O INSTYTUCJACH PROWINCJI I GMIN

Instytucje prowincji i gmin regulowane są w ustawach.

Ustawa zabezpiecza stosowanie następujących zasad:

1^o bezpośrednie wybory członków rad prowincji i gmin;

2^o przyznanie radom prowincji i gmin kompetencji w sprawach znajdujących się w sferze ich zainteresowania, bez uszczerbku dla wymogu potwierdzenia ich aktów w przypadkach i w sposób określony w ustawie;

3^o decentralizację kompetencji na rzecz instytucji w prowincjach i gminach;

4^o jawność posiedzeń rad prowincji i gmin w granicach przez ustawę określonych;

5^o jawność budżetu i sprawozdania z jego wykonania;

6^o interwencję władzy nadzorczej lub federalnej władzy ustawodawczej w celu zapobieżeniu pogwałceniu prawa lub naruszenia interesu publicznego.

W wykonaniu ustawy przyjętej większością przewidzianą w art. 4 ust. 3 organizacja i wykonywanie nadzoru administracyjnego może być regulowane przez rady wspólnot lub regionów.

W wykonaniu ustawy przyjętej większością przewidzianą w art. 4 ust. 3 dekret lub norma, wymieniona w art. 134, określa warunki i sposób w jaki kilka prowincji lub gmin może się porozumiewać albo zrzeszać. Zakazuje się jednak prowadzenia wspólnych obrad przez kilka rad prowincji lub rad gmin.

Kompetencje wykonywane w regionach walońskim i flamandzkim przez wybieralne organy prowincji, w dwujęzycznym regionie stołecznym Brukseli są wykonywane przez Wspólnoty Francuską i Flamandzką oraz przez Komisję Wspólnotową, każda w zakresie spraw należących do jej kompetencji na mocy art. 127 i 128, a w zakresie innych spraw przez stołeczny region Brukseli.

Ustawa przyjęta większością przewidzianą w art. 4 ust. 3 określa sposoby, według których stołeczny region Brukseli, jak też każda instytucja, której członkowie są przez nią desygnowani wykonują kompetencje wymienione w ust. 1, jeśli nie należą do materii wymienionych w art. 39. Ustawa przyjęta tą samą większością określa kompetencje instytucji przewidzianych w art. 136, w całości lub w części wymienionych w ust. 1, które zależą od materii uregulowanych w art. 127 i 128.

Sporządzenie aktu stanu cywilnego i prowadzenie rejestrów należą do wyłącznych kompetencji władz gmin.

§1. Ustawa tworzy aglomeracje i federacje gmin. Określa ich organizację i kompetencje zapewniając stosowanie zasad wymienionych w art. 162.

Dla każdej aglomeracji i każdej federacji istnieje rada i kolegium wykonawcze. Przewodniczący kolegium wykonawczego wybierany jest przez radę ze swego grona, wybór ten podlega zatwierdzeniu przez Króla. Ustawa określa status przewodniczącego.

Artykuły 159 i 190 stosuje się odpowiednio do rozporządzeń i zarządzeń aglomeracji i federacji gmin.

Granice aglomeracji i federacji gmin mogą być zmieniane i korygowane tylko w drodze ustawy.

§2. Ustawa tworzy organ dla współdziałania aglomeracji i federacji sąsiadujących gmin, w warunkach i w sposób przez nią ustalony, rozpatrujący problemy wspólne o charakterze technicznym, które należą do ich kompetencji.

§3. Kilka federacji gmin może się porozumieć albo zrzeszyć ze sobą lub z kilkoma aglomeracjami w warunkach i w sposób określony w ustawie w celu wspólnego zarządzania obiektami należącymi do ich kompetencji. Ich rady nie mogą jednak odbywać wspólnych obrad.

§1. Art.165 stosuje się w aglomeracji, do której należy stolica Królestwa, z zastrzeżeniem poniższych postanowień.

§2. Kompetencje aglomeracji, do której należy stolica Królestwa są wykonywane w sposób określony w ustawie, przyjętej większością przewidzianą w art. 4 ust. 3, przez organy regionu stołecznego Brukseli ustanowione na podstawie art. 39.

§3. Organy wymienione w art. 136:

1^o mają, każdy dla swojej wspólnoty, takie same kompetencje jak inne organy właściwe w sprawach kultury, nauczania i polityki zatrudnienia;

2^o wykonują, każdy dla swojej wspólnoty, kompetencje, które zostały im przekazane przez Rady Wspólnoty Francuskiej i Wspólnoty Flamandzkiej.

3^o określają wspólnie dziedziny wymienione w ust. 1, znajdujące się w sferze ich wspólnych zainteresowań.