(1) Praw wskazanych w art. 26, art. 27 ust. 4, art. 28 do 31, art. 32 ust. 1 i 3, art. 33 i 35 Karty można dochodzić tylko w granicach ustaw, które są wobec tych przepisów wykonawcze.
(2) Ilekroć w Karcie mówi się o ustawie, rozumie się przez to ustawę Zgromadzenia Federalnego, o ile z konstytucyjnego podziału kompetencji ustawodawczych nie wynika, że regulacja należy do ustaw Rad Narodowych.
(1) Ilekroć Karta posługuje się pojęciem "obywatel", chodzi o obywatela państwowego Czeskiej i Słowackiej Republiki Federacyjnej.
(2) Cudzoziemcy korzystają w Czeskiej i Słowackiej Republice Federacyjnej z praw człowieka i podstawowych wolności poręczonych Kartą, jeśli nie jest wyraźnie stwierdzone, że przysługują one obywatelom.
(3) Ilekroć dotychczasowe przepisy posługują się pojęciem "obywatel", rozumie się przez to każdego człowieka, gdy chodzi o podstawowe prawa i wolności, które Karta przyznaje bez względu na obywatelstwo państwowe.
Czeska i Słowacka Republika Federacyjna udziela azylu cudzoziemcom prześladowanym za korzystanie z politycznych praw i wolności. Azylu można odmówić temu, kto działał niezgodnie z podstawowymi prawami człowieka i wolnościami.
Prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej oraz prawo wskazane w art. 20 ust. 2 może być w odniesieniu do sędziów i prokuratorów ograniczone w ustawie; w odniesieniu do zatrudnionych w administracji państwowej i samorządowej na stanowiskach, które zostaną określone, także prawo wskazane w art. 27 ust. 4; w odniesieniu do członków sił bezpieczeństwa i sił zbrojnych także prawa wskazane w art. 18, 19 i 27 ust. 1 do 3, o ile wiążą się z wykonywaniem służby. Osobom wykonującym zawody, które są bezpośrednio niezbędne dla ochrony życia i zdrowia, ustawa może ograniczyć prawo do strajku.