(1) Najwyższe kierownictwo sprawami administracyjnymi federacji, o ile nie zostało przekazane Prezydentowi Federalnemu, jest powierzone Kanclerzowi Federalnemu, Wicekanclerzowi i pozostałym ministrom federalnym. Tworzą oni łącznie Rząd Federalny pod przewodnictwem Kanclerza Federalnego.

(2) Wicekanclerz jest powołany do zastępowania Kanclerza Federalnego w całym jego zakresie działania. W przypadku równoczesnej niemożności sprawowania urzędu przez Kanclerza Federalnego i Wicekanclerza, Prezydent Federalny powierza zastępstwo członkowi Rządu Federalnego. Jeżeli przy równoczesnej niemożności sprawowania urzędu przez Kanclerza Federalnego i Wicekanclerza nie został powołany ich zastępca, wówczas Kanclerz Federalny jest zastępowany przez najstarszego wiekiem, a przy równym wieku przez najstarszego stażem pracy członka Rządu Federalnego zdolnego do sprawowania urzędu.

(3) Rząd Federalny podejmuje uchwały w obecności ponad połowy jego członków.

Artykuł 70

(1) Prezydent Federalny powołuje Kanclerza Federalnego i na jego wniosek pozostałych członków Rządu Federalnego. Do odwołania Kanclerza Federalnego lub całego Rządu Federalnego wniosek nie jest konieczny; odwołanie poszczególnych członków Rządu Federalnego następuje na wniosek Kanclerza Federalnego. Do mianowania Kanclerza Federalnego lub całego Rządu Federalnego wymagana jest kontrasygnata nowo powołanego Kanclerza Federalnego; odwołanie nie wymaga kontrasygnaty.

(2) Na stanowisko Kanclerza Federalnego, Wicekanclerza lub ministra federalnego może być powołany tylko ten, kto posiada bierne prawo wyborcze do Rady Narodowej; członkowie Rządu Federalnego nie muszą należeć do Rady Narodowej.

(3) W przypadku powołania Rządu Federalnego w czasie, gdy Rada Narodowa nie obraduje, Prezydent Federalny zwołuje w celu przedstawienia nowego Rządu Federalnego Radę Narodową na sesję nadzwyczajną (art. 28 ust. 2) w taki sposób, aby Rada Narodowa zebrała się w ciągu tygodnia.

Artykuł 71

W razie ustąpienia Rządu Federalnego, do czasu utworzenia nowego Rządu Federalnego, Prezydent Federalny powierza członkom ustępującego Rządu Federalnego dalsze pełnienie obowiązków, a jednemu z nich tymczasowe przewodniczenie Rządowi Federalnemu. Dalsze pełnienie obowiązków może być także powierzone jednemu z sekretarzy stanu przy ustępującym ministrze federalnym lub wyższemu urzędnikowi odpowiedniego ministerstwa federalnego. Przepis ten stosuje się odpowiednio w razie ustąpienia poszczególnych członków Rządu Federalnego. Pełniący obowiązki ponosi taką samą odpowiedzialność jak minister federalny (art. 76).

Artykuł 72

(1) Prezydent Federalny zaprzysięga członków Rządu Federalnego przed objęciem przez nich urzędu. Dodanie przyrzeczenia religijnego jest dopuszczalne.

(2) Pisma nominacyjne Kanclerza Federalnego, Wicekanclerza i pozostałych ministrów federalnych sporządza Prezydent Federalny w dniu zaprzysiężenia, a kontrasygnuje je nowo powołany Kanclerz Federalny.

(3) Przepisy te stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 71.

Artykuł 73

(1) W przypadku czasowej niemożności sprawowania urzędu przez ministra federalnego Prezydent Federalny, na wniosek Kanclerza Federalnego w porozumieniu z zastępowanym ministrem federalnym, a jeśli nie jest to możliwe, w porozumieniu z Wicekanclerzem, powierza zastępstwo jednemu z ministrów federalnych albo sekretarzowi stanu przy zastępowanym ministrze federalnym lub wyższemu urzędnikowi odpowiedniego ministerstwa federalnego. Zastępujący ponosi taką samą odpowiedzialność jak minister federalny (art. 76). Pobyt w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej nie jest traktowany jako czasowa niemożność sprawowania urzędu.

(2) Właściwy minister federalny może przekazać innemu ministrowi federalnemu lub sekretarzowi stanu kompetencje do uczestnictwa w posiedzeniach Rady Unii Europejskiej, a w tym zakresie do prowadzenia rokowań i głosowania w określonych sprawach.

(3) Członek Rządu Federalnego, przebywający w państwie członkowskim Unii Europejskiej, może powierzyć prowadzenie jego spraw w Radzie Narodowej lub w Radzie Federalnej swojemu sekretarzowi stanu lub innemu ministrowi federalnemu. Członek Rządu Federalnego, który nie jest zastępowany, może przekazać swój głos w Rządzie Federalnym innemu ministrowi federalnemu; nie dotyczy to jego odpowiedzialności. Prawo głosu może być przekazane tylko temu członkowi Rządu Federalnego, który nie zastępuje już innego członka Rządu Federalnego i któremu nie przekazano już prawa głosu.

Artykuł 74

(1) Rząd Federalny lub minister federalny zostaje złożony z urzędu, jeżeli Rada Narodowa w wyraźnej uchwale odmówi zaufania Rządowi Federalnemu lub poszczególnemu członkowi Rządu Federalnego.

(2) Uchwała Rady Narodowej odmawiająca zaufania jest podejmowana w obecności połowy jej członków. Na żądanie określonej, w ustawie federalnej o regulaminie Rady Narodowej, liczby członków odracza się głosowanie na następny dzień powszedni. Ponowne odroczenie głosowania może nastąpić tylko na podstawie uchwały Rady Narodowej.

(3) Niezależnie od kompetencji Prezydenta Federalnego określonej w art. 70 ust. 1, Rząd Federalny lub poszczególni jego członkowie zostają złożeni z urzędu przez Prezydenta Federalnego w przypadkach określonych w ustawie lub na własną prośbę.

Artykuł 75

Członkowie Rządu Federalnego, jak również sekretarze stanu mają prawo udziału w obradach Rady Narodowej, Rady Federalnej, Zgromadzenia Federalnego oraz komisji (podkomisji) tych ciał przedstawicielskich, jednakże w obradach stałej podkomisji Komisji Głównej oraz komisji śledczej Rady Narodowej tylko na specjalne zaproszenie. W każdej chwili, kiedy tego zażądają, mają oni, zgodnie z postanowieniami regulaminu Rady Narodowej i regulaminu Rady Federalnej, prawo być wysłuchani. Rada Narodowa, Rada Federalna i Zgromadzenie Federalne, jak również ich komisje (podkomisje) mogą żądać obecności członków Rządu Federalnego i zwracać się do nich o wszczęcie postępowania wyjaśniającego.

Artykuł 76

(1) Członkowie Rządu Federalnego (art. 69 i 71) są odpowiedzialni przed Radą Narodową zgodnie z art. 142.

(2) Uchwała o pociągnięciu do odpowiedzialności zgodnie z art. 142 podejmowana jest w obecności ponad połowy członków.

Artykuł 77

(1) Do prowadzenia spraw administracji federalnej powołane są ministerstwa federalne i podległe im urzędy.

(2) Liczbę ministerstw federalnych, ich zakres działania i ustrój określa ustawa federalna.

(3) Urzędem Kanclerza Federalnego kieruje Kanclerz Federalny, ministerstwami federalnymi kierują ministrowie federalni. Prezydent Federalny może przekazać jednemu z ministrów federalnych merytoryczne kierownictwo w określonych sprawach, należących do zakresu działania urzędu Kanclerza Federalnego, w tym zadania w zakresie administracji personalnej i organizacji, co nie zmienia przynależności tych zadań do urzędu Kanclerza Federalnego. W odniesieniu do tych spraw minister federalny zajmuje wówczas pozycję właściwego ministra federalnego.

(4) Kanclerzowi Federalnemu i pozostałym ministrom federalnym może być wyjątkowo powierzone kierownictwo innego ministerstwa federalnego.

Artykuł 78

(1) W szczególnych przypadkach ministrowie federalni mogą być powołani do kierowania ministerstwem federalnym bez równoczesnego zaprzysiężenia.

(2) Ministrom federalnym mogą być przydzieleni sekretarze stanu do pomocy w prowadzeniu spraw i do reprezentacji w parlamencie. Są oni powoływani i ustępują z urzędu w ten sam sposób, jak ministrowie federalni.

(3) Minister federalny może za zgodą sekretarza stanu powierzać mu wykonywanie określonych zadań. Przy wykonywaniu tych zadań sekretarz stanu jest podporządkowany ministrowi federalnemu i związany jego wytycznymi.