W ciągu pięciu dni od otwarcia pierwszej sesji kadencji, parlament wyznacza przynajmniej czterdziestu pięciu elektorów oraz ich zastępców w liczbie nie mniejszej niż 1/3 elektorów dla wybrania komisji i innych organów parlamentu.
Parlament wybiera elektorów w wyborach proporcjonalnych, chyba że mianowanie może być dokonane przez porozumienie. Pełnomocnictwa elektorów trwają przez całą kadencję, chyba że na propozycję Rady Przewodniczących parlament zdecyduje o ich ponownym powołaniu.
*Treść ustalona ustawą z 18 marca 1983 r.
§ 40*
Na pierwszej sesji kadencji, w ciągu siedmiu dni od otwarcia parlamentu, powołane zostają Komisja Konstytucyjna, Komisja Ustawodawcza, Komisja Spraw Zagranicznych, Komisja Finansów i inne komisje stałe przewidziane w regulaminie parlamentu.
W skład Komisji Konstytucyjnej, Komisji Ustawodawczej i Komisji Spraw Zagranicznych wchodzi nie mniej niż siedemnastu członków, Komisji Finansów --- nie mniej niż dwudziestu jeden członków, zaś innych komisji stałych --- nie mniej niż jedenastu członków. Komisje stałe mają w swym składzie również zastępców członków, w liczbie nie mniejszej niż 1/4 liczby członków poszczególnych komisji.
Parlament może powołać komisję tymczasową w celu przygotowania specjalnej sprawy. W skład komisji tymczasowej wchodzi nie mniej niż jedenastu członków. W skład komisji wchodzą też zastępcy członków w liczbie nie mniejszej niż 1/4 liczby członków komisji.
Jeżeli komisja uzna potrzebę zwiększenia liczby swoich członków lub ich zastępców, przedkłada parlamentowi wniosek w tej sprawie.
*Treść ustalona ustawami z 18 marca 1983 r. i 30 listopada 1990 r.
§ 41*
Jeżeli parlament jest jednomyślny co do wyborów, dokonuje wyboru członków i zastępców członków komisji stałych i tymczasowych. Jeżeli nie osiągnięto porozumienia, wybory dokonywane są przez elektorów.
Jeżeli elektorzy nie osiągnęli porozumienia co do wyborów członków i zastępców członków komisji, przeprowadza się wybory proporcjonalne.
Pełnomocnictwa członków komisji stałych trwają przez całą kadencję, chyba że parlament na wniosek Rady Przewodniczących zdecyduje, że komisje będą powołane ponownie.
Pełnomocnictwa członków komisji tymczasowej trwają do momentu wypełnienia jej zadania. Taka komisja może być również ponownie powołana w nowej kadencji.
*Treść ustalona ustawą z 18 marca 1983 r.
§ 42*
Na pierwszej sesji kadencji, w ciągu siedmiu dni od otwarcia parlamentu, powołana zostaje Wielka Komisja. Komisja składa się z nie mniej niż dwudziestu pięciu członków. W jej skład wchodzą też zastępcy członków w liczbie nie mniejszej niż 1/3 liczby członków komisji. Postanowienia dotyczące wyborów i czasu pełnomocnictw członków komisji stałych mają zastosowanie do wyborów i czasu pełnomocnictw członków Wielkiej Komisji.
*Treść ustalona ustawami z 18 marca 1983 r. i 30 listopada 1990 r.
§ 42a*
Na sesji zwyczajnej w ciągu siedmiu dni od jej otwarcia, parlament wybiera spośród deputowanych pięciu rewidentów oraz zastępcę każdego z nich. Jeżeli parlament nie jest zgodny co do ich wyboru, wówczas przeprowadzane są wybory proporcjonalne. Pełnomocnictwa rewidentów rozpoczynają się od momentu wyboru i trwają do wyboru nowych rewidentów, chyba że parlament na wniosek Rady Przewodniczących zdecyduje, że rewidenci będą powoływani ponownie.
*Treść ustalona ustawami z 18 marca 1983 r. i 17 marca 1995 r.
§ 43*
Niezależnie od jakiejkolwiek przerwy lub zamknięcia sesji parlamentu, Komisja Spraw Zagranicznych zbiera się na wniosek rządu, a Wielka Komisja na wniosek Rady Państwa lub z inicjatywy przewodniczących komisji, bądź jeżeli zażąda tego pisemnie od przewodniczącego nie mniej niż 1/3 członków komisji.
Inne komisje zbierają się w czasie przerwy w sesji parlamentu z inicjatywy przewodniczącego komisji lub jeżeli nie mniej niż 1/3 członków komisji zażąda tego pisemnie od przewodniczącego.
*Treść ustalona ustawami z 18 marca 1983 r., 30 listopada 1990 r. i 10 grudnia 1993 r.
§ 44
Członek Rady Państwa nie może być jednocześnie członkiem komisji. Osoba, której czynności urzędowe są badane przez komisję lub która jest osobiście zainteresowana sprawą, nie może uczestniczyć w rozpatrywaniu sprawy w komisji jako jej członek.
§ 45*
Elektorzy, komisje i rewidenci wybierają spośród siebie przewodniczących i ich zastępców na czas trwania pełnomocnictw.
Pierwsze zebranie zwoływane jest przez najstarszego wiekiem spośród elektorów, członków każdej komisji i rewidentów. Pełni on funkcję przewodniczącego zebrania aż do wybrania przewodniczącego.
Na potrzeby określonej sprawy komisja może wybrać jednego lub więcej sprawozdawców spośród swoich członków w celu przedstawienia niezbędnych informacji podczas rozpatrywania sprawy na plenarnym posiedzeniu parlamentu lub w Wielkiej Komisji.
*Treść ustalona ustawą z 8 marca 1983 r.
§ 46*
Komisja Konstytucyjna przygotowuje przekazane do niej sprawy dotyczące wydania, zmiany, wykładni lub uchylenia aktu konstytucyjnego lub ustawodawstwa, które jest ściśle materialnie związane z prawem konstytucyjnym. Zadaniem Komisji jest wydawanie opinii o zgodności propozycji ustawodawczych i innych spraw przez nią rozpatrywanych z aktami konstytucyjnymi oraz z umowami międzynarodowymi dotyczącymi praw człowieka.
Komisja bada przekazane do niej propozycje dotyczące wydania regulaminu parlamentu, zasad wyborczych w parlamencie i instrukcji dla Parlamentarnego Ombudsmana.
Komisja bada również sprawozdania przedkładane przez rząd zgodnie z § 29 niniejszego Aktu i przedstawia płynące z nich wnioski.
Komisja Konstytucyjna przygotowuje także sprawy wynikające z prawa parlamentu do badania legalności czynności urzędowych członków Rady Państwa i Kanclerza Sprawiedliwości.
Komisja Konstytucyjna rozstrzyga spory między parlamentem a jego Przewodniczącym, gdy ten odmówi rozpatrzenia proponowanej sprawy lub poddania jej pod głosowanie.
*Treść ustalona ustawą z 18 marca 1983 r. i 17 lipca 1995 r.
§ 47
Komisja Ustawodawcza rozpatruje przekazane do niej propozycje dotyczące wydania, zmiany, wykładni i uchylenia ustaw.
§ 48*
Komisja Spraw Zagranicznych przygotowuje sprawy dotyczące ratyfikacji lub wejścia w życie umów państwowych ważnych z punktu widzenia stosunków międzynarodowych Finlandii oraz inne sprawy przekazane do Komisji, a dotyczące rozstrzygania spraw zagranicznych.
Komisja, na własne żądanie lub w zależności od potrzeb, otrzymuje od rządu sprawozdania o stosunkach Finlandii z innymi państwami oraz informacje o sprawach dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i polityki bezpieczeństwa Unii Europejskiej. W razie potrzeby Komisja może przedłożyć rządowi opinię w związku z otrzymanym sprawozdaniem i informacjami.
Komisja rozpatruje także sprawozdanie przewidziane w § 29 w części dotyczącej stosunków z innymi państwami i przedstawia wynikające stąd propozycje.
Członkowie Komisji zobowiązani są dochować każdej tajemnicy, którą rząd uzna za stosowną ze względu na istotę sprawy.
*Treść ustalona ustawami z 22 marca 1991 r., 10 grudnia 1993 r. i 31 grudnia 1994 r.
§ 49*
Komisja Finansów ma prawo wglądu we wszystkie rachunki i dokumenty dotyczące finansów państwa. W sprawozdaniu o stanie finansów państwa i w ocenie sprawozdania Rewidentów Państwowych, Komisja wyraża swoją opinię o realizacji budżetu państwa, zarządzaniu finansami publicznymi oraz przedstawia wynikające stąd propozycje.
Do Komisji Finansów przesyłany jest także rządowy projekt budżetu państwa, jak również inne propozycje rządowe dotyczące finansów państwa i finansowe wnioski deputowanych. W sprawozdaniu na temat propozycji budżetowych Komisja powinna rozważyć wszystkie kwestie dotyczące budżetu państwa. W tym samym sprawozdaniu Komisja powinna zaproponować źródła funduszy potrzebnych na pokrycie wydatków.
Komisja Finansów działa jako komisja, o której mowa w § 65 ust. 3 Aktu o Formie Rządu i może przedkładać swoje uchwały do zatwierdzenia przez parlament. Po debacie nad sprawą parlament może przyjąć albo odrzucić uchwałę komisji.
Komisja Finansów może przez właściwego członka Rady Państwa czuwać nad przebiegiem negocjacji dotyczących warunków pracy w służbie publicznej, o których mowa w § 65 ust. 3 Aktu o Formie Rządu, i przygotowaniem decyzji dotyczących tych warunków. Rada Państwa przedstawia do zaaprobowania Komisji Finansów porozumienia zbiorowe dotyczące płac urzędników oraz decyzje Rady Państwa lub Komisji ds. Urzędników Władz Lokalnych dotyczące warunków służby publicznej.
Komisja rozpatruje również przesłane jej propozycje dotyczące wydania, zmiany lub uchylenia instrukcji dla Rewidentów Państwowych.
*Treść ustalona ustawami z 22 lipca 1991 r. i 6 marca 1992 r.
§ 50*
Zarządzanie i stan Banku Finlandii, działalność Pełnomocników ds. Banku i Zarządu Banku oraz stan i zarządzanie funduszami gwarantowanymi przez parlament są badane przez stałą komisję, na którą obowiązki te zostały nałożone zgodnie z regulaminem parlamentu. Komisja przedstawia parlamentowi sprawozdanie w tych kwestiach.
Komisja przedkłada niezbędne propozycje wydania, zmiany lub uchylenia ustawy o Banku Finlandii i instrukcji dla Pełnomocników ds. Banku, jak również wydania innych regulaminów i zarządzeń dotyczących Banku Finlandii. Przygotowuje wszystkie propozycje rządowe i inne wnioski dotyczące tych spraw. Decyzja w sprawie rozdysponowania zysku Banku Finlandii nie może zostać podjęta przed przedstawieniem stanowiska w tej sprawie przez komisję.
Do komisji należy także rozpatrywanie przesłanych do niej spraw z zakresu bankowości i systemu monetarnego Finlandii.
*Treść ustalona ustawą z 22 lipca 1991 r.
§ 51
Każda komisja zbiera się w ciągu dwóch dni od jej powołania. Komisja przedkłada na plenarne posiedzenie parlamentu sprawozdanie w każdej skierowanej do niej sprawie, gdy tylko sprawozdanie w danej sprawie zostanie przygotowane.
Jeżeli członek komisji nie może wziąć udziału w posiedzeniu na jego miejsce zawezwany zostaje zastępca członka komisji. Obrady komisji są prawomocne, jeżeli bierze w nich udział nie mniej niż 2/3 ogólnej liczby członków komisji.
Jeżeli członek komisji jest nieobecny na posiedzeniu, bez usprawiedliwienia lub specjalnej zgody, parlament ma prawo do zastosowania wobec niego sankcji w postaci pozbawienia diety parlamentarnej w całości lub w części zgodnie z § 17, a jeżeli postępowanie takie się powtarza, może pozbawić go członkostwa w komisji.
Członek komisji, który nie zgadza się z jej uchwałą, ma prawo do pisemnego protestu i do dołączenia go do sprawozdania komisji, jeżeli nie opóźni to sporządzenia sprawozdania.
§ 52*
Członkowie Rady Państwa mają prawo uczestniczyć w posiedzeniach komisji i zabierać na nich głos, chyba że komisja w danej sprawie postanowi inaczej.
Przewodniczący Parlamentu i jego zastępcy mają prawo do uczestnictwa w posiedzeniach komisji.
Wszyscy deputowani, sekretarze parlamentarni oraz inni urzędnicy parlamentarni powołani przez Przewodniczącego mają prawo do uczestnictwa w posiedzeniach Wielkiej Komisji, z wyjątkiem sytuacji, gdy Komisja rozpatruje sprawy przewidziane w rozdz. 4a niniejszego Aktu. Jednakże deputowany wybrany w okręgu wyborczym Wysp Alandzkich zawsze ma prawo do uczestnictwa w posiedzeniach Komisji.
Komisja może zarządzić posiedzenie jawne w stopniu koniecznym dla zebrania informacji przydatnych do przygotowania danej sprawy.
*Treść ustalona ustawami z 30 listopada 1990 r. i 31 grudnia 1994 r.
§ 52a*
Lapończycy będą wysłuchani w sprawach szczególnej dla nich wagi, tak jak to określa regulamin parlamentu.
*Treść ustalona ustawą z 22 lipca 1991 r.
§ 53*
Jeżeli komisja lub Wielka Komisja w celu rozpatrzenia spraw przewidzianych w § 54b--54d niniejszego Aktu uznają za konieczny wgląd do oficjalnych dokumentów sprawy prowadzonej przez organ władzy lub administracji państwowej nie podlegający kontroli parlamentarnej bądź uzyskanie od nich ustnej lub pisemnej informacji, wówczas na żądanie komisji premier lub właściwy minister podejmują działania zmierzające do niezwłocznego przedstawienia komisji żądanych dokumentów.
Właściwe ministerstwo przedstawi komisji raport w każdej sprawie podlegającej jej kompetencjom, jeżeli komisja tego zażąda. W razie potrzeby komisja może przedstawić ministerstwu stanowisko wynikłe z otrzymanego raportu.
*Treść ustalona ustawami z 30 listopada 1990 r. i 31 grudnia 1994 r.
§ 54*
Przewodniczący Parlamentu, jego zastępcy oraz przewodniczący komisji tworzą Radę Przewodniczących.
Rada Przewodniczących przedkłada propozycje dotyczące organizacji prac parlamentu. W razie potrzeby Rada Przewodniczących przedkłada także parlamentowi wnioski dotyczące uchwalenia ustaw odnoszących się do urzędników parlamentarnych, regulaminu parlamentu, zasad wyborczych w parlamencie i instrukcji dla urzędników parlamentarnych.
*Treść ustalona ustawą z 31 grudnia 1987 r.