Konstytucja Finlandii
Akt o formie rządu
V. WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI
§ 53
Sąd Najwyższy jest najwyższą instancją sądową, ponadto sprawuje nadzór nad działalnością sędziów w zakresie wymiaru sprawiedliwości oraz organów wykonujących orzeczenia sądowe.
§ 54*
Sąd Najwyższy składa się z prezesa i odpowiedniej liczby sędziów Sądu Najwyższego.
Sprawy wchodzące w zakres wymiaru sprawiedliwości, należące w myśl przepisów szczególnych do kompetencji Sądu Najwyższego, przygotowuje ministerstwo, w którego właściwości znajduje się administracja wymiaru sprawiedliwości. Kierownik tego ministerstwa uczestniczy w posiedzeniu Sądu Najwyższego, gdy wspomniane sprawy są rozpatrywane.
Posiedzenia i orzeczenia Sądu Najwyższego są ważne, jeżeli bierze w nich udział co najmniej pięciu członków, jednakże ustawa może określić, że dla ważności obrad i orzeczeń wymagana jest mniejsza lub większa liczba obecnych członków.
*Treść ustalona ustawami z 2 lutego 1979 r. i 3 marca 1995 r.
§ 55
Ustrój sądów pierwszej instancji oraz sądów apelacyjnych określa ustawa.
§ 56
Najwyższą instancją sądową w sprawach należących do dziedziny prawa administracyjnego jest, z wyjątkami określonymi ustawowo, Najwyższy Sąd Administracyjny; sprawuje on także nadzór nad działalnością niższych instancji w zakresie sądownictwa administracyjnego.
§ 57
Najwyższy Sąd Administracyjny składa się z prezesa i odpowiedniej liczby sędziów Najwyższego Sądu Administracyjnego. Postanowienia § 54 ust. 3 dotyczące kworum w Sądzie Najwyższym odnoszą się również do Najwyższego Sądu Administracyjnego.
§ 58
Jeżeli Sąd Najwyższy lub Najwyższy Sąd Administracyjny uznają za konieczne dokonanie zmiany lub wykładni jakiejś ustawy lub dekretu, mogą zwracać się do Prezydenta Republiki z odpowiednią inicjatywą.
§ 59*
W razie postawienia w stan oskarżenia członka Rady Państwa, członka Sądu Najwyższego lub Najwyższego Sądu Administracyjnego, Kanclerza Sprawiedliwości, jego Asystenta
6
lub Zastępcy Asystenta, Parlamentarnego Ombudsmana, jego Asystenta
7
lub Zastępcy Asystenta za działania niezgodne z prawem popełnione w trakcie sprawowania urzędu, sprawę rozpatruje sąd specjalny zwany Trybunałem Stanu
8 ,
który działa na podstawie odrębnej ustawy konstytucyjnej.
Jeżeli parlament zdecyduje o wniesieniu oskarżenia przeciwko członkowi Rady Państwa, Sądu Najwyższego, Najwyższego Sądu Administracyjnego lub przeciwko Kanclerzowi Sprawiedliwości, Asystentowi Kanclerza Sprawiedliwości lub jego zastępcy, rzecznikiem oskarżenia będzie Parlamentarny Ombudsman. W oskarżeniu przeciwko Parlamentarnemu Ombudsmanowi, Asystentowi Parlamentarnego Ombudsmana lub jego zastępcy, rzecznikiem oskarżenia jest osoba wskazana przez parlament.
*Treść ustalona ustawą z 21 grudnia 1990 r.
§ 60
Postanowienia dotyczące sądów szczególnych, innych niż wymienione w § 59, określi ustawa.
Sądy nadzwyczajne nie mogą być ustanawiane.
6
W oryginale: "justitiekanslersadjointem".
7
W oryginale: "bittradande justitieombudsmannen".
8
W oryginale: "Riksrätten", dosłownie: Sąd Królestwa.