Konstytucja Finlandii Rozdział 11

Rozdział 11
Administracja i samorząd

§ 119
Administracja państwowa

W uzupełnieniu administracji centralnej wykonywanej przez Radę Państwa i ministerstwa, administracja państwowa składa się z urzędów, agencji i innych organów. Państwo może posiadać także organy regionalne i lokalne. Szczegółowe przepisy dotyczące administracji podporządkowanej parlamentowi określone są przez ustawę.
Ogólne podstawy funkcjonowania organów administracji państwowej określa ustawa, jeżeli ich obowiązki obejmują wykonywanie władzy publicznej. Podstawy funkcjonowania regionalnych i lokalnych organów państwa także określa ustawa. W innych przypadkach przepisy dotyczące jednostek administracji państwowej mogą być określane na mocy rozporządzenia.

§ 120
Status Wysp Alandzkich

Wyspy Alandzkie posiadają samorząd, zgodnie z tym, co szczegółowo określono w Ustawie o autonomii Wysp Alandzkich.

§ 121
Gminny i inny regionalny samorząd

Finlandia podzielona jest na gminy, których administracja opiera się na samorządzie ich mieszkańców.
Przepisy dotyczące ogólnych podstaw funkcjonowania administracji gminnej i zadań gmin określa ustawa.
Gminy mają prawo do nakładania podatków gminnych. Przepisy dotyczące ogólnych zasad dotyczących nakładania podatków, podstaw opodatkowania, jak również praw podatników, są określone w ustawie.
Kwestie dotyczące samorządu w jednostkach administracyjnych większych niż gminy określa ustawa. W obrębie swoich zamieszkanych terenów Lapończykom przysługuje autonomia językowa i kulturowa, określona w ustawie.

§ 122
Podział administracyjny

Przy organizacji administracjigranice pomiędzy jednostkami terytorialnymi wytyczane są tak, aby fińskojęzyczna i szwedzkojęzyczna ludność miały możność uzyskania świadczeń we własnym języku i na równych podstawach.
Przepisy dotyczące zasad podziału gminnego określa ustawa.

§ 123
Uniwersytety i inne instytucje edukacyjne

Uniwersytetom przysługuje autonomia, zgodnie ze szczegółowymi przepisami ustawy.
Przepisy dotyczące zasad innych form kształcenia prowadzonych przez państwo i gminy, jak również prawo do organizowania odpowiedniego kształcenia w prywatnych instytucjach edukacyjnych określa ustawa.

§ 124
Delegowanie obowiązków administracyjnych na innych niż władze

Publiczne obowiązki administracji mogą być delegowane na innych tylko ustawą lub na mocy ustawy, jeżeli jest to konieczne dla właściwej realizacji obowiązków i jeżeli nie zagraża to konstytucyjnym prawom i wolnościom, bezpieczeństwu prawnemu lub innym wymogom dobrej administracji. Obowiązki pociągające za sobą znaczące wykonywanie władzy publicznej mogą być delegowane tylko na rzecz władz publicznych.

§ 125
Wymagane kwalifikacje i podstawy mianowania na urzędy publiczne

Ustawa może określić, że tylko obywatele finlandzcy mogą być mianowani na określone urzędy publiczne lub stanowiska.
Wymaganymi kwalifikacjami do urzędów publicznych są umiejętności, zdolności i sprawdzone zasługi obywatelskie.

§ 126
Mianowanie na urzędy państwowe

Prezydent Republiki mianuje stałych sekretarzy ministerstw, stałego sekretarza i referentów Urzędu Prezydenta Republiki, jak również szefów fińskich placówek dyplomatycznych zagranicą. Prezydent mianuje i powołuje na stanowiska również innych urzędników, których mianowanie niniejsza Konstytucja lub inna ustawa odnosi do prerogatyw prezydenta.
Rada Państwa mianuje urzędników, których mianowanie, zgodnie z ustawą lub niniejszą Konstytucją, nie należy do prerogatyw prezydenta, ministra lub innej władzy publicznej.