4. Federalne siły zbrojne
Artykuł 79
(1) Do federalnych sił zbrojnych należy militarna obrona kraju. Są one zorganizowane na zasadach systemu powszechnej milicji.
(2) Federalne siły zbrojne są ponadto, jeżeli legalna władza cywilna zażąda ich współdziałania, powołane
1. także poza dziedziną militarnej obrony kraju
a) do ochrony instytucji konstytucyjnych i ich zdolności działania, jak również demokratycznych wolności mieszkańców;
b) do zapewnienia porządku i wewnętrznego bezpieczeństwa;
2. do świadczenia pomocy w razie klęsk żywiołowych i katastrof o nadzwyczajnym wymiarze.
(3) Federalna ustawa konstytucyjna określa inne zadania federalnych sił zbrojnych.
(4) Ustawa o siłach zbrojnych określa, które władze i organy mogą być bezpośrednio wezwane do współdziałania z federalnymi siłami zbrojnymi przy realizacji celów określonych w ust. 2.
(5) Samodzielne wkroczenie militarne dla realizacji celów określonych w ust. 2 jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy właściwe władze na skutek siły wyższej nie są w stanie o to się zwrócić, a w razie dalszej zwłoki nastąpić mogłyby nieodwracalne szkody dla ogółu, bądź też, gdy chodzi o odparcie czynnego zamachu lub zlikwidowanie oporu z użyciem siły, skierowanego przeciwko oddziałowi wojska federalnego.
Artykuł 80
(1) Naczelne dowództwo federalnych sił zbrojnych sprawuje Prezydent Federalny.
(2) W zakresie, w jakim ustawa o siłach zbrojnych nie pozostawia Prezydentowi Federalnemu zarządzania siłami zbrojnymi, kompetencja ta przysługuje odpowiedniemu ministrowi federalnemu w zakresie upoważnienia udzielonego przez Rząd Federalny.
(3) Dowództwo nad federalnymi siłami zbrojnymi sprawuje właściwy minister federalny (art. 76 ust. 1).
Artykuł 81
Ustawa federalna określa zakres udziału krajów w uzupełnianiu, zaopatrzeniu i zakwaterowaniu federalnych sił zbrojnych oraz zaspokajaniu ich innych potrzeb.