1. Po wejściu w życie niniejszej Konstytucji zostają uchylone wszelkie sprzeczne z nią postanowienia ustaw lub aktów administracyjnych o charakterze normatywnym.
2. Akty konstytucyjne, wydane między 24 lipca 1974 r., a zwołaniem Piątej Izby Rewizji Konstytucyjnej, łącznie z przyjętymi przez nią rezolucjami utrzymują swą moc nawet w tych postanowieniach, które są sprzeczne z Konstytucją; ich modyfikacja lub uchylenie powinny stanowić przedmiot ustawy. Z wejściem w życie Konstytucji postanowienie art. 8 aktu konstytucyjnego z 3 września 1974 r. dotyczącego wieku przechodzenia na emeryturę profesorów placówek szkolnictwa wyższego zostaje uchylone.
3. Obowiązują nadal: art. 2 dekretu prezydenckiego nr 700 z 9/9 października 1974 r. „ o tymczasowym odraczaniu stosowania art. 5, 6, 8, 10, 12, 14, 95 i 97 Konstytucji i uchyleniu ustawy o stanie wyjątkowym” oraz b) dekret z mocą ustawy nr 167 z 16/16 listopada 1974 r. „o dopuszczalności wnoszenia apelacji od postanowień sądów wojskowych”. Orzeczenia te powinny zostać zmienione lub uchylone ustawowo.
4. Rezolucja Izby Deputowanych z 16/29 kwietnia 1952 r. pozostaje w mocy przez 6 miesięcy od wejścia w życie niniejszej Konstytucji . W tym okresie akty konstytucyjne i rezolucja Izby, wymienione w art. 3 ust. 1 tej rezolucji powinny zmienione, uzupełnione lub uchylone drogą ustawową; niektóre z nich w całości lub w części zostaną utrzymane w mocy. Postanowienia zmienione, uzupełnione lub utrzymane w mocy nie mogą być sprzeczne z niniejszą  Konstytucją.
5. Grecy, którzy do momentu wejścia w życie niniejszej Konstytucji byli z jakichkolwiek przyczyn pozbawieni swego obywatelstwa, odzyskają je ponownie na  mocy decyzji specjalnych komitetów złożonych z urzędników sądowych, zgodnie z postanowieniami ustawy.
6. Postanowienia art. 19 dekretu z mocą ustawy nr 3370/1955 „o zatwierdzeniu kodeksu o obywatelstwie greckim” pozostają w mocy aż do uchylenia ich w drodze ustawowej.

1. Materie, które zgodnie z postanowieniami niniejszej Konstytucji, wymagają regulacji wyłącznie na drodze ustawowej są, do momentu wydania odpowiedniej ustawy, regulowane przez ustawy i akty administracyjne o charakterze normatywnym obowiązujące dotychczas, z wyłączeniem tych przepisów, które są sprzeczne z niniejszą Konstytucją.
2. Postanowienia art. 109 ust. 2 i art. 79 ust. 8 będą stosowane wraz z wejściem w życie ustawy, przewidzianej odrębnie w odniesieniu do każdego z tych postanowień. Ustawa ta powinna zostać wydana najpóźniej do końca 1976 r. Do czasu wejścia w życie ustawy przewidzianej art. 109 ust. 2, regulacje konstytucyjne i ustawowe, obowiązujące w momencie wejścia w życie niniejszej Konstytucji, będą stosowane nadal.
3. Zgodnie z treścią pozostającego w mocy aktu konstytucyjnego z 5 października 1974 r., zawieszenie wykonywania obowiązków przez profesorów, którzy zostali wybrani na deputowanych, od momentu wyboru przez całą kadencję legislatywy, nie obejmuje wykładania, prowadzenia badań, pracy autorskiej. pracy w laboratoriach i audytoriach odpowiednich wydziałów, natomiast wykluczony jest ich udział w zarządzaniu wydziałami i generalnie w wyborach personelu nauczającego oraz egzaminowaniu studentów.
4. Postanowienie art. 16 ust. 3 dotyczące czasu trwania obowiązkowej nauki szkolnej będzie w pełni  uregulowane na drodze ustawowej w ciągu 5 lat od daty wejścia w życie niniejszej Konstytucji.

1. Wybór pierwszego Prezydenta Republiki powinien zostać dokonany najpóźniej w dwa miesiące po ogłoszeniu niniejszej Konstytucji; powinien mieć miejsce na specjalnym posiedzeniu Izby Deputowanych, zwołanym co najmniej 5 dni wcześniej przez Przewodniczącego Izby, zgodnie z postanowieniami  regulaminu Izby dotyczącymi wyboru jej Przewodniczącego, zastosowanymi analogicznie w tym przypadku.
Wybrany Prezydent Republiki zaczyna sprawować swój urząd od momentu złożenia przysięgi, najpóźniej w 5 dni po wyborze na to stanowisko.
Ustawa przewidziana w art. 49 ust. 5 dotycząca odpowiedzialności Prezydenta Republiki powinna być wydana najpóźniej do 31 grudnia 1975 r.
Do czasu wejścia w życie ustawy przewidzianej w art. 33 ust. 3 niniejszej Konstytucji, materia będąca jej przedmiotem zostanie uregulowana podstawie postanowień dotyczących tymczasowego Prezydenta Republiki.
2. Po wejściu w życie niniejszej Konstytucji do czasu, gdy wybrany Prezydent Republiki zacznie wypełniać swoje funkcje, tymczasowy Prezydent sprawuje kompetencje powierzone Konstytucją Prezydentowi Republiki, przy uwzględnieniu ograniczeń przewidzianych w art. 2 ust. 6 uchwały Piątej Izby Rewizji Konstytucyjnej z 24 grudnia 1974 r.

1. Do czasu promulgacji ustawy przewidzianej w art. 86 ust. 1 Konstytucji, obowiązujące postanowienia dotyczące dochodzenia sądowego, kierowania rozprawą sądową i przebiegu procesu mają zastosowanie do aktów i zaniechań, do których odnoszą się art. 49 ust. 1 i art. 85 Konstytucji.
2. Ustawa przewidziana w art. 100 powinna zostać wydana najpóźniej w ciągu roku od wejścia w życie Konstytucji. Do momentu wydania tej ustawy i rozpoczęcia działalności Wyższego Sądu Specjalnego, który ustanawia niniejsza Konstytucja:
a) wszelkie spory określone w art. 55 ust. 2 i art. 57 są rozstrzygane decyzją Izby Deputowanych, podejmowaną zgodnie z postanowieniami regulaminu Izby,  odnoszącymi się do spraw personalnych,
b) kontrola prawomocności i wyników referendum przeprowadzonego zgodnie z art. 44 ust. 2, jak również rozstrzyganie odwołań dotyczących prawidłowości przeprowadzania i wyników wyborów parlamentarnych, zgodnie z art. 58, są w gestii Sądu Szczególnego przewidzianego w art. 73 Konstytucji z 1 stycznia 1952 r., procedura przewidziana w art. 116 i następnych dekretu prezydenckiego nr 650/1974 ma także  zastosowanie w tych przypadkach,
c) rozstrzyganie konfliktów określonych w art. 100 ust. 1 pkt d) podlega właściwości Sądu Kompetencyjnego, przewidzianego w art. 85 Konstytucji z 1 stycznia 1952 r.; ustawy dotyczące organizacji, funkcjonowania i procedury tego Sądu pozostają przejściowo w mocy.
3. Do czasu wejścia w życie ustawy przewidzianej w art. 99,  sprawy związane z pociągnięciem do odpowiedzialności sędziego będą rozstrzygane powołany w tym celu sąd, przewidziany w art. 110 Konstytucji z 1 stycznia 1952 r., uwzględniając procedurę obowiązującą w momencie opublikowania niniejszej Konstytucji.
4. Do czasu wejścia w życie ustawy, przewidzianej w art. 87 ust. 3 i do momentu ukonstytuowania się rad sądowych i dyscyplinarnych przewidzianych w art. 90 ust. 1 i 2 oraz w art. 91, postanowienia obowiązujące w dniu wejścia w życie niniejszej Konstytucji pozostają w mocy. Właściwe ustawy  powinny zostać promulgowane nie później niż w ciągu roku od daty  wejścia w życie niniejszej Konstytucji.
5. Do czasu wejścia w życie ustaw przewidzianych w art. 92 pozostają w mocy postanowienia obowiązujące w momencie wejścia w życie niniejszej Konstytucji. Ustawy te powinny zostać wydane nie później niż w ciągu roku od wejścia w życie nieniejszej Konstytucji.
6. Odrębna ustawa przewidziana  w art. 57 ust. 5 powinna zostać wydana w ciągu 6 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej Konstytucji.

1. Postanowienia obowiązujące, a sprzeczne z art. 4 ust. 2 pozostają w mocy do czasu ich uchylenia przez ustawę, jednak nie później niż do 31 grudnia 1982 r.
2. Odstępstwa od postanowień art. 4 ust. 2 są dopuszczalne jedynie wówczas, gdy istnieje szczególne uzasadnienie, w przypadkach wyraźnie określonych przez ustawę.
3. Zarządzenia ministerialne o charakterze normatywnym, jak również postanowienia układów zbiorowych lub orzeczenia arbitrażowe dotyczące regulacji wynagrodzeń za pracę sprzeczne z postanowieniami art. 22 ust. 1, pozostają w mocy do czasu ich uchylenia, które powinno nastąpić nie później niż w ciągu 3 lat od czasu wejścia w życie niniejszej Konstytucji.

1. Ustawy wydane przed 21 kwietnia 1967 r. w zastosowaniu art. 104 Konstytucji z 1 stycznia 1952 r. są traktowane za niesprzeczne z niniejszą Konstytucją i pozostają w mocy.
2. Dopuszcza się odstępstwa od postanowień art. 17 na drodze ustawowej w zakresie regulowania i wypowiadania obowiązujących umów o dzierżawę i inne ciężary gruntowe, wykup przez długoletnich dzierżawców działek rolnych długo dzierżawionych, a także zniesienie i uregulowanie szczególnych stosunków z zakresu prawa rzeczowego.
3. Lasy należące do dóbr państwowych lub prywatnych oraz obszary leśne, które zostały lub mogłyby zostać zniszczone przez pożar lub zniszczone w jakikolwiek inny sposób, nie zmieniają z tego powodu swego pierwotnego przeznaczenia i są obowiązkowo uznane za obszary przeznaczone do ponownego zalesienia; przeznaczenie ich na inne cele jest wykluczone.
4. Wywłaszczenie lasów lub obszarów zalesionych, należących do osób fizycznych lub osób prawnych prawa prywatnego lub publicznego jest dozwolone wyłącznie ze względu na interes publiczny, na korzyść majątku publicznego, zgodnie z postanowieniami art. 17; ich przeznaczenie jako terenów leśnych pozostaje mimo to nie zmienione.
5. Do czasu, kiedy obowiązujące ustawy dotyczące wywłaszczeń zostaną dostosowane do postanowień niniejszej Konstytucji, wszelkie wywłaszczenia, które są lub będą dokonane, regulują przepisy obowiązujące w momencie ogłoszenia decyzji o wywłaszczeniu.
6. Art. 24 ust. 3 i 5 mają zastosowanie do regionów zurbanizowanych lub przeznaczonych do urbanizacji, poczynając od wejścia w życie ustaw przewidzianych w tych ustępach.

1. Wraz z wejściem w życie Konstytucji funkcjonariusze sądownictwa pełniący funkcję przewodniczącego lub prokuratora przy Sądzie Apelacyjnym oraz wszyscy ci, którzy posiadają równorzędne lub wyższe rangą, odchodzą ze służby na dotychczasowych warunkach, gdy ukończą 70 lat; granica wieku corocznie zostanie obniżona o 1 rok, poczynając od 1977 r. aż  do osiągnięcia wieku 67 lat.
2. Wyżsi funkcjonariusze sądownictwa, którzy nie sprawowali swych funkcji w czasie wejścia w życie aktu konstytucyjnego z 4/5 września 1974 r. „o przywróceniu porządku i właściwego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości” i zostali zdegradowani na mocy tego aktu w wyniku przesunięcia daty ich awansu, a nie zostało przeciwko nim podjęte żadne postępowanie dyscyplinarne, przewidziane w art. 6 wymienionego aktu, zostaną obowiązkowo skierowani przez właściwego ministra przed Wyższą Radę Dyscyplinarną w ciągu 3 miesięcy od daty wejścia w życie Konstytucji.
Wyższa Rada Dyscyplinarna rozstrzyga, czy warunki awansowania naruszyły prestiż i szczególny status osoby awansowanej na wyższe stanowisko; ponadto orzeka ostatecznie o odzyskaniu lub nie, utraconego stopnia i wszystkich praw z nim związanych, wykluczając jednak wypłacenie z mocą wsteczną różnicy w wysokości wynagrodzenia lub emerytury.
Decyzja musi zostać, obowiązkowo, wydana w ciągu 3 miesięcy od przekazania sprawy do Wyższej Rady Dyscyplinarnej.
Najbliżsi żyjący krewni zmarłego urzędnika, który został zdegradowany, korzystają przed Wyższą Radą Dyscyplinarną ze wszystkich praw przysługujących osobom pozwanym przez Radę.
3. Do czasu wydania ustawy przewidzianej w art. 101 ust. 3, pozostają w mocy postanowienia dotyczące podziału kompetencji pomiędzy organy centralne i niecentralne. Postanowienia te mogą zostać zmienione przez przekazanie specjalnych uprawnień organów centralnych organom niecentralnym.

  1. Podstawy do odmowy przyjęcia wniosku o unieważnienie aktów wydanych między 21 kwietnia 1967 r. a 23 lipca 1974 r., bez względu na sposób działania, mogą zostać uchylone ustawą, niezależnie od tego, czy taki wniosek został wniesiony czy nie; w żadnym przypadku nie mogą być z mocą wsteczną wypłacone uposażenia osobom, które uzasadniły to środkami prawnymi.
2. Wojskowi i funkcjonariusze publiczni, którzy na mocy ustawy zostali przywróceni na zajmowane  wcześniej stanowiska i odzyskali pełnię swoich uprawnień mogą, jeżeli zostali członkami Izby Deputowanych, w ciągu 8 dni dokonać wyboru między mandatem parlamentarzysty, a stanowiskiem wyżej wymienionym.