Artykuł 148a

(1) Każdy może wnieść skargę do Adwokatury Ludowej stawiając zarzut niedociągnięć w administracji federacji, łącznie z jej działaniami jako podmiotu prawa prywatnego, jeżeli został tym niedociągnięciem dotknięty i jeżeli nie przysługuje mu środek prawny. Każda skarga jest badana przez Adwokaturę Ludową. Skarżącego powiadamia się o wynikach, jak również o wydanych ewentualnie poleceniach.

(2) Adwokatura Ludowa jest uprawniona do badania z urzędu przypuszczalnych niedociągnięć w administracji federacji, łącznie z jej działaniami jako podmiotu prawa prywatnego.

(3) Adwokatura Ludowa współdziała ponadto w załatwianiu kierowanych do Rady Narodowej petycji i inicjatyw obywatelskich. Szczegóły określa ustawa federalna o regulaminie Rady Narodowej.

(4) Adwokatura Ludowa jest niezawisła w sprawowaniu swojego urzędu.

Artykuł 148b

(1) Wszystkie organy federacji, krajów i gmin mają obowiązek wspierać Adwokaturę Ludową w wykonywaniu jej zadań, zapewnić wgląd do dokumentów, a na żądanie udzielać informacji. W stosunku do Adwokatury Ludowej nie istnieje obowiązek zachowania milczenia urzędowego.

(2) Adwokatura Ludowa podlega obowiązkowi zachowania milczenia urzędowego w takim samym zakresie, jak organ, do którego Adwokatura Ludowa zwróciła się wykonując swoje zadania. Przy sporządzaniu sprawozdania dla Rady Narodowej Adwokatura Ludowa jest zobowiązana do zachowania milczenia urzędowego o tyle, o ile jest to pożądane w interesie stron lub dla bezpieczeństwa państwa.

Artykuł 148c

Do organów prowadzących na szczeblu centralnym sprawy administracyjne federacji, Adwokatura Ludowa może kierować polecenia podjęcia stosownych środków, w określonej sytuacji lub z powodu zaistnienia określonej sytuacji. W sprawach samorządu lub administracji wykonywanej przez organy niezwiązane wytycznymi, Adwokatura Ludowa może kierować polecania do odpowiedniego organu samorządu albo organu niezwiązanego wytycznymi; o tego rodzaju poleceniach powiadamia się także naczelne organy administracyjne federacji. W terminie określonym w ustawie federalnej, dany organ stosuje się do polecenia, o czym powiadamia Adwokaturę Ludową bądź też pisemnie wyjaśnia, dlaczego nie stosuje się do polecenia.

Artykuł 148d

Adwokatura Ludowa corocznie składa Radzie Narodowej i Radzie Federalnej sprawozdanie ze swojej działalności. Członkowie Adwokatury Ludowej mają prawo brać udział w debacie dotyczącej sprawozdania Adwokatury Ludowej w Radzie Narodowej, w Radzie Federalnej oraz w ich komisjach (podkomisjach) i na swoje żądanie za każdym razem muszą być wysłuchani. Prawo to przysługuje członkom Adwokatury Ludowej także w odniesieniu do prowadzonej w Radzie Narodowej i jej komisjach (podkomisjach) debaty dotyczącej odnoszącego się do Adwokatury Ludowej rozdziału w projekcie federalnej ustawy budżetowej. Szczegóły określa ustawa federalna dotycząca regulaminu Rady Narodowej i regulamin Rady Federalnej.

Artykuł 148e

Na wniosek Adwokatury Ludowej Trybunał Konstytucyjny orzeka o sprzeczności z ustawą rozporządzeń organów federalnych.

Artykuł 148f

W razie powstania rozbieżności zdań między Adwokatura Ludową a Rządem Federalnym lub ministrem federalnym odnośnie do wykładni postanowień ustawowych określających właściwość Adwokatury Ludowej, na wniosek Rządu Federalnego lub Adwokatury Ludowej rozstrzyga ją Trybunał Konstytucyjny na niejawnej rozprawie.

Artykuł 148g

(1) Siedzibą Adwokatury Ludowej jest Wiedeń. Składa się ona z trzech członków, z których każdy pełni funkcję przewodniczącego. Kadencja wynosi 6 lat. Ponowny wybór na stanowisko członka Adwokatury Ludowej jest dopuszczalny tylko jeden raz.

(2) Członków Adwokatury Ludowej wybiera Rada Narodowa na podstawie łącznej propozycji Komisji Głównej. Komisja Główna ustala propozycję w obecności co najmniej połowy swoich członków, przy czym trzy najsilniejsze partie w Radzie Narodowej mają prawo zamieścić w tej propozycji po jednej kandydaturze. Przed objęciem urzędu członkowie Adwokatury Ludowej są zaprzysięgani przez Prezydenta Federalnego.

(3) Przewodniczenie Adwokaturze Ludowej zmienia się corocznie pomiędzy jej członkami, w kolejności osób wskazanych przez najsilniejsze partie. Ta kolejność pozostaje niezmieniona podczas kadencji Adwokatury Ludowej.

(4) W przypadku przedterminowego odwołania członka Adwokatury Ludowej, partia reprezentowana w Radzie Narodowej, która uprzednio wskazała tego członka, ma prawo wskazania nowego kandydata. Nowy wybór na pozostałą część kadencji odbywa się zgodnie z ust. 2.

(5) Członkowie Adwokatury Ludowej muszą mieć bierne prawo wyborcze do Rady Narodowej; w czasie sprawowania urzędu nie mogą wchodzić w skład Rządu Federalnego, rządu krajowego, powszechnego ciała przedstawicielskiego ani też wykonywać jakiegokolwiek innego zajęcia.

Artykuł 148h

(1) Prezydent Federalny mianuje urzędników Adwokatury Ludowej na wniosek i za kontrasygnatą Przewodniczącego Adwokatury Ludowej; dotyczy to także nadawania tytułów urzędowych. Prezydent Federalny może upoważnić Przewodniczącego Adwokatury Ludowej do mianowania urzędników określonych kategorii. Pracowników pomocniczych mianuje Przewodniczący Adwokatury Ludowej. Przewodniczący Adwokatury Ludowej jest w tym zakresie naczelnym organem administracji i wykonuje te kompetencje samodzielnie.

(2) Zwierzchnictwo służbowe Federacji w stosunku do urzędników Adwokatury Ludowej jest wykonywane przez Przewodniczącego Adwokatury Ludowej.

(3) Adwokatura Ludowa wydaje regulamin oraz ustala podział spraw, w którym określa, jakie zadania są wykonywane samodzielnie przez członków Adwokatury Ludowej. Ustanowienie regulaminu i podziału spraw wymaga jednomyślności członków Adwokatury Ludowej.

Artykuł 148i

(1) Kraje mogą w drodze krajowych ustaw konstytucyjnych uznać Adwokaturę Ludową za właściwą także w dziedzinie administracji kraju. W takim przypadku stosuje się odpowiednio art. 148e i art. 148f.

(2) W przypadku ustanowienia przez kraje w dziedzinie administracji kraju instytucji o takich samych zadaniach, jak Adwokatura Ludowa, w krajowej ustawie konstytucyjnej mogą być zastosowane regulacje odpowiadające art. 148e i art. 148f.

Artykuł 148j

Bliższe postanowienia dotyczące zastosowania tej części zawiera ustawa federalna.