1. Prawo inicjatywy ustawodawczej przysługuje Izbie Deputowanych i Rządowi.
2. Projekty ustaw dotyczące świadczeń pieniężnych wszelkiego typu i warunków ich wypłaty są przedstawiane wyłącznie przez ministra finansów po uzyskaniu opinii Izby Obrachunkowej²²⁾. W przypadku świadczeń pieniężnych obciążających budżet wspólnot lokalnych lub innych osób prawnych prawa publicznego, inicjatywa należy do właściwego ministra i ministra finansów. Projekty ustaw dotyczące świadczeń pieniężnych powinny być prezentowane oddzielnie; zamieszczanie w ustawach regulujących inne materie klauzul dotyczących świadczeń pieniężnych jest zabronione pod groźbą unieważnienia ustawy.
3. Żaden projekt ustawy, żadna poprawka ani dodatkowe postanowienie zgłoszone przez Izbę nie mogą zostać poddane pod dyskusję, jeżeli pociągałoby to za sobą nakłady pieniężne ze strony państwa, wspólnot lokalnych lub innych osób prawnych prawa publicznego, wydatki lub zmniejszenie ich dochodów bądź majątku, związane z koniecznością wypłaty uposażeń lub świadczeń, czy wreszcie zapewnienie komukolwiek korzyści materialnych.
4. Dopuszczalne są jednak poprawki lub dodatkowe postanowienia przedstawione przez przywódcę partii bądź przedstawiciela grupy parlamentarnej, zgodnie z ustaleniami art. 74 ust. 3, dotyczące projektów  ustaw regulujących organizację służb publicznych i instytucji użyteczności publicznej, ogólny status funkcjonariuszy publicznych, wojskowych i funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa, urzędników wspólnot lokalnych lub innych osób prawnych prawa publicznego oraz zatrudnionych w przedsiębiorstwach publicznych generalnie.
5. Projekty ustaw wprowadzające lokalne lub specjalne opłaty lub jakiekolwiek zobowiązania na rzecz organizacji lub osób prawnych prawa publicznego bądź prywatnego powinny, między innymi, uzyskać kontrasygnatę ministra koordynacji i ministra finansów.

1. Każdy projekt ustawy i każda propozycja ustawy powinny obowiązkowo zawierać uzasadnienie; przed ich wniesieniem na Zgromadzenie Plenarne lub posiedzenie jednej z dwóch Sekcji Izby powinny one być przekazane obsłudze naukowej, o której mowa w art. 65 ust. 5, w celu ich opracowania z punktu widzenia techniki legislacyjnej; postępowanie to musi mieć miejsce niezwłocznie po utworzeniu takiej obsługi, zgodnie z postanowieniami regulaminu Izby.
2. Projekty i propozycje ustaw wniesione do Izby są przesyłane do odpowiednich komisji parlamentarnych. Po przedstawieniu sprawozdania komisji lub po upływie terminu wyznaczonego dla przedstawienia takiego sprawozdania, projekty i propozycje ustaw są wnoszone do Izby, gdzie powinny być, po upływie 3 dni, poddane dyskusji, o ile nie zostaną przez właściwego ministra określone jako pilne. Dyskusja rozpoczyna się po przedstawieniu ustnego sprawozdania przez właściwego ministra i sprawozdawców komisji.
3. Poprawki do projektów lub propozycji ustaw, wnoszone przez deputowanych, których rozpatrywanie jest w kompetencji Zgromadzenia Plenarnego bądź Sekcji Izby, nie są poddawane pod dyskusję, jeżeli nie zostały złożone co najmniej na dzień przed rozpoczęciem dyskusji, chyba że Rząd zgadza się na dyskusję nad nimi.
4. Dyskusja nad projektem lub propozycją ustawy zmieniającej postanowienia ustawy nie może zostać rozpoczęta, jeżeli uzasadnienie projektu nie zawiera tekstu przepisów, które mają być zmienione i jeżeli projekt lub propozycja ustawy nie zawiera tekstu nowych przepisów zmieniających.
5. Projekt lub propozycja ustawy zawierające przepisy nie odnoszące się do podstawowego celu ustawy nie mogą być poddane pod dyskusję.
Żaden dodatkowy przepis ani poprawka nie mogą być przedmiotem dyskusji, jeżeli nie odnoszą się do podstawowego celu projektu lub propozycji ustawy.
W przypadkach spornych wypowiada się Izba.
6. Raz w miesiącu, w dniu określonym w regulaminie, wprowadzane są do porządku dnia, jako mające pierwszeństwo, zawieszone projekty ustaw i dyskutowane.

1. Każdy projekt i każda propozycja ustawy przedstawione przez ministra, które obciążają budżet, nie są wnoszone pod obrady, jeżeli nie jest załączona do nich opinia Generalnej Dyrekcji Księgowości Publicznej²³⁾ , określająca wydatki; jeżeli jest to projekt lub propozycja ustawy wnoszone z inicjatywy deputowanych, są one przed debatą przesyłane do Generalnej Dyrekcji Księgowości Publicznej, która jest zobowiązana do przedłożenia odpowiedniej opinii w ciągu 15 dni. Po upływie tego terminu projekt ustawy przedstawiany jest do rozpatrzenia, mimo że opinia nie została przedstawiona.
2. Podobna procedura jest stosowana w odniesieniu do poprawek, jeżeli żądają tego właściwi ministrowie. W takim przypadku Generalna Dyrekcja Księgowości Publicznej powinna przedłożyć Izbie swoją opinię. Jedynie wtedy, gdy opinia nie została przedstawiona w określonym terminie, można podjąć debatę nad poprawkami bez opinii.
3. Projekty ustaw, których przyjęcie pociągałoby za sobą wydatki lub zmniejszenie dochodów nie są poddawane pod obrady, jeżeli nie jest załączona do nich specjalna opinia wskazująca, z jakich źródeł owe dochody zostaną pokryte, podpisana przez właściwego ministra oraz przez ministra finansów.

1. Każdy projekt i każda propozycja ustawy wniesione na Zgromadzenie Plenarne lub posiedzenie Sekcji Izby są dyskutowane i głosowane, raz nad założeniami, raz według artykułów i jako całość.
2. Wyjątkowo, na żądanie jednej trzeciej ogólnej liczby deputowanych, przedstawione przed rozpoczęciem ogólnej dyskusji projekty i propozycje ustaw są dyskutowane i głosowane na posiedzeniach plenarnych Izby dwukrotnie na dwóch odrębnych posiedzeniach, odbywających się w odstępie co najmniej dwóch dni; w takim przypadku na pierwszym posiedzeniu ma miejsce dyskusja i głosowanie nad założeniami ustawy i poszczególnymi artykułami, na drugim posiedzeniu - dyskusja i głosowanie nad poszczególnymi artykułami oraz nad całością ustawy.
3. Jeżeli w toku debaty przyjęte zostały poprawki, głosowania nad projektem lub propozycją ustawy jako całości zostaje odroczone o 24 godziny, liczą od momentu przekazania projektu lub propozycji ustawy z poprawkami.
4. Projekt lub propozycja ustawy określonej przez Rząd, jako pilna są poddawane pod głosowanie po ograniczonej dyskusji, w której obok sprawozdawców udział biorą Premier lub właściwy minister, przywódcy partii reprezentowanych w Izbie i po jednym przedstawicielu każdej z nich. Regulamin Izby może ograniczyć czas wystąpień i czas trwania debaty.
5. Rząd może zgłosić wniosek, ażeby projekt lub propozycja ustawy o szczególnym znaczeniu bądź mającej charakter pilny były dyskutowane na określonej liczbie posiedzeń, nie więcej niż trzech. Izba może, na wniosek jedne dziesiątej deputowanych, przedłużyć dyskusję na dwa kolejne posiedzenia. Czas trwania każdego wystąpienia jest określony w regulaminie Izby.
6. Przyjęcie kodeksów sądowych  lub administracyjnych opracowanych przez komisje specjalne, powołane na postawie odrębnych ustaw, może nastąpić na Zgromadzeniu Plenarnym Izby  w formie odrębnej ustawy zatwierdzającej te kodeksy w całości.
7. W taki sam sposób może zostać przeprowadzona kodyfikacja obowiązujących przepisów poprzez  prostą ich klasyfikację lub uchylenie części obowiązujących ustaw, wyłączając  z tej grupy ustawy podatkowe.
8. Projekt lub propozycja ustawy odrzucona przez Zgromadzenie Plenarne Izby lub przez jedną z jej Sekcji nie może zostać ponownie wniesiona pod obrady w trakcie trwania tej samej sesji, ani do Sekcji Izby po zamknięciu sesji.

1. Autentyczna wykładnia ustaw należy do władzy ustawodawczej²⁴⁾.
2. Ustawa nie mająca charakteru wykładni wchodzi w życie z dniem  jej ogłoszenia.