w terminie 8 dni nie złoży komisji wyborczej rezygnacji z ponownego objęcia mandatu;

(3) Ponowne przyznanie mandatu powoduje wygaśnięcie mandatu tego członka Rady Narodowej, który przejściowo sprawował mandat wyłączonego członka Rady, chyba że inny członek Rady Narodowej, który później objął mandat w tym samym okręgu wyborczym złożył przy obejmowaniu mandatu oświadczenie przed komisją wyborczą, że wykonuje mandat przejściowo w zastępstwie wyłączonego członka Rady.

(4) Ust. 2 i 3 stosuje się również wówczas, gdy członek Rządu Federalnego lub sekretarz stanu nie przyjęli wyboru na członka Rady Narodowej.

Artykuł 57

(1) Członkowie Rady Narodowej nie mogą być nigdy pociągani do odpowiedzialności za głosowania w ramach wykonywanej przez nich funkcji, a za ustne i pisemne wystąpienia odpowiadają tylko przez Radą.

(2) Członkowie Rady Narodowej mogą być aresztowani tylko za zgodą Rady, z wyjątkiem ujęcia na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa. Również przeszukanie mieszkania członka Rady Narodowej wymaga zgody Rady.

(3) Poza tym członkowie Rady Narodowej mogą być bez zgody Rady Narodowej ścigani przez władze publiczne z powodu działań niezgodnych z prawem tylko wówczas, gdy działania te w oczywisty sposób nie pozostają w związku z działalnością polityczną danego deputowanego. Właściwe władze winny jednak uzyskać rozstrzygnięcie Rady Narodowej o istnieniu tego rodzaju związku, jeśli zażądają tego zainteresowany deputowany lub 1/3 członków stałej komisji, której powierzono tego rodzaju sprawy. W przypadku złożenia takiego żądania należy natychmiast zaprzestać wszelkich działań śledczych lub takie działania przerwać.

(4) Uważa się, że Rada Narodowa udzielil a zgody, jeśli nie podejmie ona w ciągu 8 tygodni decyzji w sprawie stosownego wniosku władz śledczych; w celu podjęcia uchwały przez Radę Narodową we właściwym czasie Przewodniczący poddaje taki wniosek pod głosowanie najpóźniej w przedostatnim dniu tego terminu.

(5) W przypadku ujęcia na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa właściwy organ powiadamia natychmiast Przewodniczącego Rady o dokonanym aresztowaniu. Jeśli zażądają tego Rada Narodowa lub w okresie między sesjami stała komisja, której powierzono te sprawy, areszt musi zostać uchylony albo postępowanie całkowicie wstrzymane.

(6) Immunitet deputowanych ustaje z dniem zebrania się nowo wybranej Rady Narodowej, a w przypadku organów Rady, które funkcjonują nadal - z chwilą zaprzestania wykonywania przez nie funkcji.

(7) Bliższe postanowienia określa ustawa o regulaminie Rady Narodowej.

Artykuł 58

Członkowie Rady Federalnej korzystają przez cały okres wypełniania swoich funkcji z immunitetu takiego jak członkowie parlamentu krajowego, którzy ich wysłali.

Artykuł 59

Żaden członek Rady Narodowej, Rady Federalnej i Parlamentu Europejskiego nie może równocześnie zasiadać w którymś z pozostałych ciał przedstawicielskich.

Artykuł 59a

(1) Osobie zatrudnionej w służbie publicznej, jeśli ubiega się ona o mandat w Radzie Narodowej, zapewnia się potrzebny urlop.

(2) Osobę zatrudnioną w służbie publicznej, będącą członkiem Rady Narodowej lub członkiem Rady Federalnej na jej wniosek należy zwolnić częściowo lub całkowicie od pełnienia obowiązków służbowych na czas potrzebny do wykonywania mandatu. W czasie zwolnienia od pełnienia obowiązków przysługuje jej wynagrodzenie w wymiarze odpowiadającym faktycznemu nakładowi pracy, jednak najwyżej 75 % poborów; granica ta obowiązuje także, jeśli nie skorzystano z częściowego zwolnienia od pełnienia obowiązków służbowych. Całkowite zwolnienie z pełnienia obowiązków służbowych powoduje pozbawienie wynagrodzenia.

(3) Jeśli osoba zatrudniona w służbie publicznej nie może z powodu wykonywania mandatu być zatrudniona na dotychczasowym stanowisku, ma ona roszczenie o powierzenie jej równorzędnego, a za jej zgodą także nierównorzędnego stanowiska. Wynagrodzenie służbowe ustalane jest według rzeczywiście wykonywanej działalności.

Artykuł 59b

(1) Dla kontroli wynagrodzeń osób zatrudnionych w służbie publicznej, które zostały wybrane do Rady Narodowej lub Rady Federalnej, tworzy się komisję przy Kancelarii Parlamentu. Do komisji należą:

Członków komisji, o których mowa w punktach od 3 - 5, mianuje Prezydent Federalny, przy czym Rząd Federalny składając propozycje (art. 67), jest związany w przypadku punktu 3 wspólną propozycją naczelników krajów, a w przypadku pkt 4 propozycją Austriackiego Związku Gmin i Austriackiego Związku Miast. Członkiem Komisji, o którym mowa w punktach 1 - 4, może być tylko osoba, która wcześniej wykonywała funkcje wskazane w art. 19 ust. 2. Członkiem komisji nie może być osoba wykonująca działalność obliczoną na zysk. Członkostwo w komisji ustaje wraz upływem kadencji Rady Narodowej, jednak nie wcześniej niż wyznaczenie lub mianowanie nowego członka.

(2) Na wniosek osoby zatrudnionej w służbie publicznej, członka Rady Narodowej lub Rady Federalnej albo na wniosek ich przełożonego komisja zajmuje stanowisko wobec różnicy poglądów, które powstały między osobą zatrudnioną w służbie publicznej a jej przełożonym, jeśli chodzi o wykonanie art. 59a lub przepisów ustawowych wydanych dla jego wykonania. Komisja zajmuje także stanowisko w przypadku różnic poglądów między sędzią a senatem lub komisją, o których mowa w art. 87 ust. 2, jak również różnic poglądów między członkiem Rady Narodowej lub Rady Federalnej i Przewodniczącym Rady Narodowej dotyczących wykonania art. 30 ust. 3.

(3) Członek Rady Narodowej lub Rady Federalnej, który jest zatrudniony w służbie publicznej jest zobowiązany corocznie informować komisję, jakie regulacje odnośnie do jego stanowiska służbowego i pozasłużbowego dotyczą jego osoby oraz w jaki sposób sprawdzane są jego osiągnięcia pracownicze. W postępowaniu przed komisją stosuje się odpowiednio art. 53 ust. 3. Komisja nadaje sobie regulamin. Komisja składa corocznie Radzie Narodowej – a w zakresie dotyczącym członków Rady Federalnej także jej – sprawozdania, które podaje się do publicznej wiadomości.