O FINANSACH

§1. Podatki na rzecz państwa można ustanawiać tylko ustawą.

§2. Podatki na rzecz wspólnot i regionów można ustanawiać tylko dekretem lub normą wymienioną w art. 134.

Ustawa określa niezbędne wyjątki dotyczące podatków wymienionych w ust. 1.

§3. Podatki i obciążenia na rzecz prowincji mogą być nakładane tylko decyzjami rady prowincji.

Ustawa określa uzasadnione wyjątki dotyczące podatków wymienionych w ust. 1.

Ustawa może znieść w całości lub w części podatki o których mowa w ust. 1.

§4. Obciążenia i podatki mogą być ustanawiane przez aglomeracje, federacje gmin i przez gminy tylko na podstawie decyzji ich rad.

Ustawa określa niezbędne wyjątki dotyczące podatków wymienionych w ust. 1.

Podatki na rzecz państwa, wspólnoty i regionu uchwala się corocznie.

Przepisy je ustanawiające pozostają w mocy tylko przez okres roku, o ile nie zostaną odnowione.

W dziedzinie podatków nie mogą być wprowadzane żadne przywileje.

Zwolnienia i ulgi podatkowe mogą być ustanowione tylko w drodze ustawy.

Poza prowincjami, polderami i wateringami, a także poza przypadkami wyraźnie wyłączonymi przez ustawę, dekret lub normy wymienione w art. 134, dodatkowe obciążenia obywateli na rzecz państwa, wspólnoty, regionu, aglomeracji, federacji gmin lub gminy mogą być nakładane tylko w postaci podatków.

Izba Reprezentantów rozpatruje corocznie sprawozdanie z zamknięcia rachunków i uchwala budżet. Izba Reprezentantów i Senat corocznie ustalają, każda z izb w zakresie jej dotyczącym, kwoty na swoje funkcjonowanie.

Wszystkie dochody i wydatki państwa winny być ujęte w budżecie i w sprawozdaniu z jego wykonania.

Ustawa przyjęta większością przewidzianą w art. 4 ust. 3 określa system finansowania dla Wspólnoty Francuskiej i Wpólnoty Flamandzkiej.

Rady Wspólnoty Francuskiej i Wspólnoty Flamandzkiej określają w formie dekretu, każda w zakresie jej dotyczącym, preliminarze dochodów budżetowych.

Ustawa określa system finansowania Wspólnoty Niemieckojęzycznej.

Rada Wspólnoty Niemieckojęzycznej ustala w drodze dekretu preliminarze dochodów budżetowych.

Ustawa przyjęta większością przewidzianą w art. 4 ust. 3 określa system finansowania regionów.

Rady regionów określają, każda w swoim zakresie, preliminarze ich dochodów w drodze norm przewidzianych w art. 134.

Na warunkach i stosownie do sposobów określonych w ustawie uchwalonej większością przewidzianą w art. 4 ust. 3, Rada Regionu Stołecznego Brukseli przekazuje, normą wymienioną w art. 134, środki finansowe Komisji Wspólnotowej i Komisjom Wspólnot Francuskiej i Flamandzkiej.

Żadna emerytura, żadna nagroda ze skarbu państwa nie może być przyznana bez podstawy ustawowej.

Członków Izby Obrachunkowej powołuje Izba Reprezentantów na okres wskazany w ustawie.

Izba Obrachunkowa powołana jest do kontroli i rozliczania wydatków administracji ogólnej i wszystkich zobowiązanych wobec skarbu państwa. Czuwa ona, by żadna pozycja wydatków nie została przekroczona i by nie dokonywano przenoszeń środków z innych pozycji. Izba wykonuje również ogólną kontrolę operacji odnoszących się do założeń i do odzyskiwania praw nabytych przez państwo, w tym i dochodów fiskalnych. Izba powołana jest także do sprawdzania wydatków różnych dziedzin administracji państwa i uprawniona do żądania w tym celu wszelkich niezbędnych informacji. Ogólne sprawozdanie z wykonania budżetu państwa jest przedkładane izbom parlamentu wraz z uwagami Izby Obrachunkowej.

Organizację Izby Obrachunkowej określa ustawa.

§1. Uposażenia i emerytury duchownych zapewnia państwo, niezbędne w tym celu środki są ustanawiane corocznie w budżecie.

§2. Uposażenia i emerytury delegatów organizacji uznawanych przez prawo, które zapewniają wsparcie moralne według pozawyznaniowych koncepcji filozoficznych są zapewnione przez państwo, a niezbędne w tym celu środki są corocznie ustanawiane w budżecie.