Artykuł 129a

(1) Niezależne senaty administracyjne orzekają po wyczerpaniu administracyjnego toku instancji, o ile taki przysługuje,

1. w postępowaniu dotyczącym wykroczeń administracyjnych, wyłączając sprawy karno-skarbowe federacji,

2. o skargach osób, które zarzucają, że naruszone zostały ich prawa wskutek podjęcia bezpośrednich działań władczych przez organy administracji, wyłączając sprawy karno-skarbowe federacji,

3. w pozostałych sprawach, przekazanych im przez ustawy federalne lub krajowe normujące poszczególne dziedziny administracji,

4. o skargach z powodu naruszenia obowiązku podjęcia rozstrzygnięcia w sprawach określonych w pkt 1, a jeśli chodzi o sprawy prywatnoskargowe albo o określone w ustawach krajowych prawo karne skarbowe także w pkt 3.

(2) Ustawa może przewidywać, że rozstrzygnięcie w pierwszej instancji może zostać uchylone bezpośrednio przez niezależny senat administracyjny. W sprawach pośredniej administracji federalnej, jak i w sprawach określonych w art. 11 i art. 12, tego rodzaju ustawa federalna może być ogłoszona tylko za zgodą odpowiedniego kraju.

(3) Do niezależnych senatów administracyjnych stosuje się odpowiednio art. 89.

Artykuł 129b

(1) Niezależne senaty administracyjne składają się z przewodniczącego, jednego zastępcy i koniecznej liczby członków. Ich członkowie są mianowani przez rządy krajowe na co najmniej 6 lat. Przynajmniej 1/4 członków powinna być uprzednio zatrudniona zawodowo przez Federację.

(2) Członkowie niezależnych senatów administracyjnych nie są związani wytycznymi przy wykonywaniu swoich zadań określonych w art. 129a i art. 129b. Sprawy są rozdzielane między członków niezależnych senatów administracyjnych z wyznaczeniem - określonego w ustawie krajowej - terminu; sprawa przydzielona w ten sposób członkowi niezależnego senatu administracyjnego może być mu odebrana jedynie zarządzeniem przewodniczącego, w przypadku zaistnienia przeszkody.

(3) Członków niezależnych senatów administracyjnych przed upływem okresu ich powołania można pozbawić urzędu tylko w ustawowo określonych przypadkach i tylko na podstawie uchwały niezależnego senatu administracyjnego.

(4) Członkowie niezależnego senatu administracyjnego muszą wykazywać się znajomością prawa. W okresie sprawowania urzędu nie mogą podejmować żadnej działalności, która mogłaby wywoływać wątpliwość co do niezależnego wykonywania ich urzędu.

(5) W myśl ustawy federalnej normującej postępowanie przed niezależnymi senatami administracyjnymi, organy te orzekają kolegialnie lub w składzie jednoosobowym.

(6) Ustawy krajowe regulują organizację niezależnych senatów administracyjnych, jak i prawa służbowe ich członków, zaś ustawa federalna reguluje postępowanie.